Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Dorota Masłowska, Agnieszka Drotkiewicz
‹Dusza światowa›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDusza światowa
Data wydania19 września 2013
Autorzy
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-05204-4
Format236s. 123×197mm
Cena32,90
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Dusza Masłowskiej
[Dorota Masłowska, Agnieszka Drotkiewicz „Dusza światowa” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Rozmowy Agnieszki Drotkiewicz z Dorotą Masłowską ukazują się po ponad roku od ich przeprowadzenia. Jeśli wydawca miał wątpliwości co do sensu ich publikacji, były to wątpliwości w pełni uzasadnione.

Daniel Markiewicz

Dusza Masłowskiej
[Dorota Masłowska, Agnieszka Drotkiewicz „Dusza światowa” - recenzja]

Rozmowy Agnieszki Drotkiewicz z Dorotą Masłowską ukazują się po ponad roku od ich przeprowadzenia. Jeśli wydawca miał wątpliwości co do sensu ich publikacji, były to wątpliwości w pełni uzasadnione.

Dorota Masłowska, Agnieszka Drotkiewicz
‹Dusza światowa›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDusza światowa
Data wydania19 września 2013
Autorzy
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-05204-4
Format236s. 123×197mm
Cena32,90
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Problematyka poruszana w „Duszy światowej” dotyczy przede wszystkim dwóch zagadnień: współczesności rozumianej na sposób socjologiczno-kulturowy oraz pisarstwa autorki „Pawia królowej”. I o ile w drugiej kwestii jest to wszystko w miarę sycące, o tyle wątki z pierwszej czyta się z duszą na ramieniu – bojąc się jednak nie o siebie, a o setki socjologów, którzy przytłoczeni miałkością wywodu mogą zejść na zawał.
Drotkiewicz i Masłowska dobrze się znają, w części tematów ich doświadczenia są wspólne, co teoretycznie powinno być dla obu pewnym ułatwieniem. Ale też pułapką, w którą wpadają – pułapką banału, mówienia jednym głosem, konwersacji w atmosferze tak przyjemnej, że pozbawionej krytycyzmu (równie: samokrytycyzmu). Czytając wywiad-rzekę, w tym wypadku właściwie „rzeczkę” z pisarzem, odbiorca oczekuje zwykle faktów z życia osobistego autora lub/i paru oryginalnych wypowiedzi na temat otaczającej go rzeczywistości. Cały problem z tą akurat rozmową polega na tym, że Masłowska prezentuje się w niej jako totalne zaprzeczenie inteligentnej, a przede wszystkim niekonwencjonalnej pisarki, jaką w powszechnej opinii jest. Tymczasem przemyślenia, jakie razem z Drotkiewicz proponują swojej publiczności, pasowałyby raczej do nieopierzonych debiutantek. A przecież Masłowska już w debiucie ujawniła się jako świetna obserwatorka rzeczywistości. Wypada więc zapytać: co się stało?
Z rozmowy dowiadujemy się trochę o działaniu mediów, machiny promocyjnej uruchamianej przy okazji premiery „Kochanie, zabiłam nasze koty”. I choć książka jest w miarę nowa, to nic nowego z wypowiedzi obu pań nie wynika. Bo i cóż odkrywczego w tym, że popularny dziennik z wywiadu, którego 90% zawartości stanowi rozmowa o książce, wykroi do tytułu jedyną frazę, gdy pojawia się hasło „Smoleńsk” (o który zresztą dziennikarz sam zapytał)? Co świeżego w stwierdzeniu, że Facebook niszczy stosunki międzyludzkie, wieś działa na człowieka kojąco i oczyszcza, a lewicowe i prawicowe tygodniki zawłaszczają sobie pisarzy w słusznej w ich mniemaniu sprawie?
Ciekawiej robi się, gdy schodzimy na kwestie warsztatowe, a Masłowska opowiada o swoim podejściu do pracy. Tyle że i tutaj nie uciekamy od banału – w pisarstwie „należy raczej pytać niż odpowiadać”, twórca jest „pomiędzy zawodem misyjnym a szarlatanem” – tu pada przykład Coelho, który „szarlatani strasznie, a koniec końców wielu ludziom te jego oszukaństwa robią bardzo dobrze”. W tym wypadku rolę Coelho pełni jednak sama Masłowska, która może nie szarlatani, ale sypie frazesami w nadziei, że komuś te frazesy zrobią dobrze.
Nie robią. Są tu jednak, na szczęście, również fragmenty ożywcze – jak wówczas, gdy autorka „Wojny polsko-ruskiej” wykorzystuje… żywność do analizy z pogranicza socjologii oraz kultury. Rozdział „jedzenie z pęknięciem” stanowi rzecz jasna jeszcze jedną wariację na temat opozycji kultura niska-kultura wysoka, czy też szerzej: klasa niższa-klasa wyższa, ale jest to wariacja mniej oczywista, taka, jakiej oczekuje się od uznanej pisarki ze sporym już dorobkiem. I wielka szkoda, że to jedna z niewielu udanych metafor, jakie się tutaj udały.
Nie mam wątpliwości, że tworzenie „Duszy światowej” sprawiło przyjemność zarówno przepytującej, jak i przepytywanej. Mam wątpliwości, czy sprawi przyjemność czytelnikowi, który ma wobec tej lektury choćby minimalne oczekiwania. Czyli właściwie każdemu, kto miał już styczność z twórczością Masłowskiej.
koniec
24 października 2013

Komentarze

25 X 2013   23:43:57

proszę o więcej przykładów miałkości albo niemiałkości. Co w sprawach socjologicznych obserwacji mowi Masłowska ostatecznie? bo o tym nie było słowa, poza że frazesy. ale jakie?

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
Joanna Kapica-Curzytek

28 IV 2024

Czym tak naprawdę jest tytułowa siła? Wścibstwem czy pełnym pasji poznawaniem świata? Trzech znakomitych autorów odpowiada na te i inne pytania w tomie esejów pt. „Ciekawość”.

więcej »

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Powieścioid
— Daniel Markiewicz

Między nami nic nie było
— Michał Foerster

Świeży, aczkolwiek żenujący powiew…
— Aleksandra Winnik

Naćpany telewizor
— Eryk Remiezowicz

Tegoż autora

Zapomną o nas
— Daniel Markiewicz

Mistrzostwo formy
— Daniel Markiewicz

Walc nasz (zbyt) powszedni
— Daniel Markiewicz

Odmienne stany moralności
— Daniel Markiewicz

Czytając (dobre) science fiction
— Daniel Markiewicz

Całodobowe szczęście
— Daniel Markiewicz

Nieustające wakacje
— Daniel Markiewicz

Trudna miłość
— Daniel Markiewicz

Szeptanie traumy
— Daniel Markiewicz

Magiczna apokalipsa
— Daniel Markiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.