Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Gillian G. Gaar
‹Nirvana bez tajemnic›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNirvana bez tajemnic
Tytuł oryginalnyThe Rough Guide to Nirvana
Data wydania25 września 2013
Autor
PrzekładMaciej Jakub Jabłoński
Wydawca G+J
ISBN978-83-7778-329-0
Format340s. 145×222mm; oprawa twarda
Cena39,90
Gatunekbiograficzna / wywiad / wspomnienia, non‑fiction
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Rzeczowo o muzyce rozpaczy
[Gillian G. Gaar „Nirvana bez tajemnic” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Kurt Cobain skończyłby właśnie 50 lat i banałem byłoby stwierdzenie, że trudno jest to sobie wyobrazić. O wiele lepiej jest pomyśleć, że dwaj pozostali członkowie Nirvany po oszałamiająco szybkim sukcesie i dramatycznym końcu tego legendarnego zespołu – żyją i działają nadal: Dave Grohl to wszechstronnie uzdolniony muzyk, założyciel zespołu Foo Fighters, a Krist Novoselic angażował się też w politykę.

Anna Nieznaj

Rzeczowo o muzyce rozpaczy
[Gillian G. Gaar „Nirvana bez tajemnic” - recenzja]

Kurt Cobain skończyłby właśnie 50 lat i banałem byłoby stwierdzenie, że trudno jest to sobie wyobrazić. O wiele lepiej jest pomyśleć, że dwaj pozostali członkowie Nirvany po oszałamiająco szybkim sukcesie i dramatycznym końcu tego legendarnego zespołu – żyją i działają nadal: Dave Grohl to wszechstronnie uzdolniony muzyk, założyciel zespołu Foo Fighters, a Krist Novoselic angażował się też w politykę.

Gillian G. Gaar
‹Nirvana bez tajemnic›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNirvana bez tajemnic
Tytuł oryginalnyThe Rough Guide to Nirvana
Data wydania25 września 2013
Autor
PrzekładMaciej Jakub Jabłoński
Wydawca G+J
ISBN978-83-7778-329-0
Format340s. 145×222mm; oprawa twarda
Cena39,90
Gatunekbiograficzna / wywiad / wspomnienia, non‑fiction
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Jeżeli ktoś interesował się muzyką – w szerokim pojęciu – rockową w pierwszej połowie lat ’90, musiał przynajmniej otrzeć się o fenomen Nirvany. Co za tym idzie: ma do opisywanych przez autorkę wydarzeń i osób stosunek przynajmniej częściowo osobisty. Może docenić np. kontekst rozgrywającego w mediach i za kulisami koncertów konfliktu Cobaina z członkami zespołu Guns n’Roses i gorzką ironię faktu, że to basista tej grupy, Duff McKagan, był być może jedną z ostatnich osób, które widziały go żywego.
Gillian G. Gaar siłą rzeczy pisze o kontrowersyjnych faktach z historii Nirvany, związanych głównie z jej liderem: jego uzależnieniu, dramatycznym małżeństwie z Courtney Love, problemach z prawami do opieki nad dzieckiem i wreszcie – z samobójstwem. Jednak główny akcent położono w książce na twórczość. Tutaj polski tytuł jest wręcz fatalny i sugerujący skandale, podczas gdy oryginalny to po prostu „Ogólny przewodnik po Nirvanie”, co oddaje istotę treści: dwie trzecie tomu to chronologiczne dzieje zespołu od samych początków do karier solowych Grohla i Novoselica, ale pozostała aż jedna trzecia to szczegółowe omówienie dyskografii artystów, co oddaje w skrócie przyjętą przez autorkę perspektywę.
Na pewno nie jest to pozycja dla osób niezainteresowanych samą twórczością, a poszukujących sensacji. Dzięki rzeczowo opisywanym faktom poznajemy atmosferę sceny muzycznej Seattle tuż przed wybuchem szaleństwa wrzucanego do worka z kraciasto-flanelową etykietką „grunge”. Nawet jeżeli idea kolekcjonowania wszystkich singli ulubionych zespołów wyda nam się zupełnie egzotyczna, to mamy okazję dowiedzieć się, że są czytelnicy, którzy właśnie takich faktów będą od autorki oczekiwać – dokładnie śledzący rozwój poszczególnych utworów na kolejnych zachowanych w archiwach nagraniach demo.
Gdzieś w tle jest oczywiście cały czas pytanie o cierpienie. Jedynie zasugerowane, na swój sposób nawet dyskretne w sytuacji, kiedy media od ponad dwudziestu lat analizują na wszystkie strony intymne szczegóły życia artysty, który sam lubował się w turpistycznych, prowokujących i – być może tylko pozornie – autobiograficznych tekstach.
Pani Gaar bardzo szczegółowo komentuje poszczególne utwory, również interpretuje ich treść, co jest ciekawe, jednak powstaje pytanie, na ile trafnie odczytuje intencje twórcy. To już kwestia dyskusyjna.
Książka może być interesująca dla tych, którzy we wczesnych latach ’90 czuli Nirvanę tylko emocjami: zbyt młodzi i mało obyci, żeby rozumieć konteksty alternatywnej muzyki, która dotarła do nas, do Polski, tylko dlatego, że już przestała być alternatywna. Trafiła do mainstreamu, ale przyznajmy: to był ten specyficzny czas, kiedy w rozrywkowym MTV Kurt mógł urządzić swój symboliczny pogrzeb: z liliami i graną „unplugged” taką muzyką, która karmi się rozpaczą.
Autorka sygnalizuje nam konteksty i pozostawia z myślami: o tym, że mogliśmy w młodości nie zauważyć innego w środowisku alternatywnym stosunku do kobiet niż ten wśród zespołów klasycznie rockowych (co skończyło się np. wygwizdaniem przez stadionową publiczność zaproszonej przez Nirvanę żeńskiej punkowej kapeli – ku wściekłości Cobaina), czy o emocjach, które sprawiały, że w targanym transformacją kraju, w brudnych blokowiskach czuliśmy jakąś bliskość z twórcami, którzy żyli przecież w zupełnie innych realiach (choć właśnie oni wyszli ze społecznych nizin i to wcale nie wielkomiejskich mimo szumnej nazwy „styl Seattle”).
Pytanie o cierpienie nie zostaje zadane tu wprost, co należy przyjąć z ulgą, bo odpowiedź też nigdy nie jest jednoznaczna: można wskazać na pewne tropy, okoliczności, ale o sprawach tak intymnych nigdy nie można przesądzać z wyżyn własnej arogancji.
koniec
17 marca 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Umieranie w śniegu
— Anna Nieznaj

Uśmiech towarzyszki Kamli
— Anna Nieznaj

Czy książki czytają ludzi? Autorzy kontra czytelnicy
— Agnieszka Hałas, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Pralinka na mroczne czasy
— Anna Nieznaj

Obcy z głębin
— Anna Nieznaj

Prywatne dramaty
— Anna Nieznaj

W niewoli bóstwa i jego skrzydlatych
— Anna Nieznaj

Absolutnie uroczy dżentelmen
— Anna Nieznaj

Niewrogie przejęcie
— Anna Nieznaj

Groza na rajskich wyspach
— Anna Nieznaj

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.