Film opowiada o śmiertelnym wirusie, przenoszonym drogą powietrzną, który zabija zaatakowane osoby w ciągu kilku dni. Epidemia rozwija się szybko, a lekarze i naukowcy na całym świecie próbują znaleźć lekarstwo i opanować panikę, która rozprzestrzenia się jeszcze szybciej niż sam śmiertelny wirus. Zwykli ludzie walczą o przetrwanie w coraz bardziej podzielonym społeczeństwie.

Po raz drugi po zaskakująco udanym „The Girlfriend Experience” Steven Soderbergh chwyta rzeczywistość na gorącym uczynku. W ramach mimowlonej laurki na cześć minister Kopacz reżyser portretuje świat, w którym walkę z epidemią należy zacząć od wyleczenia medialnej psychozy. Inteligentny film katastroficzny wpisuje tragedię zbiorowości i nieszczęścia jednostek w atmosferę upiornej groteski rodem z „Miasta ślepców” Meirellesa. Dobrego wrażenia nie mąci nawet świadomość, że w finale filmu Soderbergh ewidentnie daje się zarazić wirusowi ckliwości.

Film o pleniącym się wirusie. Gorszy od najnudniejszego wykładu z wirusologii.