Film opowiada o odkrytej w 1994 roku we Francji jaskini Chauvet-Pont-d’Arc, która kryje wspaniale zachowane malowidła sprzed trzydziestu tysięcy lat. Uważa się, że są to najstarsze skalne rysunki na świecie. Jaskinia nie jest otwarta do publicznego zwiedzania, co więcej – nawet pobyt naukowców jest w niej ściśle kontrolowany. Wszystko z obawy przed tym, że ludzki oddech może zmienić stopień wilgotności w jaskini. Wernerowi Herzogowi pozwolono wejść do środka i nakręcić film, tak by obrazy sprzed tysięcy mogły być podziwiane przez szerszą rzeszę ludzi.

Herzog oprowadzający mnie po jaskini Chauvet okazał się średniej klasy przewodnikiem. Choć często sypał anegdotkami, to częściej popadał w bełkot lub nudziarstwo. Nie pomogło nawet 3D.

Fantastyczna podróż w czasie, do jaskini Chauvet-Pont-d’Arc we Francji, która kryje wspaniale zachowane malowidła sprzed trzydziestu tysięcy lat. Werner Herzog pokazując prace artystów sprzed wieków, ukryte w skalnym labiryncie, snuje refleksje na temat sztuki, świadomości, wyobraźni. Zastanawia się nad istotą człowieczeństwa. Technika 3D, w której film zrealizowano, sprawdza się tu doskonale. Zdjęcia są olśniewające.