Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 14 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Agnieszka Wójcińska
‹Reporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułReporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami
Data wydania10 marca 2011
Autor
Wydawca Czarne
ISBN978-83-7536-238-1
Format280s. 125×205mm; oprawa twarda
Cena41,50
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Kominiarz o szczęściu nie mówi
[Agnieszka Wójcińska „Reporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Ostatnie lata to dla polskiego rynku wydawniczego okres boomu na literaturę non-fiction. W „Reporterach bez fikcji” Agnieszka Wójcińska podarowała nam ten rzadki moment, gdy na pierwszym planie jest twórca, a nie bohater literatury faktu.

Daniel Markiewicz

Kominiarz o szczęściu nie mówi
[Agnieszka Wójcińska „Reporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami” - recenzja]

Ostatnie lata to dla polskiego rynku wydawniczego okres boomu na literaturę non-fiction. W „Reporterach bez fikcji” Agnieszka Wójcińska podarowała nam ten rzadki moment, gdy na pierwszym planie jest twórca, a nie bohater literatury faktu.

Agnieszka Wójcińska
‹Reporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułReporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami
Data wydania10 marca 2011
Autor
Wydawca Czarne
ISBN978-83-7536-238-1
Format280s. 125×205mm; oprawa twarda
Cena41,50
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Książka Wójcińskiej zbiera wywiady przeprowadzone w latach 2007-2009, drukowane już na łamach miesięcznika studenckiego „PDF”. Odpytywani reporterzy należą do ścisłej czołówki polskiego dziennikarstwa. W większości są związani z „Gazetą Wyborczą”, o czym dowiadujemy się z umieszczonych obok rozmów krótkich notek biograficznych. Miłym akcentem są również krótkie próbki ich tekstów, dobrane tak, by wiązały się z treścią wywiadu.
Świetnie, że pytania dotyczą przeważnie konkretnych reportaży. Dzięki temu indagowany nie rzuca ogólnych formułek na temat swojej pracy, ale dokładnie opowiada o warsztacie, bazuje na konkretnym przykładzie. Dziennikarze dość mocno się w tych tekstach otwierają, opisują własne zmagania z zawodem, poruszają kwestie etyczne (Barbara Pietkiewicz mówi nawet, że „to nie jest etyczny zawód”). Niektórzy wygłaszają coś na kształt credo, jak Wojciech Tochman, od lat powtarzający, że „jeśli nie wiesz, co tam [np. w Srebrenicy] się stało, kogo zabito, ilu zabito, kto zabijał, potwierdzasz zwycięstwo ludobójców. Akceptujesz je. Kat żąda milczenia, ofiara naszej pamięci. Ale żeby pamiętać, trzeba najpierw wiedzieć”.
„Reporterzy bez fikcji” są opowieścią o granicy reportażu i jego ograniczeniach. O trudności relacji z bohaterami, które to relacje zwykle trzeba zakończyć mimo, że jest to dla obu stron trudne. O cenie, jaką za reportaże płacą ich autorzy, ale też opisywani przez nich ludzie. Wójcińska zadaje pytanie o bohaterów chyba wszystkim odpytywanym i w tych momentach ujawnia się najwyraźniejsza dla wszystkich dziennikarzy styczna. Mogą oni się różnić poglądami na swój fach, mogą mieć zupełnie inny warsztat i podejście do wykonywanego zawodu, ale kiedy rozmowa schodzi na temat relacji z bohaterami, zgodnie podkreślają, że mają z tym ogromny problem.
W książce możemy też poszukać odpowiedzi na pytanie: kim właściwie jest reporter? Czy, jak mówi Magdalena Grochowska, naczyniem, które zapełnia się ludźmi, z i nad jakimi właśnie pracuje, by potem opróżnić się i zostawić pustkę? A może rację ma Paweł Smoleński twierdzący, że to zawód jak każdy inny, równie szczególny, co wyrabianie butów? Z zaprezentowanych rozmów wynikałoby raczej, że najbliższy prawdy jest Jacek Hugo-Bader, porównujący swoją pracę do zajęcia kominiarza – „On może spaść z komina, ale wspina się wysoko i patrzy na świat z góry. To kapitalne. Naprawdę można mi pozazdrościć tej roboty”.
Wywiady Wójcińskiej są ciekawe już z założenia – w końcu pytania stawia się tu osobom, które w swoim życiu zadały ich już tysiące, zetknęły się z mnóstwem ludzi, miejsc i zdarzeń. „Reporterzy bez fikcji” przybliżają nas do mniejszej lub większej prawdy o ludziach na co dzień poświęcających się temu, by odkrywać tę samą prawdę o innych. Zwykle bolesną, bo jak mówi Barbara Pietkiewicz – „w szczęściu nie ma nic ciekawego”. To daje do myślenia, przypomina, jak wysokie koszta, jak wielkie, ludzkie tragedie stoją za reportażami, które – często ubrane w doskonałą, literacką formę – tak chętnie czytamy.
koniec
7 maja 2011

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Przeżyj to jeszcze raz
Miłosz Cybowski

14 V 2024

Nagrodzona World Fantasy Award „Powtórka” Kena Grimwooda to klasyka gatunku i jedna z lepszych powieści wydanych w ramach serii „Wehikuł Czasu” wydawnictwa Rebis.

więcej »

UWAGA, MILICJA!: Śledztwo w samolocie
Sebastian Chosiński

13 V 2024

Julian Siemionow był jednym z najpopularniejszych twórców literatury wojennej i sensacyjno-szpiegowskiej w Związku Radzieckim. To w jego głowie narodziła się postać legendarnego Stirlitza. Chętnie jednak sięgał on również po kostium „powieści milicyjnej”, tworząc niezwykle ciekawą postać pułkownika Władysława Kostienki. W książce „Przy Ogariowa 6” rozwiązuje on niezwykle skomplikowaną sprawę trzech tajemniczych morderstw.

więcej »

Odtrutka na szkolną traumę
Joanna Kapica-Curzytek

12 V 2024

Czy matematyka i zabawa mogą iść ze sobą w parze? „Lilavati”, zbiór klasycznych anegdot, ciekawostek i zadań, przekonuje, że tak. Warto dzięki tej publikacji odkryć, jak bardzo fascynująca jest królowa nauk.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Wszyscy reporterzy to wojownicy
— Jacek Jaciubek

Tegoż autora

Zapomną o nas
— Daniel Markiewicz

Mistrzostwo formy
— Daniel Markiewicz

Walc nasz (zbyt) powszedni
— Daniel Markiewicz

Odmienne stany moralności
— Daniel Markiewicz

Czytając (dobre) science fiction
— Daniel Markiewicz

Całodobowe szczęście
— Daniel Markiewicz

Nieustające wakacje
— Daniel Markiewicz

Trudna miłość
— Daniel Markiewicz

Szeptanie traumy
— Daniel Markiewicz

Magiczna apokalipsa
— Daniel Markiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.