We wszystkich siedemnastu znakomicie napisanych tekstach tego tomu dominuje pełen charakterystycznego umiaru i wrażliwy na niuanse głos Chinuy Achebe. W przedmowie autor opowiada o historycznej wizycie w rodzinnej Nigerii z okazji pięćdziesiątej rocznicy ukazania się „Wszystko rozpada się”, samochodowej katastrofie sprzed dwudziestu lat i symbolicznym wymiarze wyboru Baracka Obamy na prezydenta USA. Z kolei w tytułowym eseju maluje żywy obraz dorastania w kolonialnej Nigerii oraz życia w „miejscu pośrednim”, przywołując zarówno pogodne wspomnienia lektur ze szkoły średniej, jak i bolesne aspekty brytyjskich rządów. W „Prawdziwym imieniu” zastanawia się nad diasporą Afroamerykanów, by – przywołując wypowiedzi Langstona Hughesa i Jamesa Baldwina – skoncentrować się nad wagą pytania: „skąd przychodzisz”. Skomplikowane problemy polityki i historii afrykańskiej pojawiają się w esejach „Czym dla mnie jest Nigeria?”, „Zszargane imię Afryki” oraz „Polityka i politycy języka w literaturze afrykańskiej”. Swe niezwykłe życie rodzinne Achebe opisuje w szkicach „Mój tata i ja” oraz „Moje córki”, gdzie przedstawia wpływ chrześcijańskich misjonarzy na jego ojca oraz kulturowy szok, jakim było wychowywanie w USA „brązowych” dzieci.

Ujmująco osobisty, zdyscyplinowany myślowo i bardzo głęboki zbiór esejów „Edukacja dziecka pod brytyjskim nadzorem” to nieodzowne uzupełnienie beletrystycznych dzieł wielkiego afrykańskiego mistrza.