Film opowiada o przygodach wojowniczej Deunan Knute i jej robota-kochanka w zrujnowanym świecie po III wojnie światowej.

Można się w paru momentach zachwycić warsztatową stroną tego filmu, ale generalnie jest głupio, głośno i mało zajmująco. Nie to żebym wymagał od napieprzanki anime jakichś głębszych treści, ale postaci i dialogi gorsze niż w Pokemonach to już przesada.

Anime w wersji dla nadpobudliwych, a w warstwie fabularnej – gulasz z niedowarzonych okrawków Blade Runnera. Tempo jest tu tak zawrotne, a obrazki bombardują wzrok z taką intensywnością, że konia z rzędem temu, kto po wyjściu z kina będzie w stanie orzec, o czym to w ogóle było jasne, niektórym to wystarczy, zwłaszcza, ze formalnie film jest bez zarzutu. Uczulonym na idiotyczne dialogi dla polepszenia odbioru zaleca się zatyczki do uszu.

Niech się schowaja krytycy narzekający na fabułę. Film po prostu wymiata od strony graficznej - tak niesamowitej futurystycznej scenarii nie widziałem chyba nigdy, a sceny falującej wody, desczu, zachodzącego słońca są szczytowymi dokonaniami filmowej grafiki komputerowej. Natomiast sama fabuła jest dość klasyczną opowieścią SF, widać w niej szerszy komiksowy rodowód - ale najwyraźniej jestem mocno juz stęskniony za taką klasyczną fantastyką naukową, bo treść przyjąłem bez zastrzeżeń.