Najlepsze sceny science fiction (3)Konrad Wągrowski O le poprzednia edycja najlepszych scen SF miała motyw przewodni (sen), o tyle ta, to prawdziwy groch z kapustą. Piękne sceny w deszczu, piękne wyznania miłosne, statki kosmiczne i obce formy życia.
Konrad WągrowskiNajlepsze sceny science fiction (3)O le poprzednia edycja najlepszych scen SF miała motyw przewodni (sen), o tyle ta, to prawdziwy groch z kapustą. Piękne sceny w deszczu, piękne wyznania miłosne, statki kosmiczne i obce formy życia. Miasto w deszczu (Ghost in the Shell) Poprzednią edycję skończyliśmy na „Ghost in the Shell 2”, tę więc wypada zacząć od części pierwszej. A jaka scena może być bardziej warta uwagi i piękniejsza, niż miasto w deszczu, zilustrowane przepiękną muzyką Kenji Kawaii. Major Kong dosiada bomby (Dr Strangelove) Kolejna scena absolutnie kanoniczna – fanatyczny major T.J. ′King′ Kong w ostatniej fazie nalotu nuklearnego na ZSRR własnoręcznie uwalnia bombę atomową, a następnie dosiada ją niczym byka na rodeo. Cóż, pochodzenie z Teksasu niewątpliwie zobowiązuje. Wyznanie (Seksmisja) Dla polskiego widza właściwie każda scena z „Seksmisji” jest kanoniczna. Dziś więc wrzucamy tę z golizną, pięknym wyznaniem erotyczno-miłosnym i fakultetami. Sentry Guns (Obcy – decydujące starcie) Legendarna scena, o której było głośno, zanim jeszcze pokazała się w wersji reżyserskiej „Aliens”. Jeszcze w latach 80. mówiono: „A wiecie, że podobno” w „Obcych” była taka coolerska (no dobra, w latach 80. nie mówiło się „coolerska”, ale nie pamiętam, jak się mówiło) scena, w której marines ustawiają automatyczne działka, potem idą Obcy, działka ich szatkują, a my patrzymy tylko, jak kończy się amunicja, a Obcy wciąż nadchodzą… No i właśnie tak wyglądała ta scena, i naprawdę była niesamowicie „coolerska"… Przelot Gwiezdnego Niszczyciela (Gwiezdne wojny) To było coś niesamowitego, niepowtarzalnego! Aż chce się wejść w skórę widza kinowego sprzed lat blisko 40, który zasiada w fotelu, czyta napisy początkowe wprowadzające w fabułę filmu, widzi planetę, mały statek kosmiczny, a potem jest w ów fotel wciskany przelotem monstrualnego Gwiezdnego Niszczyciela, pokazanego z zupełnie niespodziewanej perspektywy. Bitwa o Yavin (Gwiezdne wojny) ...ale oczywiście Gwiezdny Niszczyciel to był dopiero początek - bo prawdziwa ekstaza nastąpiła podczas kosmicznej bitwy pod Yavin, inspirowanej zresztą filmami lotniczymi z okresu drugiej wojny światowej (w szczególności "Dam Busters" i "633 Squadron"). Zakończenie (Truman Show) Zakończenie "Truman Show" to nie tylko poruszające podsumowanie całej intrygi, wypowiedź na temat ludzkiej odwagi i determinacji, pragnienia własnej tożsamości, ale także piękny dowód na to, że Jim Carrey to również znakomity aktor dramatyczny. Katastrofa (Grawitacja) Czas na skok we współczesność - jedna z początkowych sekwencji "Grawitacji", gdy szczątki rosyjskiego satelity demolują wahadłowiec i teleskop Hubble′a to bardzo solidna kandydatura do przyszłego kanonu. Test krwi (Coś) Po kilku wyprawach w kosmos znów powrót do mieszanki kina grozy i SF. Test krwi, jakiemu poddaje MacReady załogę stacji arktycznej może spokojnie figurować w kanonach obydwu gatunków. Uważajcie na niebo! (Istota z innego świata) A skoro jesteśmy przy "Coś", warto wspomnieć jego filmowy pierwowzór. W finale "Istotny z innego świata" padają jedne z najsłynniejszych słów w historii science fiction, z pewnością najlepiej oddające SF lat 50. "Uważajcie na niebo!" - strzeżcie się inwazji! 1 grudnia 2013 |
Powie ktoś, że oparta na prozie słowackiego pisarza Juraja Váha „Noc w Klostertal” byłaby ciekawsza, gdyby nie pojawiający się na finał wątek propagandowy. Tyle że nie pobrzmiewa on wcale fałszywą nutą. Gdyby przyjąć założenie, że cała ta historia wydarzyła się naprawdę, byłby nawet całkiem realistyczny. W każdym razie nie zmienia to faktu, że spektakl Tadeusza Aleksandrowicza ogląda się znakomicie nawet pięćdziesiąt pięć lat po premierze.
więcej »W chińskich filmach nawet latające ryby są trochę… duże.
więcej »Opowiadanie Jerzego Gierałtowskiego „Wakacje kata” ukazało się w 1970 roku. Niemal natychmiast sięgnął po nie Zygmunt Hübner, pisząc na jego podstawie scenariusz i realizując spektakl telewizyjny dla „Sceny Współczesnej”. Spektakl, który – mimo świetnych kreacji Daniela Olbrychskiego, Romana Wilhelmiego i Aleksandra Sewruka – natychmiast po nagraniu trafił do archiwum i przeleżał w nim ponad dwie dekady, do lipca 1991 roku.
więcej »Latająca rybka
— Jarosław Loretz
Android starszej daty
— Jarosław Loretz
Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski