Akcja filmu rozgrywa się w Izraelu, w środowisku skrajnie ortodoksyjnych Żydów. Aaron ma żonę Rivkę, czwórkę dzieci i prowadzi dobrze prosperujący sklep z koszernym mięsem. Poszukuje kogoś do pomocy w sprzedaży i w odpowiedzi na ogłoszenie pojawia się Ezri, atrakcyjny, elegancki młodzieniec, który w ogóle nie pasuje do świata surowych zasad miejscowych Żydów. Aaron zakochuje się...

Jako melodramat o zakazanej miłości jest niezły, ale mnie ujął przede wszystkim antyreligijnym przesłaniem – reżyser bezkompromisowo, acz z dużą klasą obnaża wewnętrznie sprzeczne założenia judaizmu i piętnuje zło leżące u podstaw każdej ortodoksyjnej wspólnoty. Idealny film na double feature z „Agorą” Amenábara.

Zdumiewająco wyreżyserowany, delikatny i twardy zarazem melodramat o niechcianym zakochaniu – tutaj w wersji gejowskiej. Ani minuty zmarnowanego czasu ekranowego, aktorzy fenomenalni, a scena, w której przejeżdżający autobus odbija obraz tłumu wgapionego w kochanków, jest wstrząsająca.

Film Tabakmana często nazywany jest żydowskim „Brokeback Mountain"; poniekąd zasadnie, choć autor stara się też sięgnąć poza kołnierz motywowanego konkretną czasoprzestrzenią zakłamania. Film Anga Lee, czerpiąc z lokalnego konserwatyzmu, ukazywał jednostkowy dramat w obliczu opresyjnych norm społecznych. „Oczy szeroko zamknięte” to z kolei próba obnażenia pokoleniowego rozwarstwienia w kraju motywowanym dramatyczną historią. Podejście do życia Aarona i Ezriego wynika z pewnej jej świadomości, albo wręcz przeciwnie – braku. Pierwszy z nich wciąż żyje w cieniu spuścizny przodków, drugi jest już częścią świata zupełnie innego – zyskującego autonomię, nową tożsamość. Rzecz w tym, że możliwości tranzycji z jednego świata do drugiego nikt nie przewidział.