Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Sarah J. Maas
‹Dom Ziemi i Krwi. Część I›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDom Ziemi i Krwi. Część I
Tytuł oryginalnyHouse of Earth and Blood
Data wydania20 maja 2020
Autor
PrzekładMarcin Mortka
Wydawca Uroboros
CyklKsiężycowe Miasto
ISBN978-83-280-5206-2
Format560s. 135×202mm
Cena39,99
Gatunekdla dzieci i młodzieży, fantastyka
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Poszukując zemsty za mord na zmiennokształtnej wilczycy
[Sarah J. Maas „Dom Ziemi i Krwi. Część I”, Sarah J. Maas „Dom Ziemi i Krwi. Część II” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Księżycowe miasto” Sarah J. Maas to książka z gatunku fantasy, przeznaczona dla dorosłych czytelników – pierwsza taka powieść tej autorki po kilku tomach innych cykli dla młodzieży.

Ewa Gołąbowska

Poszukując zemsty za mord na zmiennokształtnej wilczycy
[Sarah J. Maas „Dom Ziemi i Krwi. Część I”, Sarah J. Maas „Dom Ziemi i Krwi. Część II” - recenzja]

„Księżycowe miasto” Sarah J. Maas to książka z gatunku fantasy, przeznaczona dla dorosłych czytelników – pierwsza taka powieść tej autorki po kilku tomach innych cykli dla młodzieży.

Sarah J. Maas
‹Dom Ziemi i Krwi. Część I›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDom Ziemi i Krwi. Część I
Tytuł oryginalnyHouse of Earth and Blood
Data wydania20 maja 2020
Autor
PrzekładMarcin Mortka
Wydawca Uroboros
CyklKsiężycowe Miasto
ISBN978-83-280-5206-2
Format560s. 135×202mm
Cena39,99
Gatunekdla dzieci i młodzieży, fantastyka
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Świat „Księżycowego miasta” bazuje w dużym stopniu na znanej nam współczesności, w której jednak funkcjonuje magia oraz stworzenia znane z mitologii i różnych folklorów. Znajdziemy tu nawiązania do amerykańskiej kultury, gdzie starsza młodzież spędza czas na imprezowaniu w klubach z alkoholem i narkotykami. Mieszczanie poruszają się współczesnymi pojazdami, a armia posiada klasyczną broń, taką jak karabiny czy czołgi. Posługują się również ostrzami, katapultami i wyrzutniami granatów, pocisków i bomb.
Głównymi rasami mieszkańców obok ludzi są Fae – elfy znane nam chociażby z „Hobbita”, zmiennokształtni, w tym wszelkie zwierzołaki, oraz różnej klasy Aniołowie (ale nie w rozumieniu chrześcijańskim) oraz istoty władające magią – Czarownice i Wiedźmy. Tytułowe miasto – Lunathion – ma własne wierzenia ludowe, a potwory z ich piekła potrafią się materializować po przywołaniu. Mieszkańcy wierzą w życie pośmiertne, a lokalne zawody nie różnią się zbytnio od naszych – znajdziemy tam zarówno kwiaciarkę, jak i pilota helikoptera.
Akcja książki dzieje się w obrębie wspomnianego miasta. Główną bohaterką jest Bryce Quinlan: 23-letnia pół fae – pół człowiek, pracowniczka antykwariatu Griffin Antiquities, którego właścicielką jest pewna czarownica. W dzień sprzedaje tam nie do końca legalne magiczne artefakty, w nocy natomiast staje się królową parkietu i zabawia się w miejskich klubach – przeważnie w „Białym Kruku”. Pewnego wieczoru wybiera się tam wraz z grupą znajomych, lecz bez swej najlepszej przyjaciółki, zmiennokształtnej wilczycy Daniki Fendyr (która wraz ze swoim klanem, Watahą Diabłów, nocuje wtedy w jej mieszkaniu). Kiedy Bryce wraca do mieszkania po imprezie, zauważa, że jej drzwi zostały wyłamane, ściany i podłogi zalane krwią, a mieszkanie całe zdewastowane. Cała Wataha została wymordowana, a ciało samej Daniki poszarpane jak po ataku dzikiego zwierzęcia. Od tego momentu Bryce planuje dokonać zemsty na zabójcy. Obserwuje i pomaga jej w tym Upadły Anioł Hunt Athalar (znany jako Umbra Mortis – Cień Śmierci), odpracowujący karę za rzeź tysięcy niewinnych osób – zakończenie dochodzenia ma się wiązać z jego uwolnieniem.
Sarah J. Maas urodziła się w Nowym Jorku w 1986 roku. Ukończyła Hamilton College na kierunkach religioznawstwa oraz kreatywnego pisania. Zadebiutowała w wieku 16 lat, publikując na stronie FictionPress.com swoją pierwszą opowieść – „Szklany tron”. Szybko zyskała ona taką popularność, że sama autorka wykasowała tekst ze strony, by wydać go w postaci papierowej. Książka ukazała się za pośrednictwem wydawnictwa Bloomsbury w marcu 2010 pod tym samym tytułem, jakie miało oryginalne opowiadanie. Wydawnictwo to następnie wykupiło prawa do kolejnych tomów serii. Historia trafiła do ponad 15 krajów i została przetłumaczona na 23 języki. Kontynuacja – „Korona w mroku” – została bestsellerem New York Timesa, a w 2015 Mark Gordon Company wykupiło prawa do telewizyjnej ekranizacji serii. Ostatnia część serii, oznaczona numerem 6.2, została wydana w 2018 roku. Autorka wydała również nowelki, których akcja dzieje się dwa lata przed pierwszym tomem serii. Historia „Szklanego tronu” opiera się na baśni o Kopciuszku. Jak wypowiedziała się sama autorka: „Co by było gdyby Kopciuszek był zabójcą, a nie sługą? Co gdyby nie uczestniczyła w balu aby poznać księcia, a po to, aby go zabić?”

Sarah J. Maas
‹Dom Ziemi i Krwi. Część II›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDom Ziemi i Krwi. Część II
Tytuł oryginalnyHouse of Earth and Blood
Data wydania3 czerwca 2020
Autor
PrzekładMarcin Mortka
Wydawca Uroboros
CyklKsiężycowe Miasto
ISBN978-83-280-8304-2
Format624s. 135×202mm
Cena39,99
Gatunekdla dzieci i młodzieży, fantastyka
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Druga seria autorki, „Dwór cierni i róż”, luźno opiera się na „Pięknej i Bestii”. Początek historii został napisany już w 2009, ale nie został wydany do 2015. Pojawiają się informacje, że ma zostać zekranizowana.
„Crescent City” („Księżycowe Miasto”) jest trzecią serią Maas, ale jednocześnie jej pierwszą serią kierowaną do czytelników dorosłych. Jej powstanie autorka ogłosiła już w maju 2018, a niniejszy pierwszy tom opublikowany został w Bloomsbury w roku 2020. Ze względów technicznych podzielono go na dwie części – w polskiej edycji obie razem liczą około 1200 stron. Początek każdej zdobi mapa autorstwa Virginii Allyn, przedstawiająca tytułowe Księżycowe Miasto. Za okładkę zaś odpowiada Carlos Quevedo (zachowano oryginalną grafikę). W bieżącym roku autorka wydała drugi tom serii, również podzielony na dwie części.
Za przekład na język polski dla wydawnictwa Uroboros odpowiada Marcin Mortka – pisarz fantasy i autor książek dla dzieci, absolwent skandynawistyki na wydziale neofilologii Uniwersytetu im Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zadebiutował on w 2003 wydając „Ostatnią sagę”, a inna jego książka – „Dom pod pękniętym niebem” – została nominowana w Plebiscycie Książki Roku w 2015 w kategorii „literatura młodzieżowa”. Do tej pory przetłumaczył niespełna sto książek zagranicznych, w tym wszystkie trzy serie Sarah J. Maas.
„Księżycowe miasto” jest pod pewnymi względami podobne do innych znanych mi powieści fantasy – serii przygód Laury Leander autorstwa niemieckiego pisarza Petera Freunda, powieści „Khiona we władzy srebrnego sokoła” Niemki Katji Brandis oraz pierwszego tomu „Szklanego Tronu”. Laura żyje w świecie nam znanym, ale potrafi przenosić się do innego, gdzie żyją podobne stworzenia, co u Maas. Brandis, podobnie jak Maas, przedstawia wiele ras i gatunków, lecz czas jest odległy od współczesności – mamy do czynienia raczej z umownym średniowieczem. We wszystkich tych powieściach mamy do czynienia z tajemnicami, stopniowo rozwiązywanymi przez główne bohaterki i osoby jej towarzyszące, a niektóre postacie nawiązują do mitologii i wierzeń skandynawskich (nøkk, trolle, lodowe olbrzymy) , brytyjsko-celtyckich (elfy, smoki, krasnoludy) oraz słowiańskich (domowi opiekunowie, nimfy i duchy leśne).
„Księżycowe Miasto” to lektura godna polecenia dla osób żądnych tajemnic, przygód oraz lubujących się w fantastyce opartej o magię, obce rasy – i ciekawej akcji, gnającej wraz z czytanym tekstem. W środku niestety pojawiają się dość często wulgaryzmy, narkotyki, szczegółowe opisy śmierci i krew, dwuznaczności oraz sceny typu Ecchi i Hentai1), dlatego jest to wybór dla osób przede wszystkim – jak autorka zaznacza – dorosłych, a w dodatku tych, którym takie treści nie przeszkadzają. Pomijając te mankamenty, historia jest ciekawie opowiedziana, bohaterowie skreśleni realistycznie, a tajemnicę czytelnik odkrywa stopniowo; nic nie jest pokazane od razu, do końca nie wiadomo kto stoi za morderstwem – a gdy odkrywamy prawdę, można być zaskoczonym obrotem spraw. Treść jest okraszona elementami humorystycznymi: żartami bohaterów, prześmiewczymi docinkami bliskich sobie przyjaciół. Czytelnik zakochuje się w bohaterach i kibicuje im w rozwijającej się akcji, wzrusza się, gdy ulubione postaci wyznają sobie skrywane tajemnice oraz emocjonalnie podchodzi do sprawy, jakby faktycznie był na miejscu zdarzeń. Przyjemna lektura dla osób o mocnym nerwach i odpornych na trudniejsze treści.
koniec
20 maja 2023
1) japońskie określenia podgatunków mang i anime z treściami erotycznymi
Recenzja zdobyła 2 miejsce (ex aequo) w III Wojewódzkim Konkursie na Recenzję z Wydarzenia Kulturalnego, organizowanego przez Zespół Szkół nr 1 w Tychach im. Gustawa Morcinka.

Komentarze

20 V 2023   19:11:57

"Obserwuje i pomaga jej w tym Upadły Anioł Hunt Athalar (znany jako Umbra Mortis – Cień Śmierci), odpracowujący karę za rzeź tysięcy niewinnych osób – zakończenie dochodzenia ma się wiązać z jego uwolnieniem." Przyznam, że w tym miejscu nie wytrzymałem i parsknąłem śmiechem... No bo ileż można? Za czasów niesławnej pamięci "Zmierzchu" był w tych wszystkich romansidłach pozujących na fantastykę przynajmniej jakiś posmak nowości, ale po tylu latach to kiedy czyta się o kolejnym mhrocznym oblubieńcu głównej bohaterki to naprawdę...

"W środku niestety pojawiają się dość często wulgaryzmy, narkotyki, szczegółowe opisy śmierci i krew, dwuznaczności oraz sceny typu Ecchi i Hentai1), dlatego jest to wybór dla osób przede wszystkim – jak autorka zaznacza – dorosłych, a w dodatku tych, którym takie treści nie przeszkadzają." Nie rozumiem dlaczego "niestety", skoro to powieści dla dorosłych? Jak ktoś potrafi pisać to takie sceny i tematy są zaletą a nie wadą, tylko że niewielu autorów dziś potrafi pisać i raczej to jest problemem.
A w ogóle to jakaś dziwna ta recenzja, bardziej przypomina artykuł sponsorowany, ale może to tylko takie wrażenie...

21 V 2023   09:13:07

Zgodnie z informacją, jest to tekst z konkursu na recenzję dla młodzieży. Od czegoś trzeba zacząć pisanie. Myślę, że odrobina wyrozumiałości wskazana.

21 V 2023   22:03:13

Ech, faktycznie, jakimś cudem przeoczyłem tę informację. To sporo zmienia i przyznaję, że jak na debiut recenzja jest w porządku.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Blondynka, torcik wiedeński i makaronik
— Beatrycze Nowicka

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.