Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 7 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Barbara N. Łopieńska
‹Łapa w łapę i inne reportaże ›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułŁapa w łapę i inne reportaże
Data wydania2004
Autor
Wydawca Iskry
ISBN83-2071-753-1
Format248s. 15x24 cm, oprawa twarda z obwolutą
Cena40,-
Gatuneknon‑fiction
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Za czym kolejka ta stoi? Po szarość, po szarość, po szarość…
[Barbara N. Łopieńska „Łapa w łapę i inne reportaże ” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Co tygrysy sądzą o stroju wyszywanym cekinami, jak powstawało osiedle „Za Żelazną Bramą”, jak wygląda życie rolnika mieszkającego w ziemiance i jakie przyjemności ma inteligencja. „Łapa w łapę i inne reportaże” Barbary N. Łopieńskiej to zbiór zwięzłych opowieści o ludziach – zza ich spraw prześwitują problemy i absurdy życia w Polsce: za PRL-u i tuż po nim.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Za czym kolejka ta stoi? Po szarość, po szarość, po szarość…
[Barbara N. Łopieńska „Łapa w łapę i inne reportaże ” - recenzja]

Co tygrysy sądzą o stroju wyszywanym cekinami, jak powstawało osiedle „Za Żelazną Bramą”, jak wygląda życie rolnika mieszkającego w ziemiance i jakie przyjemności ma inteligencja. „Łapa w łapę i inne reportaże” Barbary N. Łopieńskiej to zbiór zwięzłych opowieści o ludziach – zza ich spraw prześwitują problemy i absurdy życia w Polsce: za PRL-u i tuż po nim.

Barbara N. Łopieńska
‹Łapa w łapę i inne reportaże ›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułŁapa w łapę i inne reportaże
Data wydania2004
Autor
Wydawca Iskry
ISBN83-2071-753-1
Format248s. 15x24 cm, oprawa twarda z obwolutą
Cena40,-
Gatuneknon‑fiction
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Słowa z piosenki Krystyny Prońko mogłyby być mottem tej książki. Publikowane w „Kulturze” i „Tygodniku Solidarność” reportaże pokazują zwyczajnych ludzi i ich małe potrzeby. Nawet kiedy Barbara N. Łopieńska opisuje radosne wydarzenie – kupno ładnej torebki czy zwycięstwo małego miasteczka w konkurencji toczenia beczki – zawsze zza satysfakcji bohaterów czytelnik dostrzega miałkość ich życiowych pragnień i osiągnięć, nijakość życia. Z wielu tekstów mniej lub bardziej otwarcie przebija poczucie beznadziejności.
Swego rodzaju klamrą kompozycyjną (niepełną, ponieważ po tekście zamykającym występują jeszcze dwa inne) jest reportaż z sali porodowej: „Syn” z 1977 i „Syn albo córka” z 1995. Niektóre wypowiedzi zakrawają na gorzką ironię: Jej syn będzie mechanikiem w kółku rolniczym. To wcale nie jest monotonna praca. Jednego dnia zreperuje kombajn zbożowy, a drugiego – buraczany.
Teksty są pisane zwięzłym, wręcz suchym językiem; autorka zwykle przeplata wypowiedzi bohaterów opisami, które w większości również przedstawiają ich punkt widzenia i często wyglądają jak cytaty przerobione na mowę niezależną. Wrażenie suchości i szorstkości stylu wzmaga często stosowany przez rozmówców dziennikarki biurokratyczny żargon – nie tylko w ustach dyrektorów i dygnitarzy, ale również u prostych ludzi, najwyraźniej starających się „ładnie mówić do pani z gazety”. Niektóre reportaże rozbite są na króciutkie – nawet jednozdaniowe – podrozdziały z tytułami wzmacniającymi wymowę tekstu.
„Łapa w łapę” to książka, którą można polecić przede wszystkim czytelnikom lubiącym opowieści o ludziach lub tym, którzy chcieliby zanurzyć się na chwilę w peerelowskich klimatach. Kilka reportaży, jak na przykład „Porwanie Europy” czy „W sali nr 252” zaciekawi ludzi interesujących się społeczno-polityczną historią końca lat 80. – te teksty wyraźnie różnią się tematyką i stylem od pozostałych. Najciekawsze reportaże dotyczą pojedynczych osób (rolnika z ziemianki, treserki tygrysów czy pracowników wytwórni papierów wartościowych) oraz społeczności (mieszkańcy wielkiego bloku, podwarszawskich Ząbek czy nieciekawej stołecznej ulicy).
koniec
8 marca 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fakty i wyobraźnia
Joanna Kapica-Curzytek

5 V 2024

„Przepis na potwora” to książka na wysokim poziomie, popularyzująca w oryginalny sposób naukę i jej historię. W jej tle jest słynny utwór literacki, a efekt tego połączenia jest wręcz znakomity.

więcej »

PRL w kryminale: Nie bądź jak kura w Wołominie!
Sebastian Chosiński

3 V 2024

Szczęsny to ma klawe życie! Nie nudzi się nawet jednego dnia, ponieważ w peerelowskiej Warszawie zbrodnie popełniane są bez opamiętania. A że jest inteligentny i zawsze dopina swego, wzbudza podziw współpracowników i przełożonych. Miewa też magnetyczny wpływ na kobiety, chociaż nie pozwala sobie zamącać umysłu ich urodą. Dlatego też udaje mu się w końcu rozwikłać w „Dwóch włosach blond” wielce skomplikowaną intrygę kryminalną.

więcej »

Przerwane beztroskie dzieciństwo
Marcin Mroziuk

2 V 2024

Z jednej strony „Sprzedawca marzeń” to po prostu wciągająca powieść przygodowa, z drugiej zaś strony książka Katarzyny Ryrych przybliża młodym czytelnikom gęstniejącą atmosferę przed wybuchem II wojny światowej i cierpienia ludności cywilnej na jej początku.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Płomykówki i gadzinówki
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jedyna nadzieja w lisiczce?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ken odkrywa patriarchat, czyli bunt postaci drugoplanowych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.