Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 18 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Mehmet Murat Somer
‹Zabójstwo Buziaczka›

EKSTRAKT:30%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZabójstwo Buziaczka
Tytuł oryginalnyBuse Cinayeti
Data wydania3 czerwca 2008
Autor
PrzekładAnna Polat
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklHop-Cziki-Yaya
ISBN978-83-7469-787-3
Format248s. 125×195mm
Cena24,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Nudny trans
[Mehmet Murat Somer „Zabójstwo Buziaczka”, Mehmet Murat Somer „Zabójstwa proroków” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W wywiadach Mehmet Murat Somer przyznaje, że podstawową inspiracją dla powstania jego książek była rażąca luka na rynku powieści kryminalnych – brak wiarygodnej postaci detektywa-transwestyty. Niestety, ciekawy pomysł na głównego bohatera niekoniecznie przekłada się na ciekawą lekturę.

Jędrzej Burszta

Nudny trans
[Mehmet Murat Somer „Zabójstwo Buziaczka”, Mehmet Murat Somer „Zabójstwa proroków” - recenzja]

W wywiadach Mehmet Murat Somer przyznaje, że podstawową inspiracją dla powstania jego książek była rażąca luka na rynku powieści kryminalnych – brak wiarygodnej postaci detektywa-transwestyty. Niestety, ciekawy pomysł na głównego bohatera niekoniecznie przekłada się na ciekawą lekturę.

Mehmet Murat Somer
‹Zabójstwo Buziaczka›

EKSTRAKT:30%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZabójstwo Buziaczka
Tytuł oryginalnyBuse Cinayeti
Data wydania3 czerwca 2008
Autor
PrzekładAnna Polat
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklHop-Cziki-Yaya
ISBN978-83-7469-787-3
Format248s. 125×195mm
Cena24,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
„Zabójstwo Buziaczka” i „Zabójstwa proroków” to pierwsze dwa tomy kryminalnej serii „Hop-Cziki-Yaya”, której akcja rozgrywa się w środowisku stambulskich transwestytów. Narratorem powieści jest szefowa jednego z nocnych klubów (której imienia nie poznajemy), za dnia zatrudniona w normalnej firmie na stanowisku informatyka. W nocy z przystojnego mężczyzny przeistacza się w kuszącą damę do towarzystwa, w scenicznej kreacji czerpiącą inspiracje z filmów z Audrey Hepburn. Z racji swojej inteligencji, bohater(ka) niejako na boku zajmuje się rozwiązywaniem kryminalnych zagadek.
W pierwszej części zamordowana zostaje transseksualistka Buziaczek, która krótko przed śmiercią informuje swoją przełożoną, że posiada dowody obciążające jakąś wysoko postawioną personę. W „Zabójstwie proroków” nieznany seryjny zabójca morduje transwestytów noszących imiona proroków, za każdym razem upodabniając zabójstwo do śmierci koranicznych pierwowzorów. W obu przypadkach główna bohaterka, zniesmaczona biernością policji, decyduje się na własną rękę przeprowadzić śledztwo i zdemaskować mordercę.
Swoją oryginalność książki Somera zawdzięczają rzecz jasna temu, że ich głównym tematem jest stambulski światek transwestytów, ukazany jako barwne i interesujące środowisko. Nie jest to oczywiście wizja do końca realistyczna, została bowiem przefiltrowana przez specyficzne poczucie humoru i dystans, jaki ma Somer do swoich bohaterów. Ukazuje ich wbrew stereotypom: jako normalnych ludzi, choć mających osobiste obsesje i dziwactwa - większość z nich jawi się jako postaci pozytywne, a przy tym odrobinę zwariowane i naturalnie „przegięte”. W odróżnieniu od transwestytów, to „normalsi” okazują się być czarnymi charakterami, zdolnymi do niegodziwości w imię bzdurnych ideologii. Wedle słów samego autora, przy opracowywaniu pomysłu na całą serię przyświecał mu jeden cel: przełamać dotychczasowy wizerunek osób transgenderowych w literaturze i filmie, najczęściej negatywny (tak jak choćby postać Buffalo Billa z „Milczenia owiec”). Trzeba przyznać, że cel ten spełnił, niestety kosztem przerysowania postaci w drugą stronę – bohaterowie Somera są infantylni, mało inteligentni (oprócz narratorki) i raczej płytcy – choć może to być równie dobrze skutek wybranej przez niego konwencji komediowej. Nie zmienia to faktu, że transwestyci z jego książek to postaci-wydmuszki; jedyną cechą charakterystyczną pozostaje ich orientacja seksualna.

Mehmet Murat Somer
‹Zabójstwa proroków›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZabójstwa proroków
Tytuł oryginalnyPeygamber cinayetleri
Data wydania15 stycznia 2009
Autor
PrzekładAnna Polat
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklHop-Cziki-Yaya
ISBN978-83-89325-92-2
Format216s. 125×195mm
Cena24,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Niestety, oprócz ciekawego pomysłu wyjściowego obie powieści nie prezentują sobą wiele więcej. Kryminalna intryga poprowadzona jest jakby od niechcenia, bez polotu. Detektyw-transwestyta prowadzi liczne i pozbawione znaczenia rozmowy ze świadkami, przekomarza się ze swoimi współpracownicami, albo po prostu siedzi w domu i zajmuje się pielęgnacją ciała i strojem (albo, co gorsza, jedzeniem – jak na niewielkie objętościowo książki, strasznie dużo miejsca poświęca Somer zwyczajom żywieniowym narratorki). Co gorsza, w obu przypadkach prawie od samego początku wiadomo, kto jest zabójcą; cała intryga sprowadza się więc do zbioru scenek z życia głównej bohaterki, mozolnie dochodzącej do oczywistych wniosków. Kiedy wreszcie nadchodzi czas kulminacyjnej konfrontacji, rozwiązanie sprowadza się do cudownej interwencji na zasadzie deus ex machina.
Somer pisze lekko i sprawnie, znaczną część narracji opierając na dialogach między postaciami. Zdarzają się dowcipniejsze fragmenty, skupiające się na słownych igraszkach i rubasznych uwagach, dzięki czemu powieści czyta się szybko, choć nie zawsze z satysfakcją. Niekonwencjonalnie ukazane środowisko transwestytów nie jest w stanie ukryć nieporadności fabularnej, przez co zarówno „Zabójstwo Buziaczka”, jak i „Zabójstwo proroków” to niestety mało zajmujące, wręcz nużące powieści. Doceniając ambicję Somera - chęć poszerzenia tematyki kryminału o niezbadane rejony – muszę jednak przyznać, że seria „Hop-Cziki-Yaya” (a przynajmniej wydane w Polsce tomy) to duże rozczarowanie.
koniec
30 maja 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Perły ze skazą: Los bezprizornego człowieka
Sebastian Chosiński

18 V 2024

Choć kilka książek Władimira Maksimowa ukazało się w Polsce (także Ludowej), nie jest on nad Wisłą postacią szczególnie znaną. Co zrozumiałe o tyle, że od początku lat 70. istniał na niego w ZSRR zapis cenzorski. Wczesna nowela „A człowiek żyje…”, w dużej mierze eksplorująca osobiste przeżycia pisarza, to jeden z najbardziej wstrząsających opisów losu człowieka „bezprizornego”.

więcej »

PRL w kryminale: Pecunia non olet
Sebastian Chosiński

17 V 2024

Za najohydniejsze dzieło w dorobku Romana Bratnego uznaje się opublikowany po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego „Rok w trumnie”. Siedem lat wcześniej autor „Kolumbów” wydał jednak inną książkę. W kontekście tego, czym inspirował się pisarz, być może nawet ohydniejszą. To „Na bezdomne psy”, w której, aby zdyskredytować postać okrutnie zamordowanego Jana Gerharda, Bratny posłużył się kostiumem „powieści milicyjnej”.

więcej »

O miłości, owszem, o detektywach – niekoniecznie
Wojciech Gołąbowski

16 V 2024

Parker Pyne, Hercules Poirot, Harley Quin i pan Satterthwaite… Postacie znane miłośnikom twórczości Agaty Christie wracają na stronach wydanych oryginalnie w Wielkiej Brytanii w 1991 roku zbiorze „Detektywi w służbie miłości” – choć pod innym tytułem.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Dym/nie-dym i polarne niedźwiedzie na tropikalnej wyspie
— Konrad Wągrowski, Jędrzej Burszta, Marcin T.P. Łuczyński, Karol Kućmierz

O malarstwie i rewolucji
— Jędrzej Burszta

Cień dawnej świetności
— Jędrzej Burszta

Polska inna, a jednak ta sama
— Jędrzej Burszta

Szaleństwo na zamku Gormenghast
— Jędrzej Burszta

Nadduszo, zlituj się!
— Jędrzej Burszta

Czarownica jaka jest, każdy widzi…
— Jędrzej Burszta

Michel Houellebecq, pisarz
— Jędrzej Burszta

W tym szaleństwie nie ma metody
— Jędrzej Burszta

Żony i mężowie
— Jędrzej Burszta

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.