Nikt tak jak Charles Bukowski nie potrafi zręcznie przeplatać kultury wysokiej z niską. Mieszając prostytucję z filozofią Kanta, przechodząc od rozpaczy do muzyki klasycznej, „stary świntuch” tworzy własną, współczesną dystopię. Nie inaczej jest w przypadku nowych, niepublikowanych w Polsce opowiadań. Cięte a zarazem delikatne, humorystyczne lecz niepokojące sceny z życia amerykańskiego półświatka to proza Bukowskiego w najlepszym wydaniu – gorącokrwista, pełna skrajności i do bólu realistyczna.

„Historie o zwykłym szaleństwie” pochodzą z najlepszego okresu twórczości pisarza (początek lat 70.), w którym Bukowski stworzył również – znane polskiemu czytelnikowi – teksty, wchodzące w skład tomu „Najpiękniejsza dziewczyna w mieście”.