Francois jest nauczycielem. Szkoła, w której pracuje, położona jest w niebezpiecznej dzielnicy. Każda ze szkolnych klas to swoisty mikrokosmos, miniatura współczesnej Francji, przede wszystkim zaś barwna mieszanka różnych osobowości. Są biali i czarni, leniwi i pracowici, błyskotliwi i ślamazarni, sympatyczni i bezwzględni. Francois jest pasjonatem. Lubi i szanuje uczniów, ma jednak swoje zasady. Nie wszyscy uczniowie je akceptują...

Jeden z tych niepozornych filmów, które ogląda się miejscami z niejakim zniecierpliwieniem—ale kiedy na ekran wjeżdżają końcowe napisy, człek siedzi ze szczęką na kolanach i ma świadomość, że obejrzał naprawdę znakomity i bardzo potrzebny film. Mistrzowsko naszkicowany, bezkompromisowy obraz współczesnej wersji konfliktu pokoleń, kryzysu autorytetów, wreszcie—kulturowej alienacji młodych imigrantów w wielonarodowym tyglu współczesnej Francji. Problemów tu dość, by obdzielić ze trzy współczesne dramaty, ale wszystkie potraktowane z jednakową rozwagą i ostatecznie angażujące widza bez względu na to, czy pokazana w filmie rzeczywistość (wykreowana tak starannie , że chwilami ogląda się to jak dokument!) jest jego własną. Szacunek dla Laurenta Canteta za odważne podjęcie trudnego tematu, niebanalne i pozbawione politycznej poprawności podejście do zagadnienia i fenomenalne poprowadzenie młodych, niezawodowych aktorów.