Ballada o Słonym Morzu pozostaje w pamięci swych czytelników jako niezwykłe wydarzenie, przykład nowego sposobu tworzenia literatury poprzez komiks. Morskie szlaki wyznaczają tutaj rytm wszystkich zdarzeń oraz opisują postaci, które kochają się po tym, jak do siebie strzelały, albo zabijają się z przyjaźni, tracą nad sobą kontrolę, i wymyślają na nowo swoje pochodzenie. Nie wiemy skąd wziął się Rasputin, a przede wszystkim bardzo niewiele wiemy o samym Corto, o którym następne opowieści powiedzą nam wszystko, nie oszczędzając nawet jego matki.

Corto, dziś w pełni ukształtowany, w czasach Ballady jeszcze się szuka: nie zna swej biografii ani swej osobowości; zarówno Hugo Pratt jak i on sam słabo znają jego twarz. Szkicując go Pratt, wraz z rozwojem historii, uzupełnia podstawowe rysy swego bohatera coraz gęstszą siecią niosących pytania kresek. Może zdarzy się nam zapomnieć inne historie, gdzie Corto Maltese pojawia się w pełnej okazałości, lecz w Balladzie żyje i zapada w pamięć dzięki swojej zamierzonej niedoskonałości.

Umberto Eco, Niedoskonała geografia Corto Maltese

Oceniam na wyrost, ze skrajnym optymizmem, ale ten komiks to to, co lubię najbardziej. Przede wszystkim historia! Co z tego, że miejscami niespójna, że wkradło się do niej parę błędów rzeczowych, ale to przede wszystkim niekończący się szereg interesujących wydarzeń, które tworzą długą, wciągającą opowieść. Można się czepiać rysunków; że robione w pośpiechu, niedokładnie; że kuleje niekiedy komiksowy język - zdarzają się kadry zbyteczne, wkrada się niekiedy chaos w narrację, ale wystarczy kilka kolejnych kadrów aby ponownie dać się wciągnąć w wir przygód i zapomnieć o kosmetyce. Polecam wszystkim miłośnikom snucia przygód!

Corto Maltese to bardzo dobry komiks. Sprawnie napisany, opowiedziany i narysowany. Pełen ciekawych postaci. Polecam wszystkim bez wyjątku.