Tytus, Romek i A’Tomek: The Best of Papcio ChmielHenryka Jerzego Chmielewskiego nie ma już z nami, ale wciąż będzie z żył w naszej pamięci, dzięki swojej twórczości. Także dlatego, że sam stał się jej bohaterem jako Papcio Chmiel. Zapraszam na tekst wspominkowy poświęcony epizodom, w których się pojawił.
Piotr ‘Pi’ GołębiewskiTytus, Romek i A’Tomek: The Best of Papcio ChmielHenryka Jerzego Chmielewskiego nie ma już z nami, ale wciąż będzie z żył w naszej pamięci, dzięki swojej twórczości. Także dlatego, że sam stał się jej bohaterem jako Papcio Chmiel. Zapraszam na tekst wspominkowy poświęcony epizodom, w których się pojawił. Jak powszechnie wiadomo, Tytus powstał przypadkiem z plamy tuszu, która rozlała się Papciowi, i którą to poprawił na zasadzie wolnych skojarzeń… A, nie, wróć. Taki początek otrzymało dopiero drugie wydanie Księgi I „Tytusa, Romka i A’Tomka”. Oryginalnie wcale nie spotykamy Papcia Chmiela, a człekokształtny nudzi się, przesiadując w bramie, skąd do harcerskiego zastępu werbują go Romek i A’Tomek. Natomiast dzięki „Księdze O” wydanej przez Egmont, zbierającej archiwalne komiksy ze „Świata Młodych”, dowiedzieliśmy się, że Tytus jest przybyszem z kosmosu. • • • Jeśli weźmiemy pod uwagę, że Papcio Chmiel pojawił się dopiero w drugim wydaniu pierwszego albumu, to jego debiut komiksowy nastąpił dopiero w Księdze X, w której wzywa Tytusa, Romka i A’Tomka do nowych przygód. Składają oni przysięgę, ślubując na „Księgę humoru”, o treści: „obiecujemy brać udział we wszystkich wymyślonych przez Papcia przygodach: w powietrzu, na ziemi, w wodzie, gdziekolwiek nas Papcio narysuje”. • • • Od tej części Papcio będzie siebie portretował już dość regularnie. W Księdze XVIII jest doświadczonym mentorem, który pomaga zgłębić Tytusowi meandry sztuki graficznej. Krytykuje Romka, gdy ten chce, by Tytus przerysowywał amerykańskie komiksy. Mówi, że „przerysowywanie cudzych dzieł zabija duszę artysty. Artysta musi być niepowtarzalną indywidualnością”. Papcio bez wątpienia takim artystą był. • • • Pozostajemy przy Księdze XVIII, by zajrzeć do pracowni Chmielewskiego. Znajduje się ona na poddaszu i robi wrażenie artystycznym nieładem. Ale to tylko zmyłka, ponieważ każdy sprzęt, jaki się w niej znajduje ma swoje zastosowanie przy tworzeniu komiksów. • • • Po tym, jak Tytus posatnowił się zahibernować, by doczekać czasów, kiedy nie będzie się musiał uczyć, nie może dojść do siebie i jego koledzy wzywają Papcia na pomoc. Ten, uważając, że skoro nasz bohater nie jest w pełni człowiekiem, potrzebuje nieludzkiej kuracji, proponuje nalewkę ze spirytusu na mrówkach. Przy okazji dowiadujemy się, że ocaliła ona życie pradziadowi autora w czasie kampanii napoleońskiej w 1812 roku, kiedy zamarzł pod Moskwą. • • • Tytus ma zostać agentem, w tym celu musi potrafić opisywać poszukiwane osoby. Udaje się więc do Papcia, by ten poinstruował go, w jaki sposób tworzy się portret pamięciowy. Czyli znów przydało się doświadczenie malarskie. • • • Wracamy do pracowni Papcia Chmiela. Odwiedzają go tam nasi bohaterowie. Przez te kilka lat, jakie minęły od premiery Księgi XVIII niewiele się zmieniła, z jednym wyjątkiem. Przybyła w niej huśtawka. Przy okazji jesteśmy świadkami tworzenia projektu derki maskującej na bazie skóry kameleona. Przepis: „z kameleona zdejm skórkę suszoną, zetrzyj na proszek substancję oną, epoksydowej dodaj żywicy, kawałek tęczy rozrób w miednicy… dalej tajne”. • • • Jednym z najbardziej kontrowersyjnych pomysłów w historii przygód Tytusa było jego ożenienie. Nastąpiło to w Księdze XXV. Jego wybranka również stanowiła ożywiony obraz. Papcio w tym celu użył zaklęcia: „pędzel, pióro, tusz, z rysunku się żywa rusz”. • • • Dla tych, którzy przestali w pewnym momencie śledzić przygody Tytusa, podpowiem, że Księga XXIX posiada potoczną nazwę „Tytus piernikarzem”. Na jej początku widzimy, jak nasi bohaterowie zostali przeniesieni do średniowiecza, by piec pierniki, na co urażony Romek stwierdził, że Papcia „pokiełbasiło we łbie na stare lata”. Po czym otrzymujemy wizualizację owych kiełbas wystających z głowy autora (wśród nich są takie gatunki, jak: żywiecka, serdelowa, sejmowa, łapówkowa, korupcyjna, szkolna i wyborcza). • • • Przedostatnia regularna Księga „Tytusa, Romka i A’Tomka”, nazywana „wyprawą po Owoce Chichotu”. Widzimy w niej Papcia, który dostał „brzuszka” od ślęczenia nad rysownicą. Tytus bierze go więc w obroty, bo jak wiadomo „w zdrowym ciele, zdrowe cielę… to znaczy, zdrowy duch”. Po zaleconych biegach, ćwiczeniach z piłką, czy zwisaniu na trzepaku, autor szybko odzyskał tężyznę fizyczną. 1 kwietnia 2021 |
Większość komiksów Alejandro Jodorowsky’ego to całkowita fikcja i niczym nieskrępowana, rozbuchana fantastyka. Tym razem jednak zajmiemy się jednym z jego komiksów historycznych albo może „historycznych” – fabuła czteroczęściowej serii „Borgia” oparta jest bowiem na faktycznych postaciach i wydarzeniach, ale potraktowanych z dość dużą dezynwolturą.
więcej »W 24 zestawieniu najlepiej sprzedających się komiksów, opracowanym we współpracy z księgarnią Centrum Komiksu, czas się cofnął. Na liście znalazły się bowiem całkiem nowe przygody pewnych walecznych wojów z Mirmiłowa i ich smoka… Ale, o dziwo, nie na pierwszym miejscu.
więcej »Wiosna w pełni także na rynku komiksowym. Jest z czego wybierać i aż strach pomyśleć, co będzie się działo w maju.
więcej »Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński
Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński
Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński
Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński
Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński
„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński
Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński
Nowe status quo
— Marcin Knyszyński
Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński
Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński
Dziś w Bieszczadach jest wesoło, przybył tu Tytus de Zoo
— M. Fitzner
The best of Romek
— M. Fitzner
Duch i Tytus w półpancerzu
— Konrad Wągrowski
Bawiąc, uczyć. Ucząc – nie nudzić
— M. Fitzner
Gdy dowciplina płynąć zaczyna
— Marcin Osuch
Właściwy człowiek na właściwym koniu
— Konrad Wągrowski
Niech Kapistran bęc, a Makary ryms!
— Konrad Wągrowski
The best of A’Tomek
— M. Fitzner
Ten Bałtyk to ocean czy jezioro?
— Konrad Wągrowski
Tytus 2009 (2)
— M. Fitzner
Magia i Miecz: Z niewielką pomocą zagranicznych publikacji
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Idź do krateru wulkanu Snæfellsjökull…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Komiksowe Top 10: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
I ty możesz być Kubą Rozpruwaczem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Po komiks marsz: Kwiecień 2024
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch
My i Oni
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Wielki mały finał
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Piołun w sercu a w słowach brak miodu, czyli 10 utworów do tekstów Ernesta Brylla
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Kim był Józef J.?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Komiksowe Top 10: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski