Rzym, rok 1492. Stolica piotrowa nie jest już miastem świętym. Stała się siedliskiem bezbożnych uciech, przekupstwa i zbrodni. Wokół osoby umierającego papieża Innocentego VIII toczy się rozgrywka polityczna o następstwo tronu. Prym w niej wiedzie kardynał z Hiszpanii, Rodrigo Borgia, założyciel sławnego rodu Borgiów, nazywanego pierwszą mafią w historii Italii.

„Krew dla papieża” to pierwszy tom znakomitej, historyczno-sensacyjnej serii dwóch gigantów komiksu. Trzymający w napięciu, poruszający scenariusz napisał wielki chilijski twórca, Alexandro Jodorowsky (m.in. „Incal”, „Kasta Metabaronów”). Rysunki wyszły spod pędzla klasyka opowieści erotycznych, Milo Manary (m.in. „Klik”, „Indiańskie lato”).

Seria tylko dla dorosłych!

Palce lizać. Doskonała realistyczna realizacja ze świetnym scenariuszem i rewelacyjną stroną plastyczną (choć w moim egzemplarzu na paru planszach rozjechały się w druku kolory - przeboleję to). Serial trafia na rynek w dobrym okresie koniunktury na tematy okołokościelne i okołopapieskie wywołanej w dużym stopniu popularnością książek Browna.

A fe! Manara i Jodo. Połączenie hardkorów. Dużo seksu, krwi i innych takich. Historia mnie nie zaciekawiła, mam wrażenie, że chodzi głównie o pokazywanie zwyrodnienia ludzkiego i golizny. Rysunki trochę sztywne. I jeden niezły patent jest. Laska urodziła czwórkę dzieci (już nastolatków) a wygląda jak kwitnąca dziewoja (góra 25 lat) z nienaganną figurą. heh.

Mam mieszane uczucia, bo i Manara w średniej formie, kilka naprawdę dobrych kadrów i nieźle skomponowanych plansz w kontekście całego albumu to niestety za mało jak na takiego twórcę (to masowe zmienianie stylu na „pełny, malarski kolor” przez komiksowych klasyków to jakiś „syndrom Matuzalema”?) i Jodorowsky próbuje szokować czymś co szokujące może być chyba tylko dla słuchaczy pewnego radia z Torunia. Gdyby autorami byli debiutanci, zapewne oceniłbym ten album wyżej, niestety, w przypadku „dwóch gigantów komiksu” moje oczekiwania pozostają niezaspokojone.

Nie zachwyciło mnie, niestety. Graficznie, owszem, w miarę atrakcyjne, ale z tych klimatów wolę już Mariniego w "Skorpionie". Większy problem mam jednak z fabułą - ciężko jest jednak śledzić losy bohaterów, którzy są jeden w drugiego antypatyczni i ohydni (moralnie). Poza tym cała ta historia jest jakaś taka ...komiksowa i ...przerysowana.