Świetny turban :)

Nie jestem pewien, ale to jest chyba kefija (potocznie nazywana arafatką). Ale kefiję też można zwinąć w turban, więc na jedno wychodzi :)

A dziesięć przykazań, albo Józek, nie daruje ci tej nocy też będzie? :) Domagam się jako rodowity Lubelak ;p

"(...) Kwestia określenia, czy czekolada pitna jest napojem, była na tyle poważnym tematem, by pisać na ten temat rozprawy filozoficzne, teologiczne, a w sporze dotyczącym tej kwestii zabierali głos nawet królowie i papieże. A dokładnie chodziło o to, że jeśli kakao to jadło, to nie można go spożywać w czasie Wielkiego Postu i od północy do momentu przyjmowania komunii. Jeśli natomiast czekolada to napój, można ją spożywać do woli, bo - jak wino - nie jest objęta postem. Jezuici twierdzili, że czekolada jest napojem – Dominikanie, że jadłem.(...) Hiszpan Antonio de Leon Pinelo, który w 1636 wydał książkę cytując wszystkie autorytety i źródła, znając się i na innych, nie tylko religijnych, aspektach sprawy, dał dobry obraz obyczajów czekoladowych owych czasów. Wyciągnął słuszny wniosek - o tym, czy to napój czy jadło, decydują dodatki (z mlekiem czy chlebem – to już jadło). Ważnym argumentem przeciw raczeniu się czekoladą w czasie Wielkiego Postu stała się także kwestia... nieprzyzwoitości. Wspominając Montezumę, przypomniano o chutliwych właściwościach czekolady, które przecież nie licują z nastrojem Wielkiego Postu. (...)" źródło: Onet.pl

Bardzo ciekawe!

R.F: Na życzenie - piosenka "Józek" jest już na Chapsowym fejzbuku :) A z motywów religijnych... Jedno z zestawień "ładna liczba czegoś tam" już w przyszłym tygodniu ;)

Julia: Ja myślę, że w Arabii Saudyjskiej tego problemu nie mają - i Majowie też nie mieli ;) Ale fakt, czekolada to Samozuuuoooo ;)

Oj tam. Uwielbiam czekoladę. A mojemu bratu udało się nawet zrobić taką gorącą czekoladę, jaką serwują w kawiarniach (to znaczy - w sensownych kawiarniach, bo zdarzyło mi się też ze dwa razy, że poprosiłam o gorącą czekoladę i dostałam... kakao).
Przepis był taki: tabliczka gorzkiej czekolady (w kawałkach), szklanka mleka, 0,8 szklanki tłustej śmietany. I potem to trzeba zagotować, odczekać chwilę aż ostygnie i zagotować raz jeszcze (po pierwszym razie pływa jeszcze coś w rodzaju mlekopodobnej brei, po drugim już było gęste i ciemnobrązowe, jak trzeba). A ponoć można i trzy razy. Tyle pamiętam z tego, co mi mówił, mam nadzieję, że niczego nie pokićkałam.

A propos postnych potraw - w ramach "wykluczania" z postu bobra traktowano, jak rybę. Swoją drogą, jakby zebrać nakazy różnych religii a potem sposoby, w jaki próbowano je obejść, mogłaby się zebrać cała książka.

Ogon bobra, bynajmniej nie całe zwierzę. Tyle że nie jestem przekonany, czy to nie wymysł Umberta E. -- bo na tę informację zdarzało mi się natrafiać jedynie w "Imieniu róży", które przecież książką historyczną nie jest, i na forach internetowych.