Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 3 czerwca 2024
w Esensji w Esensjopedii

Hlynur Pálmason
‹Biały, biały dzień›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBiały, biały dzień
Tytuł oryginalnyHvítur, Hvítur Dagur
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery6 marca 2020
ReżyseriaHlynur Pálmason
ZdjęciaMaria von Hausswolff
Scenariusz
ObsadaIngvar Eggert Sigurðsson, Ída Mekkín Hlynsdóttir, Hilmir Snær Guðnason, Sara Dögg Ásgeirsdóttir, Björn Ingi Hilmarsson, Elma Stefania Agustsdottir, Haraldur Stefansson, Laufey Elíasdóttir
MuzykaEdmund Finnis
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiDania, Islandia, Szwecja
Czas trwania109 min
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Krótko o filmach: Kiedy ziemia zlewa się z niebem
[Hlynur Pálmason „Biały, biały dzień” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Biały, biały dzień” to stonowany lecz poruszający dramat psychologiczny, opowieść o traumie, dla której idealną ilustracją wydają się być surowe pejzaże Islandii.

Konrad Wągrowski

Krótko o filmach: Kiedy ziemia zlewa się z niebem
[Hlynur Pálmason „Biały, biały dzień” - recenzja]

„Biały, biały dzień” to stonowany lecz poruszający dramat psychologiczny, opowieść o traumie, dla której idealną ilustracją wydają się być surowe pejzaże Islandii.

Hlynur Pálmason
‹Biały, biały dzień›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBiały, biały dzień
Tytuł oryginalnyHvítur, Hvítur Dagur
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery6 marca 2020
ReżyseriaHlynur Pálmason
ZdjęciaMaria von Hausswolff
Scenariusz
ObsadaIngvar Eggert Sigurðsson, Ída Mekkín Hlynsdóttir, Hilmir Snær Guðnason, Sara Dögg Ásgeirsdóttir, Björn Ingi Hilmarsson, Elma Stefania Agustsdottir, Haraldur Stefansson, Laufey Elíasdóttir
MuzykaEdmund Finnis
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiDania, Islandia, Szwecja
Czas trwania109 min
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Mglisty, bardzo mglisty dzień. Widoczność sięga ledwie kilku metrów. Ktoś w takich warunkach jedzie samochodem, pokonując wąskie, drogi. Jedzie szybko, zbyt szybko. Nagle zza mgły wyłania się barierka, samochód o nią uderza, przełamuje, spada w dół…
To pierwsze sceny islandzkiego dramatu „Biały, biały dzień”. Nie wiedząc jeszcze, kto był kierowcą owego samochodu i jak pierwsza scena ma się do reszty filmu, poznajemy Ingimundura. To raczej ponury mężczyzna w średnim wieku, zajmujący się głównie remontem domu, opieką nad nadzwyczaj chętnie podrzucaną mu przez rodziców wnuczką i wizytami u psychoterapeuty. Te wizyty mają konkretną przyczynę – to jego żoną była kobieta, która prowadziła ów feralny samochód. Ingimundur przeżywa obecnie czas żałoby – i, jak przystało na twardego, surowego Islandczyka, czyni to bez okazywania na zewnątrz zbędnych emocji. Ale pewnego dnia, porządkując rzeczy pozostałe po zmarłej żonie, znajduje dowody na coś, co każe mu spojrzeć na swą małżonkę w zupełnie inny sposób i z pewnością nie ułatwi przeżywania traumy. A w pewnym momencie Ingimundur nie będzie już umiał zamknąć swych uczuć w sobie, i to co cały czas tłamsił, wybuchnie z podwójną siłą.
„Biały, biały dzień” to film o przeżywaniu traumy, o tym, jak trudno pogodzić się wyrokami losu, o tym, jak mało możemy wiedzieć o swych najbliższych. Ingimundur staje wobec arcytrudnej sytuacji – musi zmierzyć się z prawdą o swej żonie, bez możliwości zmierzenia się z nią samą. Nie będzie mógł niczego z nią przepracować, będzie musiał wszystko rozegrać wewnątrz własnej duszy. Bohater staje wobec wyboru – czy zatriumfować ma gniew i wściekłość, czy może przynieść pomóc miłość – nawet taka surowa, bez zbytnich czułości, ale szczera – do wnuczki, ale też nieznikająca miłość do własnej żony. Bo „Biały, biały dzień” jest też dosyć oryginalną historią romantyczną, przejmująco podsumowaną w świetnej ostatniej scenie.
Ze stanami duszy bohatera korespondują surowe widoki północnej wyspy, czyli dokładnie to, czego oczekujemy od islandzkiego filmu. Ta historia pasuje do tych pejzaży, a z taką scenerią możemy uwierzyć w słowa, jakie padają w czołówce: „kiedy w biały dzień kolor nieba zlewa się z ziemią, umarli mogą rozmawiać z żywymi”.
koniec
9 marca 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Hagiografia „biznesmena”
Sebastian Chosiński

2 VI 2024

To wydaje się wręcz nieprawdopodobne. Powiązany z uznawanym za sektę moskiewskim Instytutem Norbekowa tadżycki „biznesmen” Saidmurod Dawłatow postanowił, że powinien zostać nakręcony na jego temat film, w którym on sam zaistnieje jako współczesny „święty biznesu”. Wynajął ekipę (w tym reżysera Muhiddina Muzaffara), zapłacił aktorom (w tym Azizowi Bejszenalijewowi) – i tak narodził się biograficzny „Jeden na milion”.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Co ta wojna z nami zrobiła!
Sebastian Chosiński

29 V 2024

Weterani wojny afgańskiej, choć oficjalnie otaczani szacunkiem władz, tak naprawdę pozostawiani byli sami sobie. Niechciani bohaterowie nikomu tak naprawdę niepotrzebnego konfliktu. Wielu z nich schodziło na złą drogę; inni, bsliscy upadku psychicznego, starali się mimo wszystko ratować honor żołnierza. O takich ludziach opowiada Jurij Sabitow w uzbeckim dramacie kryminalnym „Spaleni słońcem Kandaharu”.

więcej »

East Side Story: Na końcu czai się Śmierć
Sebastian Chosiński

26 V 2024

O mocy „Siły charakteru” Raszyda Malikowa decydują dwie kreacje cenionych uzbeckich aktorów – Karima Mirchadijewa oraz Sejdułły Mołdachanowa. Ten pierwszy wciela się w weterana wojny afgańskiej, który dowiadując się o nadchodzącej śmierci, postanawia zakończyć sprawy od lat nie dające mu spokoju. Ten drugi, przyjaciel z armii, jest jego największym wyrzutem sumienia.

więcej »

Polecamy

Zimny doping

Z filmu wyjęte:

Zimny doping
— Jarosław Loretz

Ryba z wkładką
— Jarosław Loretz

Nurkujący kopytny
— Jarosław Loretz

Latająca rybka
— Jarosław Loretz

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Walka Thora z podwodnym Sauronem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jak ogień z wodą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Grzebanie w czasie na nic ci zda się
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Spotkanie na pustkowiu
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Porozmawiajmy z innym mną
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Thor to imię czy stanowisko?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Znałem twoją babcię
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Dolina Baztán: Inguma
— Sebastian Chosiński

Dolina Baztán: Tarttalo
— Sebastian Chosiński

Dolina Baztán: Basajaun
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.