Chris i Gitti spędzają wymarzone wspólne wakacje z dala od świata. Podróż na Sardynię staje się sprawdzianem dla dwójki ludzi i ich charakterów. Pozornie błahe wydarzenie, jakim jest spotkanie z inną parą, poważnie destabilizuje ich związek. Tej drugiej parze nie tylko lepiej się powodzi, ale potrafią też skryć tradycyjny podział na role męskie i żeńskie za fasadą nowoczesności...

„Fragmenty dyskursu miłosnego” Barthesa w wersji ekranowej: para młodych ludzi przebywa na wakacjach we Włoszech, próbując pośród codziennych zajęć dojść do ładu ze swoim związkiem. To się jednak nie udaje, bo język, którym chcą zdefiniować łączącą ich więź, jest niewystarczający, nieprzystawalny, nabrzmiały od frazesów. Maren Ade przyjęła postawę zdystansowaną, opowiada sucho i dokładnie, bez przerwy utrzymuje w kadrze znakomitych aktorów, na których spoczywa ciężar filmu. Nie dowiadujemy się, co jest wyjściem z impasu ani czy takie wyjście w ogóle istnieje, ale finał sugeruje, że ratunkiem może być spontaniczny gest – istniejący poza językiem. Świetny film, satysfakcjonujący zarówno intelektualnie, jak i emocjonalnie.