Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 3 czerwca 2024
w Esensji w Esensjopedii

Ikrom Ali
‹Ślepiec›

EKSTRAKT:10%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułŚlepiec
Tytuł oryginalnyOjiz banda [Смертный]
ReżyseriaIkrom Ali
ZdjęciaIkrom Ali
Scenariusz
ObsadaAhad Kajum, Bahora Arsłonowa, Aziz Rametow, Zuhra Aszurowa, Aziza Jakobowa, Israil Saidumarow, Kahramon Szaripow, Mamurjon Salimjonow
MuzykaHabibullo Muhammad
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiUzbekistan
Czas trwania62 min
Gatunekmelodramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Pięknie kobiety kochają utalentowanych ślepców!
[Ikrom Ali „Ślepiec” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Ślepiec” uzbeckiego reżysera Ikroma Alego to jeden z tych filmów, bez których świat mógłby się obejść. Współczesny (melo)dramat opowiada historię ślepego chłopca, który dzięki wsparciu matki i własnej silnej woli odnosi sukces i przezwycięża wszelkie przeciwności losu. Tego nie da się oglądać bez poczucia zażenowania!

Sebastian Chosiński

East Side Story: Pięknie kobiety kochają utalentowanych ślepców!
[Ikrom Ali „Ślepiec” - recenzja]

„Ślepiec” uzbeckiego reżysera Ikroma Alego to jeden z tych filmów, bez których świat mógłby się obejść. Współczesny (melo)dramat opowiada historię ślepego chłopca, który dzięki wsparciu matki i własnej silnej woli odnosi sukces i przezwycięża wszelkie przeciwności losu. Tego nie da się oglądać bez poczucia zażenowania!

Ikrom Ali
‹Ślepiec›

EKSTRAKT:10%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułŚlepiec
Tytuł oryginalnyOjiz banda [Смертный]
ReżyseriaIkrom Ali
ZdjęciaIkrom Ali
Scenariusz
ObsadaAhad Kajum, Bahora Arsłonowa, Aziz Rametow, Zuhra Aszurowa, Aziza Jakobowa, Israil Saidumarow, Kahramon Szaripow, Mamurjon Salimjonow
MuzykaHabibullo Muhammad
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiUzbekistan
Czas trwania62 min
Gatunekmelodramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Uff! To jeden z tych filmów, w których pozytywne przesłanie jest najważniejszym elementem. Do tego stopnia, że fabuła, gra aktorska, sprawy techniczne – wszystko to schodzi na drugi plan. Nie muszę chyba dodawać, że boję się takich filmów, ponieważ najczęściej finalnie okazują się one dziełami ciężkostrawnymi. I tak właśnie jest w przypadku uzbeckiego (melo)dramatu „Ślepiec” Ikroma Alego, w którym tak naprawdę jedyną rzeczą, za jaką można pochwalić reżysera, jest fakt, że zamknął swoją nudną jak flaki z olejem, przewidywalną do bólu opowieść w sześćdziesięciu dwóch minutach. A jak odrzucimy rozciągnięte w czasie napisy końcowe, to nawet mniej niż w godzinie.
Główną postacią dramatu jest młody mężczyzna Dżamal. Na podstawie jego biografii scenarzystka Dilafruz Ali stara się przekonać widzów, że w życiu nigdy nie można się poddawać. Nawet kiedy spadają na twoją głowę najcięższe ciosy, trzeba walczyć dalej. Jest o tyle łatwiejsze, że zawsze znajdzie się ktoś – w tym konkretnym przypadku są to młode i piękne kobiety – kto stanie u twego boku i nie bacząc na twoje kalectwo, będzie cię wspierał z całych sił. Piękne, prawda? I wzruszające, czyż nie? Ale czy na pewno prawdziwe? W jednym, dwóch przypadkach na dziesięć (nie oceniam zbyt optymistycznie?) może tak.
W każdym razie początkowo może wydawać się, że Dżamal (w tej roli Ahad Kajum) ma w życiu potężnego pecha. Później okazuje się, że ma również nieprawdopodobne szczęście. Poznajemy go już jako człowieka, który odniósł sukces. Tak duży, że ugania się za nim dziennikarka i reżyserka (gra ją Bahora Arsłonowa), która chce nakręcić na podstawie jego biografii film. Dżamal początkowo odmawia rozmowy, ale później zmienia zdanie i siada z nią przy kawiarnianym stoliku, aby opowiedzieć swoją historię. Wszystko, co dotyczy Dżamala, poznajemy więc w formie retrospekcji.
Chłopiec przychodzi na świat ślepy. Lekarze diagnozują jego chorobę jako wrodzoną, co wyklucza możliwość odzyskania wzroku w przyszłości. Jego kalectwo jest wielkim problemem dla rodziny; ojciec wyrzuca żonie, że to jej wina, że Dżamal na pewno nie jest jego dzieckiem, w efekcie, gdy kobieta nie zgadza się, aby oddać malca do „domu inwalidów” (takie określenie pada w filmie), porzuca najbliższych. Matka (Aziza Jakobowa) przyjmuje skrajnie odmienną postawę. Od tej pory niepełnosprawny syn staje się – nomen omen – jej oczkiem w głowie. Jemu podporządkowuje całe swoje życie. Ona też wpada na pomysł, aby zapisać go na zajęcia w szkole muzycznej, gdzie – już jako czternastolatek – zaczyna uczyć się śpiewu.
Relacje Dżamala z rówieśnikami nie są najłatwiejsze. Wszak dzieci w tym wieku potrafią być okrutne. Ślepy chłopiec często pada ofiarą żartów, w których przoduje jego kolega ze szkoły Nazim. Mimo trudności, Dżamal nie poddaje się. Z roku na rok śpiewa coraz lepiej, staje się bardziej samodzielny. Pewnego dnia poznaje młodą i piękną Rajhan (Zuhra Aszurowa). Zakochują się w sobie i wszystko miałoby romantyczny finał, gdyby nie Nazim (w wersji dorosłej wciela się w niego Aziz Rametow), który zaczyna knuć, jak dopiec koledze, zwłaszcza że chwilę wcześniej nauczyciel śpiewu to właśnie jego wybrał jako reprezentanta szkoły na coroczny, transmitowany w telewizji, koncert.
A że Nazim jest przystojny i pochodzi z bogatej rodziny, zadanie ma ułatwione. Potrafi też odpowiednio wykorzystać gniew ojca Rajhan (Israil Saidumarow), który nie może pogodzić się z faktem, że jego córka, nie informując go o niczym, zaczęła spotykać się z mężczyzną. Reszty domyślacie się już chyba? Ale nie bójcie się o Dżamala. Fortuna ostatecznie wynagrodzi mu wszystkie niepowodzenia. Szczęście spadnie w końcu także i na jego głowę. Zdobędzie sukces, pozna nową – obowiązkowo młodą i piękną – kobietę, ba! bez tego szczęście bohatera nie byłoby pełne – odzyska wzrok! Jaki z tego morał? Oglądajcie filmy uzbeckie, ale niekoniecznie takie, jak „Ślepiec”. To ostatnie przerzućcie na innych.
koniec
15 października 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Hagiografia „biznesmena”
Sebastian Chosiński

2 VI 2024

To wydaje się wręcz nieprawdopodobne. Powiązany z uznawanym za sektę moskiewskim Instytutem Norbekowa tadżycki „biznesmen” Saidmurod Dawłatow postanowił, że powinien zostać nakręcony na jego temat film, w którym on sam zaistnieje jako współczesny „święty biznesu”. Wynajął ekipę (w tym reżysera Muhiddina Muzaffara), zapłacił aktorom (w tym Azizowi Bejszenalijewowi) – i tak narodził się biograficzny „Jeden na milion”.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Co ta wojna z nami zrobiła!
Sebastian Chosiński

29 V 2024

Weterani wojny afgańskiej, choć oficjalnie otaczani szacunkiem władz, tak naprawdę pozostawiani byli sami sobie. Niechciani bohaterowie nikomu tak naprawdę niepotrzebnego konfliktu. Wielu z nich schodziło na złą drogę; inni, bsliscy upadku psychicznego, starali się mimo wszystko ratować honor żołnierza. O takich ludziach opowiada Jurij Sabitow w uzbeckim dramacie kryminalnym „Spaleni słońcem Kandaharu”.

więcej »

East Side Story: Na końcu czai się Śmierć
Sebastian Chosiński

26 V 2024

O mocy „Siły charakteru” Raszyda Malikowa decydują dwie kreacje cenionych uzbeckich aktorów – Karima Mirchadijewa oraz Sejdułły Mołdachanowa. Ten pierwszy wciela się w weterana wojny afgańskiej, który dowiadując się o nadchodzącej śmierci, postanawia zakończyć sprawy od lat nie dające mu spokoju. Ten drugi, przyjaciel z armii, jest jego największym wyrzutem sumienia.

więcej »

Polecamy

Zimny doping

Z filmu wyjęte:

Zimny doping
— Jarosław Loretz

Ryba z wkładką
— Jarosław Loretz

Nurkujący kopytny
— Jarosław Loretz

Latająca rybka
— Jarosław Loretz

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.