Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
Niekoniecznie jasno pisane: Jedenaście lat Sodomy
Większość komiksów Alejandro Jodorowsky’ego to całkowita fikcja i niczym nieskrępowana, rozbuchana fantastyka. Tym razem jednak zajmiemy się jednym z jego komiksów historycznych albo może „historycznych” – fabuła czteroczęściowej serii „Borgia” oparta jest bowiem na faktycznych postaciach i wydarzeniach, ale potraktowanych z dość dużą dezynwolturą.
Włoski Kurosawa
W latach 90. tryumfy święciły seriale anime z włoskim dubbingiem prezentowane w stacji Polonia 1. Jednak połączenie kultur ojczyzny sushi oraz ojczyzny pizzy nie zawsze musi wypadać tak kuriozalnie, czego dowodzi szósty tom antologii „Toppi. Kolekcja” pod tytułem „Japonia”.
Niedzielny krytyk komiksów: Śrubełek? Głowadzik?
Każdy smok ma swój słaby punkt ukryty pod którąś z łusek. Tak było ze Smaugiem z „Hobbita”, tak było też ze smokiem z przygód Jonki, Jonka i Kleksa. A że w przypadku tego drugiego chodziło o wentyl do pompki? Na tym polegał urok komiksów Szarloty Pawel.
Ten okrutny XX wiek: Budowle muszą runąć
Zdobycie ruin klasztoru na Monte Cassino przez żołnierzy armii Andersa obrosło wieloma mitami. Jednak „Monte Cassino” Matthew Parkera bardzo dobrze pokazuje, że był to jedynie drobny epizod w walkach o przełamanie niemieckich linii obrony na południe od Rzymu.
Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.
Co nam w kinie gra: Perfect Days
„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że „Perfect Days” potwierdza, że mimo niemal 80 lat na karku, wciąż jest w bardzo dobrej formie.
Reacher: Sez. 2. odc. 8. Porozmawiajmy o zabijaniu
Chociaż główny bohater znalazł się w na pierwszy rzut oka beznadziejnym położeniu, to w istocie nie zastanawiamy się, czy uda mu się rozprawić z Langstonem i jego ludźmi, lecz jedynie czekamy, by dowiedzieć się, w jaki sposób tego dokona. Niestety tutaj twórcy scenariusza zdecydowanie przesadzili, gdyż pozwolili Reacherowi na zupełnie nieprawdopodobne wyczyny.
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…] – kanał informacyjny działu [więcej…] – kanał informacyjny blogu
komiksowekomiksowe
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %  | |
|---|---|
| Zaloguj, aby ocenić | |
| Miejsce | Łódź |
| Od | 5 października 2001 |
| Do | 7 października 2001 |
Zdecydowanie na lepszeNiniejsza relacja stanowi esensję mojej relacji napisanej dla mojego autorskiego serwisu WRAK. Oprócz znacznie szerszego tekstu znajdziesz tam bogatą galerię zdjęć i szersze zapowiedzi wielu wymienionych przez Tomka Kołodziejczaka komiksów.
Jarek ObważanekZdecydowanie na lepszeNiniejsza relacja stanowi esensję mojej relacji napisanej dla mojego autorskiego serwisu WRAK. Oprócz znacznie szerszego tekstu znajdziesz tam bogatą galerię zdjęć i szersze zapowiedzi wielu wymienionych przez Tomka Kołodziejczaka komiksów. ‹Komiks 2001›
Impreza rozpoczęła się już w piątek o godzinie 13:00 otwarciem wystawy komiksów edukacyjnych poświęconych profilaktyce pożarowej wydawanych przez Urząd Miasta Łodzi, które nie przedstawiają żadnej wartości artystycznej, natomiast do celów edukacyjnych są bardzo dobre – przejrzyste i czytelne. O 18:00 rozpoczął się wernisaż wystawy konkursowej. Zainteresowanych było sporo, może również ze względu na darmowe wino. Jury przystąpiło do czytania i oglądania prac konkursowych, odbyło obrady i wyłoniło ogłoszonych następnego dnia zwycięzców. Uroczysta inauguracja MFK „Komiks 2001” nastąpiła w sobotę o godzinie 10:00. Na początku wystąpił zespół Medicus Band, grający jazz tradycyjny. Przez chwilę do owej muzyki tańczył Henryk Jerzy Chmielewski, czyli Papcio Chmiel. Po krótkim koncercie dyrektor ŁDK Zbigniew Ołubek oficjalnie otworzył festiwal. Następnie Papcio wręczył Doktorat Humoris Causa, czyli konterfekt Tytusa Witkowi Tkaczykowi – redaktorowi naczelnemu magazynu AQQ. Nagrodę ową otrzymują osoby, które w znaczny sposób przyczyniły się do rozwoju polskiego środowiska komiksowego. Następnie rozpoczęło się spotkanie z Papciem, które prowadził Adam Radoń. Na początku Chmielewski pokazywał, jak rysuje główne postaci swojego komiksu. Narysował Tytusa od przodu i z profilu, a także Romka i A’Tomka (czyli Tomka czasów atomowych) mówiąc, że początkujący rysownicy rysują małego grubego i wysokiego chudego. Papcio próbował narysować Tytusa z zawiązanymi oczami, ale niestety sprawdzian wypadł niepomyślnie. Autor wyjaśnił również, dlaczego zmienił wydawcę przy książeczce 26, ale z dokonanego wyboru nie jest zadowolony (większy format, kiepski wydruk). Kolejną książeczkę chce wydać Egmont, jest ona obecnie drukowana w prasie i publikowana w Internecie. O 11:30 Wojtek Birek, na swojej prelekcji starał się scharakteryzować profil wydawniczy największych francuskich i belgijskich wydawnictw, omawiał również ich historię i zmiany, jakie nastąpiły w ich myśleniu. Kolejnym gościem był Grzegorz Rosiński. Tym razem prowadził je Witek Tkaczyk. Na początku Rosiński mówił o „Westernie”, który stanowi kolejną odskocznię od Thorgala. A kolejny, 26 Thorgal jest już gotowy. Premiera na zachodzie w listopadzie, a w Polsce w marcu. Jednocześnie z nowym albumem będzie promowana gra karciana oparta na motywach tej serii. Gra ma polski rodowód i będzie ją wydawał Egmont. Scenariusz 27. tomu Rosiński już ma, Van Hamme napisał go przed wyruszeniem w podróż dookoła świata. Rosiński nie chciał zdradzić, w jakim kierunku będzie podążała seria, stwierdził tylko, że wszystko jest zaplanowane i środek ciężkości zejdzie z Thorgala. Serialu animowanego Thorgal nie będzie, realizatorzy się wyłożyli na tym projekcie. Są za to prowadzone bardzo wstępne rozmowy na temat filmu fabularnego. Dodatkowo firma Cryo przygotowuje grę komputerową. Rosiński czeka na konstruktywną krytykę od polskich fanów. Liczy na nas, gdyż na zachodzie wszyscy chwalą go z przyzwyczajenia, a my pozwalamy sobie na szczere wypowiedzi. Tomek Kołodziejczak wystawił cierpliwość komiksiarzy na próbę, gdyż spóźnił się ponad pół godziny; przyszedł dopiero o 14:05. Zaraz za nim przyszedł Piotr Kowalski, z którym spotkanie miało zacząć się o 14:00. Tomek zdecydował, że zrobią wspólne spotkanie. W efekcie Piotrek nudził się 3 kwadranse, zanim dostał pierwsze pytanie.  Spotkanie z Grzegorzem Rosińskim prowadził Witek Tkaczyk fot. Jarek Obważanek W podserii „Mistrzowie komiksu” pojawi się seria „Drapieżcy” Mariniego, obejmująca obecnie 3 tomy. Cała podseria obejmująca 3-4 albumy rocznie będzie wydawana tak jak „Western”. Z komiksów polskich wydany zostanie Jeż Jerzy oraz 27. księga Tytusa, Romka i A’Tomka. W serii polskiej klasyki (nazwa nieoficjalna obejmująca na razie „Kajtka i Koka w kosmosie”) zostanie prawdopodobnie wydane wszystko, co w serii „Tytus, Romek i A’Tomek ukazało się dawno temu w „Świecie Młodych”. Kołodziejczak podkreślił, że chciałby wydawać polskie komiksy. Uczestnicy spotkania zaatakowali realizację wysyłki przez Infor. Kołodziejczak stwierdził, że nie jest zadowolony z usług tej firmy i prawdopodobnie od stycznia przyszłego roku zmieni firmę realizującą wysyłkę. Potem przyszła kolej na pytania do Kowalskiego, autora komiksu „Gail”. Jest to opowieść zaplanowana na 4 albumy; drugi już w lutym lub marcu, następne w odstępach 6-9 miesięcy. To pierwsza od lat polska seria, która ukazuje się „normalnie”, czyli w albumach. Wszystkie inne wydawane są najpierw w gazetach i czasopismach, a później ewentualnie w albumach i są to przede wszystkim historyjki krótkie. Kowalski wymyślił „Gail”, ponieważ nigdy wcześniej czegoś takiego nie czytał. W komiksie tym jest horror, erotyka i mnóstwo wojny. Tomek, jako wydawca, starał się nie ingerować za bardzo – wytykał błędy, nonsensy, ale dużych zmian nie chciał wprowadzać. Spotkanie z Michałem „Śledziem” Śledzińskim, które poprowadził Tomek Kołodziejczak, toczyło się w bardzo wesołej i luźnej atmosferze. Autor reklamował swój album „Fido i Mel”. Zawiera on wspólnie ustalony przez Michała i Tomka wybór historyjek o dwóch kotach, które wcześniej ukazywały się na łamach Świata Gier Komputerowych oraz kilku nowych. Zapowiadane już w sierpniu serie będą ukazywały się sukcesywnie. Najpierw, pod koniec października ukaże się „Parish” Śledzia. Autor zmienił zamysł fabularny, nie będzie taki, jaki zapowiadał w sierpniu. Ujawnił tylko, że śnieg będzie na pewno. Najbardziej obawiał się regularności serii Filipa Myszkowskiego, który lubi smakować każdy kadr.  Papcio Chmiel podczas rysowania na żywo fot. Jarek Obważanek O 16:20 rozpoczęło się spotkanie z twórcami komiksu „Quo vadis”, w którym nie uczestniczył Jerzy Ozga, autor rysunków w tym komiksie. Był za to scenarzysta Jarosław Miarka, kolorysta Grzegorz M. Majcher i Andrzej Rębosz, który pracował nad dokumentacją historyczną. Podkreślali, że komiks ma z filmem wspólne tylko źródło scenariusza, cała ich praca odbywała się niezależnie od produkcji filmowej. Autorzy starali się wiernie oddać fabułę książki Sienkiewicza, zmieniając tylko to, co ich zdaniem było konieczne, np. bliższe prawdzie historycznej. Stworzyli coś w rodzaju studia komiksowego, pracując jednocześnie nad kolejnymi warstwami komiksu. Trwało to półtora roku. Niestety Kawalerowicz, reżyser filmu, nie zgodził się na połączenie promocji komiksu z projekcjami jego filmu, gdyż nie uważa komiksu za sztukę. O godzinie 18:00 rozpoczęło się wręczanie nagród w trzech konkursach na komiks. W konkursie „2001: Odyseja komiksowa” zorganizowanym przez Esensję, Science Fiction i AQQ nie przyznano pierwszej nagrody. Dwie równorzędne drugie nagrody otrzymali Emil Cegielski za komiks „Wypadek przy czyszczeniu broni” oraz Rafał Wolny i Stefan Wolny za „Usługę kompletną”, natomiast trzecią nagrodę otrzymał Wojciech Nawrot za „Maszynę”. Przyznano też liczne wyróżnienia. Nagrodzone komiksy ukażą się w AQQ i Esensji (pierwszy już w przyszłym numerze). W Konkursie „Świata Komiksu” i Tenbitu zwyciężył komiks „Lucija to piękna kobieta” Ziuta Skupniewicza. Wyróżnienie za scenariusz otrzymał Arkadiusz Szymański za komiks „Bliskie spotkania 3 stopnia”, wyróżnienie za rysunek – Jacek Frąś za „Szkołę”. Nagrodę Publiczności otrzymał Mieczysław Fijał za komiks „Detektyw Buła: Kto ukradł dziadka?”. Prace można oglądać w portalu Tenbit, zostaną również opublikowane w Świecie Komiksu. Grand Prix MFK „Komiks 2001” otrzymali Krzysztof Ostrowski i Dennis Wojda za komiks „Pantofel panny Hofmokl”. Pierwsze miejsce Jiri Grus – „Goin’ Down Slow”, drugie Sylwia Restecka – komiks bez tytułu, trzecie – Adrian Madej „Parszywy dzień”. Wyróżnienie za plansze w kolorze Jacek Frąś – komiks bez tytułu, za plansze w czerni i bieli Michał Janusik – „Ostatni komiks świata”.  Tomek Kołodziejczak dużo mówił i długo nie dopuszczał do głosu Piotra Kowalskiego fot. Jarek Obważanek Wbrew tradycji festiwalowej obyło się bez większych przesunięć w programie, a te które się zdarzyły, zostały sprytnie zniwelowane. Około 21:00 rozpoczęło się w „Forum Fabricum” oficjalne, chociaż zupełnie luźne spotkanie, którego osią były konkursy na narysowanie na żywo komiksu do scenariusza Dennisa Wojdy oraz na miss festiwalu. W konkursach uczestniczyło wielu znanych rysowników, amatorów w pierwszym konkursie brakowało (nie licząc jednego w osobie autora tego tekstu), w drugim jednak uczestniczyło kilku odważnych. Generalnie chodziło o dobrą zabawę, wspomaganą piwem, co uwidoczniło się w pracach konkursowych. Scenariusz Dennisa w jednej ze zwycięskich interpretacji (grupy Mózg Spencera) został przekształcony w znakomicie narysowaną (jak na możliwości pracy na żywo) orgię. Tak naprawdę jednak konkursy były właściwie pretekstem, żeby zgromadzić się w FF i spokojnie, poza oficjalnymi ramami porozmawiać ze znajomymi z komiksowego (pół)światka. Pojawił się nawet Grzegorz Rosiński i bawił do rana. Niedzielny program festiwalu został skonstruowany zupełnie inaczej niż sobotni, wiele atrakcji nachodziło na siebie. Było też sporo zmian i przesunięć. Rozpoczęło się w sali kolumnowej od prezentacji polskiej kolekcjonerskiej gry karcianej „Thorgal”, gdzie autorzy prezentowali projekty kart. Następnie jednocześnie rozpoczęły się warsztaty z Rosińskim oraz interdyscyplinarne sympozjum popularnonaukowe „Sztuka komiksu w perspektywie polskiej komiksologii”, w zupełnie innym miejscu ŁDK-u. Sympozjum nie cieszyło się specjalnym zainteresowaniem i zakończyło się przed czasem. Natomiast warsztaty, prowadzone przez Wojtka Birka, przerodziły się początkowo w kontynuację sobotniego wywiadu, chociaż więcej było pytań nt. rysowania. Rosiński opowiadał o szkole komiksu, którą kiedyś się zajmował. Zauważył, że w Polsce większość młodych rysowników jest dobrze wykształconych, natomiast brakuje im pomysłów – na zachodzie sytuacja jest zupełnie odwrotna. Po trwającym prawie godzinę wywiadzie Rosiński przystąpił do oceny prac, która trwała kolejną godzinę, przez co opóźniły się punkty programu dotyczące mangi. Rysownik wytykał wiele błędów – zwracał uwagę na zbyt duże odstępy między kadrami lub ich brak, uczulał na to, że dymek jest integralną częścią rysunku, podkreślał, że rysunek powinien być przezroczysty, nie powinien się narzucać, bardzo narzekał na mangową manierę niektórych prac, gdyż uważa, że to bardzo szkodzi, psuje rysunek. Mniej więcej w połowie spotkania z Rosińskim w Dużym Kinie ŁDK rozpoczęło się spotkanie z Andrzejem Sapkowskim i Maciejem Parowskim. Nie przybył Bogusław Polch, co wykorzystał Sapkowski, aby na niego mocno ponarzekać. Rozmowa trwała bardzo długo i zgromadziła wielu słuchaczy.  Śledź został entuzjastycznie przywitany przez publiczność fot. Jarek Obważanek Zgodnie z planem, o 14:30 rozpoczęło się spotkanie z Odkrywcami Mikropolis – Dennisem Wojdą i Krzysztofem Gawronkiewiczem. Oprócz promocji albumu „Mikropolis – Przewodnik turystyczny”, Dennis dużo mówił nt. projektu „Legendy z Miasta”, w ramach którego do jego scenariuszy mają rysować różni rysownicy, a publikowany ma być prawdopodobnie w magazynie „Fluid”. Całe spotkanie odbyło się w ciepłej, radosnej atmosferze, która nasuwa skojarzenia z Miasteczkiem Mikropolis. Ostatnim punktem programu było forum wydawnictw niezależnych, które nie odbyło się z przyczyn niezależnych od organizatorów – wydawcy niezależnie od siebie rozjechali się do domów. Giełda staroci nie cieszyła się specjalną popularnością, odwiedzający kupowali przede wszystkim nowości, których wydawcy nie poskąpili. Jedną z ciekawostek był kolejny próbny wydruk „Quo Vadis” – każdy egzemplarz posiadał autograf Jerzego Ozgi. W tym roku znacznie zmieniła się struktura festiwalu, sądzę, że zdecydowanie na lepsze. Sobota, dzień najbardziej oblężony przez fanów, został załadowany atrakcjami. Z niedzieli na sobotę przeniesiono rozwiązanie konkursu, a właściwie konkursów, gdyż w tym roku było ich aż trzy. Poza tym wszystkie spotkania w sobotę odbywały się w sali kameralnej, dzięki czemu nie trzeba było się rozdwajać żeby być wszędzie. Wadą takiego rozwiązania był brak alternatywy dla osób nie zainteresowanych niektórymi spotkaniami.  1 października 2001 | ||||||||||||
Końcówka maja to oczywiście Komiksowa Warszawa i to wydarzenie widać bardzo dobrze w zapowiedziach premier wydawców. Premier szykuje się bardzo dużo, poniżej zwracamy uwagę na część z nich.
więcej »
Każdy smok ma swój słaby punkt ukryty pod którąś z łusek. Tak było ze Smaugiem z „Hobbita”, tak było też ze smokiem z przygód Jonki, Jonka i Kleksa. A że w przypadku tego drugiego chodziło o wentyl do pompki? Na tym polegał urok komiksów Szarloty Pawel.
więcej »
Większość komiksów Alejandro Jodorowsky’ego to całkowita fikcja i niczym nieskrępowana, rozbuchana fantastyka. Tym razem jednak zajmiemy się jednym z jego komiksów historycznych albo może „historycznych” – fabuła czteroczęściowej serii „Borgia” oparta jest bowiem na faktycznych postaciach i wydarzeniach, ale potraktowanych z dość dużą dezynwolturą.
więcej »Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński
Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński
Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński
Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński
Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński
„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński
Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński
Nowe status quo
— Marcin Knyszyński
Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński
Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński
Po Łodzi
— Marcin Herman
