Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Raszyd Sulejmenow
‹Lusterka›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLusterka
Tytuł oryginalnyЗеркала
ReżyseriaRaszyd Sulejmenow
ZdjęciaChasan Kydyralijew, Siergiej Poliakow
Scenariusz
ObsadaAjan Utepbergenow, Elizat Berikowa, Erken Gubaszew, Azamat Aszmakin, Serikboł Kajyrżanow, Dauir Anarbaj, Ademi Sulejmenowa, Syrym Kaszkabajew, Władisław Bukatkin, Bajan Ałaguzowa
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania105 min
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Z aułu do metropolii
[Raszyd Sulejmenow „Lusterka” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Życie w położonym pośrodku stepu aule nie niesie nadziei na osiągnięcie szczęścia i bogactwa. Dlatego tak wielu młodych Kazachów opuszcza rodzinne strony i przenosi się do wielkich miast. Tego właśnie doświadczyli Akyłbek i Żułdyz, których przypadkowe spotkanie po latach niewidzenia wpływa na ich dalszy los. Nie, wcale nie na lepszy… Takie jest otwarcie „Lusterek” – trzeciego pełnometrażowego film Raszyda Sulejmenowa.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Z aułu do metropolii
[Raszyd Sulejmenow „Lusterka” - recenzja]

Życie w położonym pośrodku stepu aule nie niesie nadziei na osiągnięcie szczęścia i bogactwa. Dlatego tak wielu młodych Kazachów opuszcza rodzinne strony i przenosi się do wielkich miast. Tego właśnie doświadczyli Akyłbek i Żułdyz, których przypadkowe spotkanie po latach niewidzenia wpływa na ich dalszy los. Nie, wcale nie na lepszy… Takie jest otwarcie „Lusterek” – trzeciego pełnometrażowego film Raszyda Sulejmenowa.

Raszyd Sulejmenow
‹Lusterka›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLusterka
Tytuł oryginalnyЗеркала
ReżyseriaRaszyd Sulejmenow
ZdjęciaChasan Kydyralijew, Siergiej Poliakow
Scenariusz
ObsadaAjan Utepbergenow, Elizat Berikowa, Erken Gubaszew, Azamat Aszmakin, Serikboł Kajyrżanow, Dauir Anarbaj, Ademi Sulejmenowa, Syrym Kaszkabajew, Władisław Bukatkin, Bajan Ałaguzowa
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania105 min
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Raszyd Sulejmenow to jeden z tych kazachskich twórców filmowych, którzy wciąż jeszcze muszą walczyć o uznanie widzów. W tym roku premierę będzie miał dopiero jego czwarty obraz kinowy. Całkiem sporo, ale biorąc pod uwagę rozwój kinematografii w tym kraju i ogromną konkurencję – nie dziwi fakt, że trzy dotychczasowe dzieła nie wystarczyły reżyserowi na to, aby przebić się do czołówki. Zanim Sulejmenow postanowił zająć się poważnym kinem, pracował dla telewizji, czego efektem były między innymi: serial komediowy „Przyjaciele” (2013), telenowela „Album rodzinny” (2014-2015) oraz fabularyzowany miniserial biograficzny „Pieśń ptaków” (2015). Swój pierwszy pełnometrażowy obraz nakręcił w 2016 roku, był to dramat „Droga do domu”. Później, jak się zdaje, poszło już z górki: najpierw „Kiedy śpią anioły” (2017), później „Lusterka” (2019), teraz natomiast czekamy na premierę „Operacji «Nabat»” (2023).
Trzy ostatnie filmy to klasyczne kino gatunkowe. Rozpięte pomiędzy dramatem kryminalnym a thrillerem. Za każdym razem eksponujące nierówności społeczne i ekonomiczne współczesnego Kazachstanu. Bywa że zahaczające również, choć delikatnie (z przyczyn oczywistych dla każdego, kto zna realia tego stepowego kraju), o kwestie polityczne. Premiera „Lusterek” odbyła się 31 października 2019 roku. Sulejmenow nie tylko obraz ten wyreżyserował, ale również – podobnie jak w przypadku omawianego przed tygodniem „Kiedy śpią anioły” – napisał scenariusz. Na plan zaprosił, co ciekawe, dwóch operatorów: debiutującego w tej roli Siergieja Poliakowa oraz bardzo już doświadczonego Hasana (Chasanbeka) Kydyralijewa, który od kilkunastu lat jest bliskim współpracownikiem Akana Satajewa (vide „Odważny”, „Dzielnice miasta”, „Biznesmeni” i inne).
Głównym bohaterem dramatu jest dwudziestosiedmioletni Akyłbek (w tej roli wciąż młody, ale mający już całkiem spory dorobek aktorski Ajan Utepbergenow – patrz: „Rekieter 2”, „Zachar Berkut”, „Tomyris”). Po ukończeniu szkoły porzucił rodzinny auł, w którym jego rodzina biedowała od pokoleń, i w poszukiwaniu szczęścia przeniósł się do Ałmatów. Choć stara się uczciwie zarabiać na życie, pracując w myjni samochodowej, wciąż ledwo wiąże koniec z końcem. A zależy mu na tym, aby wspomagać finansowo żyjącą na prowincji matkę. Nawet sprowadzenie do miasta młodszego brata Kajrosza (Serikboł Kajyrżanow) nie poprawiło sytuacji materialnej rodziny. Dlatego też… ale o tym za chwilę, ponieważ Raszyd Sulejmenow intrygująco zawiązuje akcję i lepiej wspomnieć najpierw o tym.
Pewnego dnia zupełnie przypadkiem Akyłbek spotyka na ulicy swoją znajomą z czasów szkolnych. Nie widzieli się dziesięć lat. Żułdyz (Elizat Berikowa) wyrosła na piękną kobietę, jej uroda dosłownie zapiera dech w piersiach, mężczyzna jest więc pod wielkim wrażeniem. Ich sympatyczną rozmowę przerywa jednak draka. Właściciel luksusowego samochodu zauważa, że trzech młodych mężczyzn obrabia jego wóz; jeden z nich rzuca się do ucieczki z wyrwanym lusterkiem w ręku. Za nim pędzi kierowca. Akyłbek nerwowo przygląda się całemu zdarzeniu, wreszcie stwierdza, że przecież trzeba pomóc. W podwórzu trafia na walczących ze sobą złodzieja i ścigającego go właściciela; ten pierwszy, by się wyrwać, wbija nóż w brzuch drugiego. A potem ucieka, przeskakując przez płot, i znika. Akyłbek, mimo że widział wyraźnie twarz zabójcy, nie wraca na miejsce, gdzie to wszystko się zaczęło, gdzie właśnie pojawiła się policja i gdzie czeka na niego Żułdyz. Dlaczego?
W kolejnej scenie reżyser wszystko wyjaśnia. Akyłbek jest bowiem członkiem bandy. Stał na czatach, miał jedynie osłaniać swoich kolegów, wkroczyć do akcji jedynie w sytuacji bezpośredniego zagrożenia. Nikt jednak nie przewidział, że tym razem jeden z nich doprowadzi do śmierci człowieka. Tym pechowcem jest Ajbek, przez kolegów nazywany Apokiem (Dauir Anarbaj). Jakby tego było mało, rzucając się do ucieczki, krzyknął coś w stronę kolei. Zeznająca później przed policjantami Żułdyz stwierdza, że słowo to brzmiało… Kajrosz. Prowadzący śledztwo funkcjonariusze Murat (Syrym Kaszkabajew) i Witalij (Władisław Bukatkin) mają więc jakiś punkt zaczepienia; zastanawia ich również fakt, dlaczego interweniujący przyjaciel kobiety nie wrócił do niej, nie próbował jej wyjaśnić, co się stało, ani opowiedzieć policjantom, czego był świadkiem.
Po zakończonej tragedią akcji przestępcy wpadają w panikę. Wścieka się na nich szef bandy Kamszat (Azamat Aszmakin), jedyny mający już za sobą odsiadkę w więzieniu. Wie, że po takim zdarzeniu „psy” nie odpuszczą. Zwłaszcza że wiedzą, w jakim środowisku szukać sprawców – wśród handlarzy lusterkami od luksusowych wozów. W tym samym czasie Akyłbek kontaktuje się z Żułdyz (zanim zaczęła się awantura na ulicy, zdążył zapisać jej numer telefonu), spotykają się, odżywa sympatia sprzed lat. Kobieta wyjaśnia, że mieszka z wujkiem; dopiero później okazuje się, że Otebaj (w którego wciela się Erken Gubaszew – vide „Łagodna obojętność świata”, „Żółty kot”, „Szturm”, „Goliat”) to tak naprawdę jej kochanek, szemrany biznesmen, który od kilku lat sponsoruje dziewczynę, licząc na to, że kiedy już rozwiedzie się z Saule (Bajan Ałaguzowa), zostanie ona jego żoną. Podobnie jak w „Kiedy śpią anioły”, również w „Lusterkach” Raszyd Sulejmenow zdecydował się połączyć elementy melodramatu z kryminałem. Z jednej strony po to, aby wprowadzić wątek, który przyciągnie uwagę widzów, z drugiej – posłużyło mu to do podkreślenia różnic społecznych.
Spotkanie po latach Akyłbeka z Żułdyz ma swoje daleko idące konsekwencje. Ostatni raz widzieli się jako siedemnastoletni mieszkańcy biednego aułu, marzący o tym, aby wyrwać się z odwiecznego w ich rodzinach ubóstwa. Dlatego widząc się, nie mówią o sobie nawzajem prawdy. Kobieta jest przekonana, że jej dawny znajomy, w którym się podkochiwała, pracuje w banku; on jest przekonany, że Żułdyz korzysta wprawdzie z pomocy bogatego krewnego, ale uczciwie pracuje. Ani jedno, ani drugie nie mówi prawdy; ukrywają ją ze wstydu, nie chcąc przyznać się do życiowych niepowodzeń. Zwłaszcza że pozostała w aule rodzina jest przekonana, iż wiedzie się im całkiem nieźle. W postaciach tych mogą więc, jak w lustrze, przejrzeć się ci wszyscy, którzy opuszczają rodzinne strony, by w wielkim mieście – nieważne czy będzie to Astana, Ałmaty, czy Szymkent – szukać lepszego i przede wszystkim łatwiejszego życia. „Lusterka” Sulejmenowa to ubrane w kostium kina gatunkowego ostrzeżenie dla nich.
koniec
9 lipca 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Pięciokąt miłosny
Sebastian Chosiński

19 V 2024

Kiedy na ekrany trafiają melodramaty, najczęściej mamy do czynienia z historiami, które zajmują się miłosnymi trójkątami. Tymczasem w uzbeckim dramacie „Wybacz mi” jego scenarzystka i reżyserka Durdona Tulaganowa pokazała… pięciokąt miłosny. Składają się na niego dwie pary małżeńskie oraz samotna kobieta, która stara się owinąć sobie wokół palca młodych mężów.

więcej »

Co nam w kinie gra: Monster
Kamil Witek

17 V 2024

„Czy przeszczepiając człowiekowi mózg świni, będzie on jeszcze człowiekiem czy już świnią?” – zdanie wypowiedziane przez jednego z nastoletnich bohaterów „Monstera” spokojnie mogłoby posłużyć za oś scenariusza w filmie Davida Cronenberga.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Co tam dolary, gdy można zarabiać ruble!
Sebastian Chosiński

15 V 2024

Przyznaję, że filmowymi ekranizacjami powieści Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” zająłem się nie „po bożemu”, bo od końca. Najpierw przedstawiłem pięcioodcinkowy miniserial z 1978 roku, a dopiero teraz zabieram się za nakręconą dwie dekady wcześniej dwuczęściową kinową epopeję autorstwa Rafaiła Perelsztejna.

więcej »

Polecamy

Nurkujący kopytny

Z filmu wyjęte:

Nurkujący kopytny
— Jarosław Loretz

Latająca rybka
— Jarosław Loretz

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.