Jurija Drużnikowa (ros. Юрий Дружников), rosyjskiego pisarza, historyka i dysydenta, nazywano w Rosji najpierw zdrajcą ojczyzny, a potem najwybitniejszym pisarzem. Był nominowany do nagrody „Rosyjski bestseller” i „Brooker”. Jego dokumentalne książki o powszechnym w Rosji donosidelstwie i zakłamaniu – wydania polskie: „Zdrajca nr 1” (1990), „Rosyjskie mity: od Puszkina do Pawtika Mrozowa” (1998), „Tango z prezydentem” (2001) – odegrały znaczącą rolę w przemianach politycznych w Rosji. Powieść Drużnikowa o korupcji w kręgach komunistycznych władz „Anioły na ostrzu igielnym” (ARCANA 2001) trafiła na listę najwybitniejszych utworów literatury współczesnej. Drużnikow przeżył stalinizm, prześladowania przez KGB i upadek sowieckiej utopii. Jest profesorem w Berkeley.