Okrutny Jigsaw i jego równie bezwzględna uczennica Amanda nie żyją. Na wieść o śmierci detektywa Kerry′ego agent Strahm i agentka Perez przyjeżdżają do opustoszałego komisariatu policji, by pomóc detektywowi Hoffmanowi poskładać w całość tę przerażającą układankę. Wkrótce potem dowódca policyjnych sił specjalnych Rigg zostaje uprowadzony...

No, nareszcie poznajemy motywacje Jigsawa. Motywacje oczywiście idiotyczne, ale chociaż dzięki tej eksplikacji, cokolwiek wymuszonej zresztą (bo Jigsaw morduje już zza grobu, a przecież trzeba było pokazać gwiazdę serii, Tobina Bella), dzieje się tu wreszcie coś więcej poza dekapitowaniem kolejnych nieszczęśników. A że samo dekapitowanie jest tu znów – jak w pierwszym sequelu – obrzydliwie (oj, tak) pomysłowe, czwarta „Piła” generalnie wypada lepiej od poprzedniczki. Choć to oczywiście żadna sztuka.

Jestem wniebowzięty! Moja tradycja robienia z kolejnych „Pił” małych misteriów po raz kolejny się spełniła. Uwielbiam Jigsawa, kocham tego faceta i jego sfiksowaną naturę pseudomoralisty. Tetryczna ocena to tylko konieczne minimum obiektywizmu.

Litości…