Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Lauren Weisberger
‹Zemsta ubiera się u Prady›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZemsta ubiera się u Prady
Tytuł oryginalnyRevenge Wears Prada
Data wydania9 października 2013
Autor
PrzekładJan Kraśko
Wydawca Albatros
CyklPrada
ISBN978-83-7885-701-3
Format464s.
Cena36,—
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Gdzie jest zemsta?
[Lauren Weisberger „Zemsta ubiera się u Prady” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Co nowego słychać u Andrei Sachs, byłej asystentki legendarnej Mirandy Priestly? Radzi sobie całkiem nieźle jako redaktorka luksusowego czasopisma i nadal walczy z objawami stresu pourazowego po pracy w redakcji zarządzanej żelazną ręką Mirandy. Staje się to, co najgorsze: jej była szefowa niespodziewanie wraca do życia Andrei, co powoduje mnóstwo komplikacji.

Joanna Kapica-Curzytek

Gdzie jest zemsta?
[Lauren Weisberger „Zemsta ubiera się u Prady” - recenzja]

Co nowego słychać u Andrei Sachs, byłej asystentki legendarnej Mirandy Priestly? Radzi sobie całkiem nieźle jako redaktorka luksusowego czasopisma i nadal walczy z objawami stresu pourazowego po pracy w redakcji zarządzanej żelazną ręką Mirandy. Staje się to, co najgorsze: jej była szefowa niespodziewanie wraca do życia Andrei, co powoduje mnóstwo komplikacji.

Lauren Weisberger
‹Zemsta ubiera się u Prady›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZemsta ubiera się u Prady
Tytuł oryginalnyRevenge Wears Prada
Data wydania9 października 2013
Autor
PrzekładJan Kraśko
Wydawca Albatros
CyklPrada
ISBN978-83-7885-701-3
Format464s.
Cena36,—
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Poprzednia powieść „Diabeł ubiera się u Prady”, przypomnijmy, zakończyła się na tym, że Andrea wykrzyczała na ulicy w Paryżu swoją rezygnację z pracy dla toksycznej przełożonej. Odeszła, na otarcie łez zatrzymując sobie bezcenny notatnik Mirandy Priestly z kontaktami do wszystkich wielkich w branży mody i celebrytów. Pomysł autorki na dalszy ciąg powieści trzeba uznać za udany: mija dziesięć lat, Andrea przyjaźni się z Emily, która też pracowała dla Mirandy, choć wtedy szczerze się nie znosiły. Korzystając z notatnikowych kontaktów, obie zakładają „Plunge”, luksusowe czasopismo o ślubach z najwyższej półki. Pełen sukces!
W życiu prywatnym Andrei także sporo się zmieniło. Wszystkie czytelniczki, próbujące godzić ambitną karierę zawodową z życiem rodzinnym i macierzyństwem z pewnością będą mocno trzymać kciuki za bohaterkę powieści. Być może nie będzie aż tak bardzo przeszkadzał im taki drobiazg jak to, że Andrea żyje jak w bajce, bez najmniejszych trosk materialnych.
Niestety, sam pomysł to zbyt mało, aby powieść można było zaliczyć do udanych w stu procentach. Początek jest dosyć obiecujący, nawet rozpoczyna się bardzo podobnie jak „Diabeł ubiera się u Prady”, gdy Andrea przedziera się, niczym przez dżunglę, przez tłoczne ulice Nowego Jorku. Ale później jest już dużo gorzej. Trudno właściwie „wejść” w tę książkę, bo w jej pierwszej połowie sporo jest retrospekcji, które zakłócają płynność narracji i rozpraszają uwagę czytelnika. Trzeba mieć anielską cierpliwość, bo podczas lektury stale musimy się zastanawiać, którego etapu życia Andrei dotyczy ta lub inna scena.
Jeśli dobrze się przyjrzeć, to w porównaniu z poprzednią książką, w „Zemście…” niezbyt wiele się dzieje. Początkowe sceny ze ślubu (celowo nie piszę czyjego) są chaotyczne i dosyć rozwlekłe. Pojawiają się pewne uczuciowe, ba, nawet klasowe komplikacje. Szkoda, że ten wątek nie jest przez autorkę w pełni rozwinięty. Sporą część powieści zajmują za to opisy odzieżowych kreacji (obowiązkowo z zaznaczeniem, o jakie marki chodzi), przyjęć, luksusowych hoteli i wnętrz, w których bywa Andrea. Ostatecznie jest redaktorką doskonale prosperującego magazynu, więc – czemu nie? Ale to nie zmienia faktu, że z „Zemsty…” wieje nudą!
Powieść nabiera barw mniej więcej w połowie, gdy okazuje się, że ktoś chce kupić pismo „Plunge”. Chyba nietrudno się domyślić, kto wpada na taki diabelski pomysł. Dla Andrei i Emily jest to z jednej strony wyraz najwyższego uznania za ich pracę nad czasopismem, bo przecież jest pewne, że Miranda nie zainteresowałaby się byle czym. Z drugiej strony, główna bohaterka absolutnie nie wyobraża sobie, by jej pismo, jej „dziecko” podkupiła osoba, która nawet po dziesięciu latach pojawia się – nie, nie w snach, ale sennych koszmarach! Andrea nadal ma ataki paniki, gdy słyszy piskliwe wołanie: „Ahn-dre-ah”!
Następuje więc próba sił, Miranda po królewsku grozi i obłaskawia, zmiękcza i wzbudza grozę, a w redakcji „Plunge’a” także nie ma jednomyślności. Na szczęście, im bliżej do końca powieści, tym ciekawiej, ale i tak nie można z czystym sumieniem powiedzieć, że „Zemsta ubiera się u Prady” ma jakieś zawrotne tempo i zaskakujące zwroty akcji. Lauren Weisberger zdecydowanie nie rzuca na kolana. Ponadto, gdy docieramy do końca książki, nie przestajemy zadawać sobie pytania: gdzie właściwie jest ta tytułowa zemsta?
koniec
6 czerwca 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
Joanna Kapica-Curzytek

28 IV 2024

Czym tak naprawdę jest tytułowa siła? Wścibstwem czy pełnym pasji poznawaniem świata? Trzech znakomitych autorów odpowiada na te i inne pytania w tomie esejów pt. „Ciekawość”.

więcej »

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Kopciuszek w piekle mody
— Magda Roman

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.