Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Anna Kazejak-Dawid
‹Obietnica›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułObietnica
Data premiery14 marca 2014
ReżyseriaAnna Kazejak-Dawid
ZdjęciaKlaudiusz Dwulit
Scenariusz
ObsadaEliza Rycembel, Mateusz Wieclawek, Magdalena Popławska, Dawid Ogrodnik, Andrzej Chyra, Jowita Miondlikowska, Bartłomiej Topa
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiDania, Polska
Czas trwania97 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Co nam w kinie gra: Obietnica
[Anna Kazejak-Dawid „Obietnica” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Wczoraj na ekrany trafiła „Obietnica” Anny Kazejak. Film recenzowaliśmy przy okazji relacji z tegorocznego Berlinale. Dziś przypominamy tę recenzję.

Marta Bałaga

Co nam w kinie gra: Obietnica
[Anna Kazejak-Dawid „Obietnica” - recenzja]

Wczoraj na ekrany trafiła „Obietnica” Anny Kazejak. Film recenzowaliśmy przy okazji relacji z tegorocznego Berlinale. Dziś przypominamy tę recenzję.

Anna Kazejak-Dawid
‹Obietnica›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułObietnica
Data premiery14 marca 2014
ReżyseriaAnna Kazejak-Dawid
ZdjęciaKlaudiusz Dwulit
Scenariusz
ObsadaEliza Rycembel, Mateusz Wieclawek, Magdalena Popławska, Dawid Ogrodnik, Andrzej Chyra, Jowita Miondlikowska, Bartłomiej Topa
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiDania, Polska
Czas trwania97 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Janek i Lila (Mateusz Więcławek i Eliza Rycembel) to zakochana po uszy licealna para. Pewnego dnia Janek popełnia głupi błąd. Dziewczyna nie jest w stanie mu wybaczyć i nieoczekiwanie z nim zrywa. Pomimo próśb i zapewnień o prawdziwości żywionych do niej uczuć zupełnie go ignoruje, nie odpowiada na wiadomości i nie odbiera telefonów. Gdy zrozpaczony chłopak nie daje za wygraną, Lila postanawia wymóc na nim pewną obietnicę. Jeśli ją spełni, znów będą razem. To jego ostatnia szansa.
W ostatnich latach mamy do czynienia z dość absurdalną sytuacją – nagradzane za granicami kraju dzieła młodych filmowców, zwłaszcza kobiet, w Polsce przyjmowane są z jadowitą złośliwością. Krytycy nie pozostawiają na nich suchej nitki, a twórczynie skarżą się na brak zrozumienia, chorą polską mentalność i stetryczały światek filmowy, który wybiera „Wałęsę” na kandydata do Oscara. Trudno nie przyznać im racji.
„Obietnica” to kolejny polski film, który zostaje ciepło przyjęty za granicą i kolejny sukces polskiej reżyserki. Niestety, jest to także kolejne rozczarowanie.
Film Anny Kazejak z wielu przyczyn bardzo chciałoby się polubić; opowiada o czymś innym niż Ważne Wydarzenia Historyczne, nie pokazuje polskiej martyrologii, nie pławi się we własnym nieszczęściu. Jest porządnie zrealizowaną, dobrze wyglądającą produkcją. Produkcją pustą w środku jak przysłowiowa wydmuszka.
Dramaty ukazane w filmie – nie poruszają. Emocjonalne rozterki bohaterów – nie obchodzą. W przypadku historii, która w zamierzeniu jest psychodramą dla nieletnich, stanowi to poważny problem.
Wydaje się, że winę ponosi zwłaszcza przypominający szkolne wprawki scenariusz, w którym B wynika z A i prowadzi do C. Nie ma tu wielu zaskoczeń. O ile jednak fabułę można oskarżyć „tylko” o przewidywalność, w przypadku dialogów robi się znacznie gorzej.
Bohaterowie „Obietnicy” nie rozmawiają ze sobą jak prawdziwe nastolatki, tylko recytują formułki od czasu do czasu wrzucając przekleństwo, żeby zrobiło się autentyczniej. Przypomina to trochę sytuację, w której dorosły próbuje mówić „po młodzieżowemu”. Po niektórych stwierdzeniach widzowie wybuchali w kinie śmiechem i nie można ich za to winić – to film, w którym padają tak błyskotliwe spostrzeżenia jak: „Idę sikać. Poradzę sobie”, lub „Nie jestem na bieżąco. Mieszkam w Kopenhadze.”
„Obietnica” została zrealizowana jako koprodukcja polsko-duńska, dlatego też powstał film w założeniu uniwersalny, a w praktyce – dla nikogo. Wszyscy są piękni, mają idealne cery o złotawym odcieniu, a biel domu, w którym mieszka Lila, aż bije po oczach. Trudno odnaleźć się w pokazywanych przez Kazejak realiach. Gdyby nie zbrodnicze nastolatki, film można by wykorzystywać jako reklamę województwa zachodniopomorskiego.
Anna Kazejak zatrudniła zarówno doświadczonych aktorów (w rolach drugoplanowych wystąpili między innymi Andrzej Chyra, Dawid Ogrodnik i Magdalena Popławska), jak i zupełnych debiutantów. Jednowymiarowe role nie pozwalają im jednak na pokazanie swoich prawdziwych umiejętności. „Obietnica” irytuje, bo irytujący są jej bohaterowie. W przerwach od hipsterskich imprez wciąż wysyłają SMS-y lub rozmawiają/onanizują się na skajpie, a emocjonalną bezsilność wyrażają poprzez… walenie drzewa kijem. Aż chciałoby się, żeby pozabijali się nawzajem wpychając sobie iPhony do gardła.
Anna Kazejak ma talent i siłę przebicia. Jej najnowszy film nie do końca przekonuje, ale przynajmniej udowadnia, że nie zgadza się ona na kroczenie wytartymi ścieżkami. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejny stanowić będzie tak potrzebny kopniak wymierzony polskiemu środowisku filmowemu. Tym razem jeszcze się nie udało.
koniec
15 marca 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Pięciokąt miłosny
Sebastian Chosiński

19 V 2024

Kiedy na ekrany trafiają melodramaty, najczęściej mamy do czynienia z historiami, które zajmują się miłosnymi trójkątami. Tymczasem w uzbeckim dramacie „Wybacz mi” jego scenarzystka i reżyserka Durdona Tulaganowa pokazała… pięciokąt miłosny. Składają się na niego dwie pary małżeńskie oraz samotna kobieta, która stara się owinąć sobie wokół palca młodych mężów.

więcej »

Co nam w kinie gra: Monster
Kamil Witek

17 V 2024

„Czy przeszczepiając człowiekowi mózg świni, będzie on jeszcze człowiekiem czy już świnią?” – zdanie wypowiedziane przez jednego z nastoletnich bohaterów „Monstera” spokojnie mogłoby posłużyć za oś scenariusza w filmie Davida Cronenberga.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Co tam dolary, gdy można zarabiać ruble!
Sebastian Chosiński

15 V 2024

Przyznaję, że filmowymi ekranizacjami powieści Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” zająłem się nie „po bożemu”, bo od końca. Najpierw przedstawiłem pięcioodcinkowy miniserial z 1978 roku, a dopiero teraz zabieram się za nakręconą dwie dekady wcześniej dwuczęściową kinową epopeję autorstwa Rafaiła Perelsztejna.

więcej »

Polecamy

Nurkujący kopytny

Z filmu wyjęte:

Nurkujący kopytny
— Jarosław Loretz

Latająca rybka
— Jarosław Loretz

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Berlinale 2014: Mała Lady Makbet
— Marta Bałaga

Z tego cyklu

Monster
— Kamil Witek

Perfect Days
— Kamil Witek

Czasem myślę o umieraniu
— Kamil Witek

Poprzednie życie
— Kamil Witek

Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński

Umrika
— Sebastian Chosiński

„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski

Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński

Slow West
— Sebastian Chosiński

Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński

Tegoż twórcy

Bohater na przekór
— Sebastian Chosiński

Prawdziwe czy zjadliwe?
— Patrycja Rojek

London is calling
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.