Nowy Jork, rok 1930. Polly Perkins, młoda dziennikarka, prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczych zniknięć kilku znanych naukowców. Kiedy trafia na ślad zaginionych, nad miastem pojawiają się tajemnicze latające maszyny i olbrzymie roboty. Do walki z nimi przystępuje dawny narzeczony Polly, pilot Joseph Sullivan i członkowie jego zespołu. Joseph zabiera Polly do Nepalu, gdzie spotykają zwariowanego naukowca doktora Totenkopfa, który zamierza zniszczyć świat.

Niektóre z tych wyrenderowanych widoczków są naprawdę ładne, ale nie aż tak, by zrekompensować brak scenariusza i aktorstwa z prawdziwego zdarzenia. Aktorzy cały film musieli wygrać na blue boksie i to niestety widać. Gwyneth wypadła jeszcze tragiczniej niż zwykle, a i Jude Law poniżej swej, przyzwoitej przecież, średniej. Najlepsza była Angelina, ale wbrew mylącym zwiastunom i nazwisku na plakacie – pojawia się dopiero po godzinie i to tylko na 10 minut. Szkoda.

Jeśli "Sky Kapitan" (wyborne tłumaczenie, czekam na "Nietoperza-man") czy niedawny "Immortal" prezentują to, co nowoczesna technika wniesie w świat filmu, to ja podziękuję. Ładne to, ale lepiej niech graficy zajmą się rysowaniem obrazków, a nie reżyserowaniem filmów. Napisałbym coś więcej, ale widziałem "Kapitana" miesiąc temu i zapomniałem, o czym toto było.

Och, kiedyż wreszcie doczekam tej chwili, kiedy w postprodukcji będzie można nie tylko poprawić kolory i domalować dekoracje - ale ulepszyć drewniane aktorstwo i pozbawioną polotu reżyserię! Kiedy to nastąpi, będę mogła z czystym sumieniem polecać filmy takie jak Sky Captain. Na razie nie mogę się nadziwić, że sir Lawrence Olivier mógł wypaść lepiej niż Paltrow i Law razem wzięci, mimo, że od dłuższego czasu nie żyje. Z kolei scenerie wypadają jeszcze lepiej niż sir Lawrence, i może wyłącznie o to chodziło.

Czuję się bardzo zaszczcycony jeśli za wielkie hollywoodzkie pieniądze powstają filmy pełne gwiazd, które są prawie wyłącznie dla mnie. To znaczy mnie zachwycają i jestem urzeczony, a reszta świata jakoś nie. Kapitan to film dla małej grupki fanów pulpowej fantastyki o pretekstowych fabułach z lat czterdziestych, kreskówek Fleischera, inteligentnych i subtelnie drugoplanowych nawiazań do kultowej popkultury itp. Ja rozumiem, że większość szuka w kinie czegoś innego, ale jak dla mnie 10.