Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Terry Pratchett
‹Złodziej czasu›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZłodziej czasu
Tytuł oryginalnyThief of Time
Data wydania11 września 2007
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku, Śmierć
ISBN978-83-7469-576-3
Format142×202mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Złodziej czasu

Esensja.pl
Esensja.pl
Terry Pratchett
Zapraszamy do lektury fragmentu powieści „Złodziej czasu” Terry’ego Pratchetta będącej kolejnym tomem cyklu „Świat Dysku”. Objęta patronatem Esensji książka ukaże się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka.

Terry Pratchett

Złodziej czasu

Zapraszamy do lektury fragmentu powieści „Złodziej czasu” Terry’ego Pratchetta będącej kolejnym tomem cyklu „Świat Dysku”. Objęta patronatem Esensji książka ukaże się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka.

Terry Pratchett
‹Złodziej czasu›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZłodziej czasu
Tytuł oryginalnyThief of Time
Data wydania11 września 2007
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku, Śmierć
ISBN978-83-7469-576-3
Format142×202mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Lu-Tze, sprzątacz, przebywał w swym Ogrodzie Pięciu Niespodzianek i starannie uprawiał swoje góry. Miotła stała oparta o żywopłot.
Ponad nim wyrastał nad świątynnymi ogrodami wielki posąg Wena Wiecznie Zaskoczonego, siedzącego z szeroko otwartymi oczami i twarzą zamarła w permanentnym wyrazie… tak, przyjemnego zaskoczenia.
Jako hobby, góry interesują zwykle tych ludzi, o których w normalnych okolicznościach mówi się, że mają dużo czasu. Lu-Tze w ogóle nie miał czasu. Czas był czymś, co zwykle zdarzało się innym; Lu-Tze miał do niego taki stosunek, jak mieszkający na wybrzeżu do oceanu: jest tam, jest wielki, czasami dla pobudzenia można zanurzyć w nim palec, ale trudno stale w nim żyć. Poza tym zawsze marszczyła mu się od tego skóra.
W tej chwili, w nieskończonej, wiecznie odtwarzanej chwili tej spokojnej, zalanej słońcem dolinki, majstrował przy zwierciadłach, łopatkach, rezonatorach morficznych i jeszcze dziwniejszych urządzeniach niezbędnych, by ograniczyć wysokość gór do najwyżej sześciu cali.
Drzewa wiśni były obsypane kwiatami. W tym miejscu zawsze były. Gdzieś na tyłach świątyni zadźwięczał gong. Stadko białych gołębic wzniosło się do lotu z dachu klasztoru.
Cień padł na górę.
Lu-Tze obejrzał się na osobę, która weszła do ogrodu. Niedbale wykonał gest symbolizujący posłuszeństwo wobec zirytowanego z wyglądu chłopca w szatach nowicjusza.
– Tak, panie? – zapytał.
– Szukam tego, którego nazywają Lu-Tze – odparł chłopiec. – Osobiście nie wydaje mi się, żeby istniał.
– Uzyskałem lodowiec – oświadczył Lu-Tze, nie zważając na jego słowa. – Wreszcie. Widzisz, panie? Ma ledwie cal długości, ale już rzeźbi własną dolinę. Wspaniały, prawda?
– Tak, tak, bardzo ładny – przyznał chłopiec z uprzejmości dla służącego. – Czy to jest ogród Lu-Tze?
– Chodzi ci, panie, o Lu-Tze, który jest znany ze swoich gór bonsai?
Nowicjusz spojrzał na rząd tac, a potem na pomarszczonego, uśmiechniętego staruszka.
– Ty jesteś Lu-Tze? Ale przecież jesteś tylko sprzątaczem! Widziałem, jak zamiatasz sale sypialne! Widziałem, jak ludzie cię kopią!
Lu-Tze, na pozór nie słuchając, podniósł tacę średnicy około stopy, na której dymił niewielki stożek popiołu.
– Co o tym myślisz, panie? – zapytał. – Wulkaniczna. I demonicznie trudna do uzyskania, przepraszam za swój klatchiański.
Nowicjusz zbliżył się o krok, pochylił i spojrzał prosto w oczy sprzątacza.
Lu-Tze nieczęsto bywał zakłopotany, ale był w tej chwili.
– Jesteś Lu-Tze?
– Tak, chłopcze. Jestem Lu-Tze.
Nowicjusz odetchnął głęboko i wyciągnął przed siebie chudą rękę. Trzymał w niej niewielki zwój.
– Od opata… ee, czcigodny.
Zwój drżał lekko w nerwowej dłoni.
– Większość nazywa mnie po prostu Lu-Tze, chłopcze. Dopóki nie poznają mnie lepiej, niektórzy wołają na mnie „Zejdź mi z drogi”. – Lu-Tze starannie spakował swoje narzędzia. – Nigdy nie byłem specjalnie czcigodny, chyba że w przypadku poważnych błędów w pisowni.
Rozejrzał się między tacami, szukając miniaturowego szpadla, którego używał do prac lodowcowych. Nigdzie go nie zauważył. A przecież odłożył go gdzieś tutaj przed chwilą…
Nowicjusz obserwował go z wyrazem szacunku zmieszanego ze szczątkową podejrzliwością. Reputacja takich osób jak Lu-Tze zatacza szerokie kręgi. Był to człowiek, który… no, który zrobił właściwie wszystko, jeśli wierzyć plotkom. Ale nie wyglądał na takiego. Wyglądał na małego, łysego staruszka z rzadką brodą i lekkim, przyjaznym uśmiechem.
Aby jakoś uspokoić młodego człowieka, Lu-Tze poklepał go po ramieniu.
– Przekonajmy się, czego chce opat – powiedział. – Aha… Jest tu napisane, że masz mnie do niego zaprowadzić.
Twarz nowicjusza stężała w wyrazie paniki.
– Co? Jak mógłbym to zrobić? Nowicjuszom nie wolno wchodzić do Wewnętrznej Świątyni!
– Naprawdę? W takim razie to ja cię zabiorę, żebyś mnie doprowadził na spotkanie z opatem.
– Wolno ci wchodzić do Wewnętrznej Świątyni? – zdumiał się chłopiec, i natychmiast zasłonił usta dłonią. – Ale jesteś tylko sprzą… Oj…
– Zgadza się! Nawet nie prawdziwym mnichem, a co dopiero dongiem – odparł wesoło sprzątacz. – Zadziwiające, nieprawdaż?
koniec
9 września 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Każde martwe marzenie
Robert M. Wegner

3 XI 2017

Prezentujemy fragment powieści Roberta M. Wegenra „Każde martwe marzenie”. Książka będąca piątym tomem cyklu „Opowieści z meekhańskiego pogranicza” ukaże się nakładem wydawnictwa Powergraph w pierwszej połowie 2018 roku.

więcej »

Niepełnia
Anna Kańtoch

1 X 2017

Zamieszczamy fragment powieści Anny Kańtoch „Niepełnia”. Objęta patronatem Esensji książka ukazała się nakładem wydawnictwa Powergraph.

więcej »

Różaniec – fragment 2
Rafał Kosik

10 IX 2017

Zapraszamy do lektury drugiego fragmentu powieści Rafała Kosika „Różaniec”. Objęta patronaterm Esensji książka ukazała się nakładem wydawnictwa Powergraph.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Słowiańskie elfy rzeczne
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Esensja czyta: Lipiec 2016
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Pożegnanie ze Światem Dysku
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Maj 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Wrzesień 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek

Śmierć Świata Dysku?
— Magdalena Kubasiewicz

Magia odchodzi
— Agnieszka Szady

Esensja czyta: Kwiecień 2014
— Miłosz Cybowski, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.