Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Pan Buk, Pani Bukowa
‹Wielki Ogarniacz Pracy›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWielki Ogarniacz Pracy
Data wydania13 listopada 2019
Autorzy
Wydawca Flow Books
ISBN978-83-240-6992-7
Format320s. 135×185mm
Cena36,99
Gatunekleksykon / poradnik
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Gdyby Dilbert pracował w Mordorze
[Pan Buk, Pani Bukowa „Wielki Ogarniacz Pracy” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Które urządzenie biurowe najszybciej uzyska samoświadomość? Jaki skutek w rozmowie kwalifikacyjnej może dać znajomość japońskich reklam z lat 80.? Co to są kurwakacje? Na te pytania odpowiada „Wielki Ogarniacz Pracy”.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Gdyby Dilbert pracował w Mordorze
[Pan Buk, Pani Bukowa „Wielki Ogarniacz Pracy” - recenzja]

Które urządzenie biurowe najszybciej uzyska samoświadomość? Jaki skutek w rozmowie kwalifikacyjnej może dać znajomość japońskich reklam z lat 80.? Co to są kurwakacje? Na te pytania odpowiada „Wielki Ogarniacz Pracy”.

Pan Buk, Pani Bukowa
‹Wielki Ogarniacz Pracy›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWielki Ogarniacz Pracy
Data wydania13 listopada 2019
Autorzy
Wydawca Flow Books
ISBN978-83-240-6992-7
Format320s. 135×185mm
Cena36,99
Gatunekleksykon / poradnik
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Tytuł recenzji miał początkowo brzmieć „Dilbert spotyka Leszka Talko”, a to dlatego, że styl „Ogarniacza” bardzo przypomina mi zabawne ni to opowiadania ni to felietony, które pisał na spółkę z żoną, na przykład „Talki z resztą”. I nie chodzi tylko o naprzemienny sposób prowadzenia narracji (tu robią to Adrian i Beata), ale o samo konstruowanie zdań czy opisów, no i przede wszystkim autoironiczne poczucie humoru:
„- Dwieście tysięcy złotych jest do zgarnięcia, ot tak! – Grześ wykrzykuje te słowa z takim zapałem, że chyba zaraz nas wyrzucą. Prawdę mówiąc, to nie groźba eksmisji z lokalu mnie najbardziej niepokoi (szczególnie, że piwo drogie). Ani to, że mój kumpel z czasów młodości prawie nic się nie zmienił przez te lata, zupełnie jakby został zahibernowany na dekadę i ocknął się z pomysłem na interes życia. Najbardziej przeraża mnie to, że może chodzi o jakiś napad na bank, a ja w swej nieasertywności nie będę umiał się z tego pomysłu wymiksować.”
Z Dilbertem natomiast kojarzą się umieszczone pomiędzy rozdziałami krótkie komiksy, przedstawiające głównie obijających się pracowników jakiegoś biura. Nie wiem tylko, czemu wyglądają oni jak wąsaty Janusz i rozczochrana Grażyna w halce (tak, wiem, to sukienka na ramiączkach), podczas gry narratorzy mają niewiele ponad trzydzieści lat i preferują bojówki, dżinsy oraz koszulki z krótkim rękawem („Na miejscu witają nas poważni ludzie w poważnych garniturach. Wyglądamy przy nich jak ofiary powodzi”).
Książka skierowana jest do ludzi, którzy, nawet jeśli nie pracują w korporacji czy prywatnej firmie, to znają dowcipy o takowych, jak również pewne memiczne pojęcia w rodzaju „świeżaki”, „Chytra Baba z Radomia”, „za hajs ojca baluj”, „warszawski Mordor” czy „leniwa buła” (i pewnie wiele innych, które mi umknęły). Poza tym, niezależnie od miejsca pracy, z pewnością wielu czytelników odnajdzie własne doświadczenia w rozdziałach poświęconych takim problemom, jak zapamiętanie imion nowych współpracowników czy obsługa wyrafinowanego biurowego ekspresu do kawy (ekspres do kawy to drugie, po drukarce, urządzenie, które zdaniem autorów jest na najlepszej drodze do uzyskania świadomości i sięgnięcia po władzę nad światem). Powtarzające się motywy – jak argentyński kaktus czy kompulsywne oglądanie śmiesznych filmików w sieci – w zabawny, acz bardzo wysilony sposób splatają się w finale.
Kolejne rozdziały tworzą luźną fabułę, biegnącą dwutorowo: Beata szuka pracy, bo zwolniła się z poprzedniej, znudzona robieniem tabelek w Excelu (co jest kolejnym pojęciem-wytrychem), zaś Adrian – bo jego macierzysta firma się rozpadła. Próbują szczęścia jako świetliczanka, grafik – wolny strzelec, roznosiciel ulotek oraz „członkini młodego, dynamicznego zespołu” w agencji reklamowej. Czyta się to szybko i całkiem miło, chociaż bardzo przeszkadza dziwny pomysł, aby niektóre słowa czy frazy wydrukować pomarańczowymi kapitalikami. Jasne, ma to pasować do stylizacji całości na jakiś poradnik (nawet okładka nawiązuje do „Windowsa dla opornych”), ale jest męczące, szczególnie w nieco gorszym oświetleniu. Na plus należy natomiast zaliczyć bardzo staranną redakcję językową. Nawet „Sphinksa” odmienili zgodnie z zasadami słownika PWN.
koniec
8 lutego 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Płomykówki i gadzinówki
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jedyna nadzieja w lisiczce?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ken odkrywa patriarchat, czyli bunt postaci drugoplanowych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.