Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 27 kwietnia 2024

W krainie Wojennego Młota: Luty 2024
Mimo dodatkowego dnia tegoroczny luty nie obfitował w nadmiar warhammerowych nowinek.
Niedzielny krytyk komiksów: Można się nią ogolić!
Historia z przygodami pirackimi jest swoistą ciekawostką w dorobku Szarloty Pawel. Artystce kilkukrotnie zdarzyło się tworzyć od nowa swoje historie, ale w przypadku tej opowieści wygląda na to, że były to aż trzy podejścia. W tym tekście skupię się na ostatniej odsłonie, tej z przełomu lat 1982-83, wskazując jednocześnie co ciekawsze różnice w stosunku do wcześniejszych wersji oraz pozwolę sobie na kilka dygresji.
PRL w kryminale: Femme fatale za kierownicą
„Zaczęło się w Zakopanem” to pierwsza – z dotychczas znanych – gazetowa „powieść milicyjna” Pawła Borysa Henelta, która nie ukazała się na łamach „Słowa Powszechnego”. I pierwsza, w której jako główny bohater nie pojawia się Wiktor Zaruba, chociaż nie brakuje w niej jego najbliższych współpracowników. Pod nieobecność majora na najważniejszego funkcjonariusza MO wyrasta porucznik Zbigniew Madej.
Reacher: Sez. 2. odc. 1. Specjalna grupa śledcza na celowniku
Twórcy serialu nie zdecydowali się na ekranizowanie powieści Lee Childa po kolei, gdyż drugi sezon przedstawia wydarzenia z jedenastej w cyklu „Elity zabójców”. Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania – oprócz atrakcyjnej sensacyjnej fabuły – jest zaś możliwość lepszego poznania przez widzów przeszłości Jacka Reachera.
Niekoniecznie jasno pisane: Superheroizm psychodeliczny
Najsłynniejszą superbohaterską grupą mutantów Marvela od zawsze była i jest X-Men. Tego nikt nie podważa, w końcu Chris Claremont (ale nie tylko) wywindował pod koniec dwudziestego wieku popularność Cyclopsa i spółki na poziom niespotykany. Ale oprócz X-Men istniały i istnieją też inne grupy – dziś zajrzymy do najlepszego okresu jednej z nich, drugiej po X-Men według chronologii założenia. Poznajmy Nowych Mutantów z czasów, gdy rysował ich sam Bill Sienkiewicz.
Oblicza strachu
Jak pisać o końcu świata, gdy wszystko wokół nas się rozpada? Można tak jak Eugenia Kuzniecowa, której znakomita powieść „Drabina” została książką roku 2023 w Ukrainie.
Kulawe konie: Sez. 3. odc. 6. Prawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływa
Po raz kolejny mamy okazję się przekonać, że chociaż agenci ze Slough House pod wieloma względami może nie dorównują kolegom z Regent’s Park, to nie sposób odmówić im pomysłowości, odwagi i waleczności (nawet jeśli cechy te nie rozkładają się równomiernie w ich grupie). Nie możemy mieć natomiast pewności, czy porażka Ingrid Tearney spowoduje, że w MI5 rzeczywiście nastąpią zmiany na lepsze.

Twórczość

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Twórcy komiksów: Polska, część 1

Paweł Ciołkiewicz

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych wyobraźnią młodych czytelników rządzili twórcy komiksów publikujący w „Świecie Młodych” czy „Relaksie”. Niektórzy z nich wydawali również osobne albumy, sprzedające się w ogromnych nakładach. Dziś ich dzieła pozostają ważnym elementem polskiej popkultury. Spójrzmy zatem na kilka komiksowych osobowości.

Paweł Ciołkiewicz

Twórcy komiksów: Polska, część 1

Paweł Ciołkiewicz, „Tadeusz Baranowski”

1. Tadeusz Baranowski

Urodzony 6 sierpnia 1944 w Zamościu scenarzysta i rysownik komiksów, grafik, ilustrator oraz malarz. Zadebiutował w 1975 roku na łamach „Świata Młodych” komiksem „Ten piekielny Barnaba” do scenariusza Jerzego Dąbrowskiego. Do roku 1990 w tej gazecie ukazały się jeszcze między innymi: „Skąd się bierze woda sodowa”, „Przepraszamy, remanent”, „W pustyni i paszczy”, „Antresolka profesorka Nerwosolka” oraz „Podróż smokiem Diplodokiem”. W 1976 roku współpracował z „Relaksem”, gdzie opublikował Orient-Mena. Po zmianach w redakcji przeniósł tego bohatera do „Świata Młodych”. Podobny los spotkał Nerwosolka – szalony profesor nie spodobał się w redakcji magazynu „Alfa” i również wylądował w harcerskiej gazecie. W roku 1977 w magazynie „Razem” ukazywały się „Porady Praktycznego Pana”. W 1984 roku udał się do Belgii, gdzie nawiązał współpracę z magazynem „Tintin”. Najpierw pojawiły się w nim komiksy z Nerwosolkiem, rok później zadebiutowały wampiry: Szlurp i Burp. W latach dziewięćdziesiątych komiksom poświęcał już mniej czasu, a w 2012 roku ogłosił, że rezygnuje z tworzenia opowieści obrazkowych i wraca do malarstwa. Na szczęście nie dotrzymał słowa i znów pracuje nad komiksami.

Paweł Ciołkiewicz, „Andrzej Chyży”

2. Andrzej Chyży
14 VIII 1957 − 17 XI 2020

Pochodzący z Łodzi rysownik i scenarzysta. W latach osiemdziesiątych XX wieku publikował w „Expressie Ilustrowanym”, a także w kwartalniku „Mała Fantastyka”. Rysował opowieści przygodowe, fantasy, westerny oraz adaptacje dzieł światowej literatury. W latach dziewięćdziesiątych mniej tworzył, ale w XXI wieku powrócił w wielkim stylu. Najpierw własnym sumptem opublikował komiks „Wśród morza ruin” (2008), który powstał na konkurs poświęcony Powstaniu Warszawskiemu. Później podjął współpracę z wydawnictwem Kurc, która zaowocowała dwoma albumami. Pierwszy ukazał się „Samotnik i inne opowieści” (2016), zbierający dorobek artysty z lat osiemdziesiątych, a następnie na księgarskie półki trafiła „Jaskółka” (2018) – komiks ze scenariuszem Elżbiety Żukowskiej, stworzony dla uczczenia setnej rocznicy odzyskania niepodległości.

Paweł Ciołkiewicz, „Szarlota Pawel”

3. Eugenia Pawel-Kroll
4 XI 1947 − 7 IX 2018

Scenarzystka i rysowniczka komiksów, autorka ilustracji, bardziej znana pod swoim pseudonimem – Szarlota Pawel. W 1974 podjęła pracę w „Świecie Młodych”, gdzie pracowała do samego końca funkcjonowania harcerskiej gazety w roku 1993. Tu wymyśliła swoich najbardziej znanych bohaterów – Jonka, Jonkę i Kleksa. Komiksy z ich przygodami były drukowane na łamach gazety aż do 1992 roku. Drugą postacią komiksową stworzoną przez Szarlotę Pawel był Kubuś Piekielny. To urwis, który wraz z rodzicami wprowadza się do nowego mieszkania w blokach. Tu rodzina Piekielnych przeżywa serię absurdalnych i zabawnych przygód. Jego przygody były drukowane na łamach „Świata Młodych” w latach 1977-1988, a później ukazywały się w czasopiśmie „Uśmiech Numeru” w latach 1992-1993. Po zakończeniu kariery komiksowej zajmowała się ilustrowaniem książek dla dzieci oraz podręczników do nauki języków obcych.

Paweł Ciołkiewicz, „Bogusław Polch”

4. Bogusław Polch
5 X 1941 − 20 I 2020

Rysownik komiksów znany z hiperrealistycznego stylu. Pierwsze komiksy publikował w młodzieżowej gazecie „Korespondent Wszędobylski”. W 1970 roku rozpoczął pracę przy serii Kapitan Żbik – w latach 1970-1975 narysował siedem zeszytów do scenariuszy Władysława Krupki. W roku 2013 powrócił do tego bohatera, ilustrując „Tajemnicę Plaży w Pourville”. W roku 1976 w magazynie „Relax” opublikował komiks „Spotkanie” do scenariusza Ryszarda Siwanowicza. Dzięki temu, zobaczyli go przedstawiciele niemieckiego wydawnictwa Econ Verlag, Polch dostał zlecenie na narysowanie komiksej adaptacji teorii Ericha von Dänikena o pozaziemskich źródłach kultury. Osiem albumów serii „Die Götter aus dem All” ukazało się w Niemczech w latach 1978-1982. W Polsce komiksy najpierw wydawała Krajowa Agencja Wydawnicza (1982-1990; ukazało się tylko siedem albumów), później w dwóch tomach zbiorczych opublikowała je Muza (2003; już komplet) i wreszcie nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka ukazała się kompletna zbiorcza edycja (2015). W 1982 rozpoczął współpracę z magazynem „Fantastyka”. Wspólnie z Maciejem Parowskim i Jackiem Rodkiem stworzył Funky’ego Kovala, który zadebiutował w listopadowym numerze. Komiks najpierw ukazywał się na łamach magazynu, później został wydany w formie albumów (kolejno: 1987, 1988, 1992, 2011). Lata dziewięćdziesiąte to z kolei praca nad komiksową adaptacją prozy Andrzeja Sapkowskiego. Narysował wówczas sześć albumów z przygodami wiedźmina Geralta, które ukazały się w magazynie „Komiks” w latach 1993-1995, a później były publikowane w tomach zbiorczych.

Paweł Ciołkiewicz, „Tadeusz Raczkiewicz”

5. Tadeusz Raczkiewicz
17 XI 1949 − 25 II 2019

Urodzony w Gubinie autor opowieści science-fiction oraz adaptacji literatury popularnej. Pierwszy komiks opublikował w roku 1976 na łamach „Świata Młodych” („Kuśmider i Filo”). Później w harcerskim czasopiśmie ukazały się dwie adaptacje powieści Juliusza Verne’a – „Dwa lata wakacji” (1983) oraz „Piętnastoletni kapitan” (1984). W tym samym roku, w opowieści „Zagadka układu C-2”, zadebiutował najbardziej znany bohater Raczkiewicza – Tajfun. Gazeta opublikowała jeszcze trzy komiksy z tego cyklu – „Afera Bradleya” (1985), „Na tropie Skorpiona” (1987) i „Monstrum” (1988). W podobnej konwencji utrzymana była „Tajemnica Kamiennego Lasu” ze scenariuszem Piotra Ponaczewnego (1986). Później powstał jeszcze western „Tajemnica czerwonego tepee” (1989) oraz historyczna opowieść „Zawisza Czarny” (1991). Po upadku „Świata Młodych” w roku 1993 autor przestał tworzyć komiksy. Los odmienił się dopiero na początku XXI wieku – wydany w roku 2006 przez Mandragorę album zbiorczy przygód Tajfuna zapoczątkował lawinę – w latach 2009–2014 ukazało się około dwudziestu albumów z nowymi i starymi komiksami Tadeusza Raczkiewicza.

Paweł Ciołkiewicz, „Grzegorz Rosiński”

6. Grzegorz Rosiński

Urodzony 3 sierpnia 1941 roku w Stalowej Woli rysownik komiksów i malarz. W 1968 roku zadebiutował jako autor rysunków do Kapitana Żbika – do roku 1974 zilustrował jedenaście zeszytów tej serii. Później zaangażował się w dwa inne projekty. W okresie 1975-1977 ukazało się pięć rysowanych przez niego komiksów z serii „Pilot śmigłowca”. Drugą tworzoną w tym czasie serią były „Legendy polskie”. Rosiński narysował trzy odcinki – „O smoku wawelskim i królewnie Wandzie” (1974), „Opowieść o Popielu i myszach” oraz „O Piaście Kołodzieju” (1975). W roku 1976 rozpoczął pracę w magazynie komiksowym „Relax” oraz wyruszył podbój rynku frankofońskiego. Wspólnie z Jeanem van Hamme zaczął tworzyć kultową dziś serię „Thorgal”. Z Jeanem van Hamme’em wykreował jeszcze „Szninkla” (1987) oraz „Western” (2001). Wspólnie z André-Paulem Duchâteau powołał do życia natomiast serię „Hans” (w Polsce ukazała się jako „Yans”). Narysował też opowieść „Skarga Ziem Utraconych” do scenariusza Jeana Dufaux (1993-1998) oraz historię „Zemsta hrabiego Skarbka” napisaną przez Yvesa Sente (2004-2005).

Paweł Ciołkiewicz, „Zygmunt Similak”

7. Zygmunt Similak

Urodzony 29 marca 1936 roku rysownik i scenarzysta komiksowy. Ma w dorobku rysunki satyryczne i paski komiksowe publikowane w prasie. Współpracował między innymi z takimi tytułami jak: „Express Ilustrowany”, „Detektyw”, „Fakty”, „Twój Weekend”, „Dobry Humor”, „Fakty i mity”, „Sportowiec”, „Kościotrup”, „Chichot”, „Twój Dobry Humor”, „Magazyn Fantastyczny”, „Twój Dowcip”, „Mister Dowcip”, „Humor z komputera”. Publikowane na łamach prasy rysunki były później przedrukowywane w albumach – między innymi: „Story Art?” (2013) oraz „Shorty” (2014). Samodzielnie stworzył takie komiksy, jak „Zawisza Czarny” (2011), „Bitwa pod Grunwaldem i inne opowiadania” (2011), „Zagłoba” (2012), „Woje Mieszka” (2015), „Tim i Tom na Dzikim Zachodzie” (2016) oraz oparte na motywach autobiograficznych „Historie okupacyjne” (2009/2017) i „W cieniu gwiazdy” (2010/2018). Rysuje również komiksy do scenariuszy Roberta Zaręby. Owocem tej współpracy są opowieści fantasy oraz historyczne. Do pierwszej grupy zaliczyć należy trylogię „Triumwirat” („Smok”, „Mag”, „Rycerz”), do drugiej zaś „Smert’ Lachom” (2014), a także imponującą serię opowieści o krucjatach, liczącą obecnie trzy tomy: „Krucjaty. Bóg tak chce” (2017), „Saladyn i Ryszard Lwie Serce” (2019) oraz „Zakon” (2020).

Paweł Ciołkiewicz, „Jerzy Wróblewski”

8. Jerzy Wróblewski
07 VIII 1941 − 10 VIII 1991

Rysownik komiksów tworzący w realistycznym stylu. Swój pierwszy komiks „Tajemnica czarnej teczki” opublikował na łamach „Dziennika Wieczornego”. W roku 1971 nawiązał, trwającą do roku 1988, współpracę z wydawnictwem Sport i Turystyka. Najpierw stworzył dla tej oficyny trzy zeszyty serii „Podziemny Front”, a później zajął się Kapitanem Żbikiem – narysował aż dwadzieścia cztery zeszyty. Pracował nad tą serią aż do jej zamknięcia w roku 1982. Później wspólnie z Władysławem Krupką stworzył jeszcze dwa cykle – „Tajemnicę złotej maczety” (1985-1986) oraz „Dziesięciu z wielkiej ziemi” (1987). Ostatnimi komiksami narysowanymi dla Sportu i Turystyki były dwa albumy z serii „Polscy podróżnicy”. Pomiędzy rokiem 1977 i 1981 pracował dla magazynu „Relax”. W roku 1980 podjął współpracę ze „Światem Młodych” – 12 czerwca ukazał się pierwszy odcinek komiksu „Rio Klawo” rozpoczynający przygody Binio Billa. Pod koniec lat osiemdziesiątych nakładem Krajowej Agencji Wydawniczej ukazało się kilka albumów z rysunkami Wróblewskiego – „Skradziony skarb”, „Hernán Cortés i podbój Meksyku”, „Figurki z Tilos”, „Legendy Wyspy Labiryntu” czy „Przyjaciele Roda Taylora”.