Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 czerwca 2024
w Esensji w Esensjopedii

Carolyn Parkhurst
‹Psy z wieży Babel›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPsy z wieży Babel
Tytuł oryginalnyThe Dogs of Babel
Data wydania27 maja 2004
Autor
PrzekładJan Karłowski
Wydawca Rebis
ISBN83-7301-441-1
Format260s. 128×197mm
Cena27,—
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Magia i smutek
[Carolyn Parkhurst „Psy z wieży Babel” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Psy z wieży Babel” to już dwusetna pozycja w popularnej, wydawanej przez Rebis serii Salamandra. Przypominająca klimatem twórczość Jonathanna Carrolla, debiutancka powieść Carolyn Parkhurst opowiada o miłości i samotności po śmierci najbliższej osoby.

Tomasz Kujawski

Magia i smutek
[Carolyn Parkhurst „Psy z wieży Babel” - recenzja]

„Psy z wieży Babel” to już dwusetna pozycja w popularnej, wydawanej przez Rebis serii Salamandra. Przypominająca klimatem twórczość Jonathanna Carrolla, debiutancka powieść Carolyn Parkhurst opowiada o miłości i samotności po śmierci najbliższej osoby.

Carolyn Parkhurst
‹Psy z wieży Babel›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPsy z wieży Babel
Tytuł oryginalnyThe Dogs of Babel
Data wydania27 maja 2004
Autor
PrzekładJan Karłowski
Wydawca Rebis
ISBN83-7301-441-1
Format260s. 128×197mm
Cena27,—
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Paul Iverson, bohater i narrator książki, jest pracującym na uniwersytecie językoznawcą, którego żona ginie w dziwnym wypadku, spadając z rosnącej w przydomowym ogródku jabłoni. Paul pogrąża się w smutku, ale jego ścisły umysł zmusza go do analizy i próby dopasowania ze sobą dziwnych faktów związanych z wypadkiem. Co jego żona, Lexy Ransome, w ogóle robiła na drzewie? Dlaczego książki w domowej biblioteczne zostały poprzestawiane? Kto zjadł tkwiący w lodówce jeszcze poprzedniego dnia półkilogramowy stek? Paul podejrzewa, że za tymi faktami kryje się jakaś wiadomość pozostawiona przez skłonną do romantycznych szaleństw Lexy. Ponieważ jedynym świadkiem wypadku jest suka Iversonów, Lorelei, Paul w przypływie rozpaczy postanawia nauczyć ją mówić.
Książka składa się z krótkich rozdziałów, w których naprzemiennie Paul opowiada o historii swojego szczęśliwego związku oraz żmudnych próbach zmuszenia Lorelei do wypowiadania słów.
Obszerne retrospekcje są urokliwą opowieścią obyczajową, która dzięki wiecznie szukającej nowych doznań postaci Lexy często przypomina, ocierając się o realizm magiczny, twórczość Jonathana Carrolla. Parkhurst w przeciwieństwie do kolegi po fachu nie wplata elementów stricte fantastycznych, ale umiejętnie oczami uważnego obserwatora wyłapuje „magiczne” szczegóły naszego świata i umieszcza w powieściowej rzeczywistości. Paul opowiada o spotkaniu z Lexy, pierwszej randce i wszystkich ważniejszych wydarzeniach z ich życia aż do dnia poprzedzającego wypadek. Ze wspomnień bohatera bije dużo ciepła i optymizmu; autorka umiejętnie wywołuje w czytelniku uczucia i emocje podobne do tych, która Lexy wywołała w Paulu, przez co łatwiej jest zaakceptować jego absurdalne próby nauczenia psa ludzkiej mowy.
W przeciwieństwie do fragmentów wspomnieniowych, z rozdziałów opisujących nietypowe lekcje i powolne odczytywanie przez Paula pozostawionych przez żonę śladów bije nastrój smutku i rozpaczy po utracie bliskiej osoby. Iverson z poważanego pracownika akademickiego staje się pośmiewiskiem, degeneruje się, poddając obsesji, która ostatecznie prowadzi do tragedii.
W niektórych fragmentach książki daje się zauważyć, że za narratorem-mężczyzną stoi autorka-kobieta. Sposób opowiadania Paula jest miejscami zbyt miękki i mocno emocjonalny, chociaż można za to winić jego nie najlepszą kondycję bohatera.
„Psy z wieży Babel” są debiutem udanym, w którym autorka zdołała oddać trudny proces akceptacji śmierci. To także kolejna historia o miłości, ale – dzięki umiejętnemu manipulowaniu nastrojami czytelnika i dość nietypowemu, „magicznemu” nastrojowi – uciekająca od banału.
koniec
7 lipca 2004

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Nadejdzie jutro i nie będzie niczego
Joanna Kapica-Curzytek

24 VI 2024

„Z nieba spadły trzy jabłka” to przypowieść o ludzkim losie. Więcej tu pogody niż bezsilności i goryczy, nie brakuje też uśmiechu.

więcej »

Perły ze skazą: Homo homini lupus est
Sebastian Chosiński

22 VI 2024

„Stado wilków” to nostalgiczna, ale nie łzawa, opowieść o drugiej wojnie światowej, która wyszła spod ręki Wasila Bykaua, jednego z najwybitniejszych białoruskich prozaików XX wieku. Jest historią czworga partyzantów, którzy pod osłoną nocy mają dotrzeć do lazaretu w sąsiednim oddziale. Niedaleko, ale jakby na drugim końcu świata.

więcej »

PRL w kryminale: Znowu wieprzowina na obiad!
Sebastian Chosiński

21 VI 2024

Chociaż na okładce oryginalnego wydania powieści „Kim jesteś Czarny?” widnieje nazwisko Stanisława Mierzańskiego, tak naprawdę napisała ją Anna Kłodzińska. Dlaczego tym razem posłużyła się pseudonimem? Najprawdopodobniej z tego powodu, by nie mieszać czytelnikom w głowach. Jej prawdziwe nazwisko miało bowiem kojarzyć się tylko z jednym bohaterem literackim – kapitanem Szczęsnym, którego tutaj brakuje.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Inwazja głupot
— Tomasz Kujawski

Gdzie jest pomysł?
— Tomasz Kujawski

Śmierć na lodach Arktyki
— Tomasz Kujawski

Michael Nyman o wojnie w strugach deszczu
— Tomasz Kujawski

Historia niesie pisarza
— Tomasz Kujawski

O Kingu nijako i biograficznie
— Tomasz Kujawski

Co by było, gdyby…
— Tomasz Kujawski

Byliśmy wieczni
— Tomasz Kujawski

Miasto zbrodni
— Tomasz Kujawski

Zawsze można spróbować od nowa
— Tomasz Kujawski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.