Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Poszerzanie spektrum możliwości

Maciej Durski
Maciej Durski to uosobienie, utrwalonego w historii sztuki najnowszej, archetypu abstrakcjonisty-ekspresjonisty: mężczyzny nie bojącego się zdecydowanych gestów malarskich, pozostawiającego efekt końcowy w dużej mierze tyle przypadkowi, co i twórczej sile.

Maciej Durski

Poszerzanie spektrum możliwości

Maciej Durski to uosobienie, utrwalonego w historii sztuki najnowszej, archetypu abstrakcjonisty-ekspresjonisty: mężczyzny nie bojącego się zdecydowanych gestów malarskich, pozostawiającego efekt końcowy w dużej mierze tyle przypadkowi, co i twórczej sile.
Maciej Durski, Karmazyn, 100×100×10, technika własna, 2007
Maciej Durski, Karmazyn, 100×100×10, technika własna, 2007
Autor mówi o sobie:
Nie skończyłem szkoły artystycznej, ale jak się okazuje nie wykształcenie determinuje nasze późniejsze wybory. W pracowni spędzam osiem dziesięć godzin dziennie przez trzydzieści dni w miesiącu, chyba że gdzieś wyjeżdżam.
Nie stawiam sobie ograniczeń co do techniki ani materiałów – po prostu nie znajduję żadnych powodów, aby to robić. Zajmuję się raczej poszerzaniem spektrum swoich możliwości – dlatego, między innymi, odszedłem od malowania na płótnie. Ograniczało ono możliwość wykorzystania niektórych materiałów i zastosowania technik, wymagających twardego podłoża. Maluję na płytach kompozytowych, bo są lekkie, odporne mechanicznie i nie niszczą się podczas odkrywania wcześniej zamalowanych warstw. Czy zaczynając malować obraz wiem, jak będzie wyglądał po skończeniu pracy? Nigdy.
Maciej Durski, Początek, 130×95, olej, płyta, 2018
Maciej Durski, Początek, 130×95, olej, płyta, 2018
Nie wykorzystuję mediów innych niż to, co wytworzę sam w procesie twórczym. Zaczynam dość swobodnie: kładę kolor i fakturę, następnie zostawiam to, co uznam za udane, zaś resztę odrzucam, zamalowuję i dodaję nowe elementy. Po jakimś czasie odkrywam to, co zostało zamalowane – wydobyte elementy prowokują do dalszych posunięć. Zawszę maluję kilka obrazów jednocześnie. Farby muszą schnąć, tak więc chcąc malować codziennie, nie ma innej możliwości. Jedne obrazy idą „gładko” i udaje się je skończyć w ciągu miesiąca, inne potrzebują miesięcy, zaś jeszcze inne, gdy zbyt długo stoją w pracowni, zostają zamalowane i zostają z nich tylko fragmenty.
Maciej Durski, Powrót, olej na płótnie, 92×171
Maciej Durski, Powrót, olej na płótnie, 92×171
W większości obrazów treść, która się w nich pojawia wychodzi nie z przemyśleń a z prostych podobieństw: abstrakcyjne formy przypominają przedmioty i organizmy istniejące w naturze. Tak pojawiają się elementy przedstawieniowe w moich obrazach. Pozostawiam otwartą furtkę do interpretacji.
Co jest dla mnie najsilniejszym źródłem inspiracji? Często są to przypadkowe przedmioty bądź faktury, zestawienia kolorów powstałe z minimalnym udziałem ludzkiej ręki. Zardzewiała blacha może okazać się lepszym obrazem od wszystkiego, co udało mi się zrobić do tej pory.
Maciej Durski, Pozwól, 2017, olej, 100×80
Maciej Durski, Pozwól, 2017, olej, 100×80
Maciej Durski – polski artysta, zajmujący się malarstwem abstrakcyjnym. W swojej sztuce bada możliwości formalne dwuwymiarowego dzieła. Jego prace znajdują się w zbiorach warszawskiej galerii Quadrillion Carmen Tarchy. Na podejmowane przez Durskiego twórcze eksperymenty znaczący wpływ mają podróże do Włoch oraz Norwegii. Strona domowa artysty: maciejdurski.pl.


Maciej Durski, San Gimignano, 98,5×128,5×2 cm
Maciej Durski, San Gimignano, 98,5×128,5×2 cm


Maciej Durski, Strona, 100×130×7 cm, technika własna, 2018
Maciej Durski, Strona, 100×130×7 cm, technika własna, 2018


Maciej Durski, W trakcie, 95×130×2,5 cm, olej, płyta, 2018
Maciej Durski, W trakcie, 95×130×2,5 cm, olej, płyta, 2018
koniec
27 stycznia 2019
Tekst pochodzi z wywiadu, który z artystą przeprowadziła Magdalena Anna Zięba-Grodzka.

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Mirosław Sojnowski, Zimorodek; pastel; 40×30

Nie tylko technika: Skrzydlate
Mirosław Sojnowski

21 IV 2024

więcej »
Jacek Rosiak, 2023 Insecta symbiosis

Insecta, cz.12
Jacek Rosiak

24 III 2024

więcej »

Polecamy

...ze szkicownika, cz. 9

...ze szkicownika:

...ze szkicownika, cz. 9
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 8
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 7
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 6
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 5
— Jacek Rosiak

Za kulisami autoportretu, cz. 3
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 4
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 3
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 2
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 1
— Jacek Rosiak

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.