Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Nina Willner
‹Lata rozłąki›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLata rozłąki
Tytuł oryginalnyForty Autumns
Data wydania17 listopada 2016
Autor
PrzekładMagdalena Iwińska
Wydawca Prószyński i S-ka
ISBN978-83-8097-015-1
Format464s. 130×200mm
Cena39,—
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Po obu stronach Żelaznej Kurtyny
[Nina Willner „Lata rozłąki” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Nina Willner opowiada w „Latach rozłąki” historię swojej rodziny na tle powojennych dziejów NRD. Autorka podkreśla cenę wolności i potężną siłę ludzkich więzi, zdolną przeciwstawić się autorytarnemu reżimowi.

Joanna Kapica-Curzytek

Po obu stronach Żelaznej Kurtyny
[Nina Willner „Lata rozłąki” - recenzja]

Nina Willner opowiada w „Latach rozłąki” historię swojej rodziny na tle powojennych dziejów NRD. Autorka podkreśla cenę wolności i potężną siłę ludzkich więzi, zdolną przeciwstawić się autorytarnemu reżimowi.

Nina Willner
‹Lata rozłąki›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLata rozłąki
Tytuł oryginalnyForty Autumns
Data wydania17 listopada 2016
Autor
PrzekładMagdalena Iwińska
Wydawca Prószyński i S-ka
ISBN978-83-8097-015-1
Format464s. 130×200mm
Cena39,—
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
To niemiecka rodzina, taka jak wiele innych. W czasie wojny kierująca się zdrowym rozsądkiem, nie ujawniając swoich antyfaszystowskich poglądów. Ojciec i najstarszy syn w ostatnich dniach wojny zostali wcieleni do wojska, by bronić Trzeciej Rzeszy. W domu pozostała matka i siedmioro dzieci. Los sprawił, że miejsce ich zamieszkania znalazło się w radzieckiej strefie okupacyjnej, z której w 1949 powstała Niemiecka Republika Demokratyczna. Od tej pory wszyscy członkowie rodziny stoją przed zadaniem „budowy socjalizmu” w ukochanej ojczyźnie.
Wszyscy – z jednym wyjątkiem. W 1948 roku do strefy okupowanej przez aliantów (zachodniej) uciekła, z narażeniem życia, najstarsza córka, dwudziestoletnia Hanna. Od tej pory narracja autorki toczy się dwutorowo, przedstawiając losy młodej dziewczyny oraz codzienne życie rodziny pozostałej w kraju. Rok po ucieczce Hanny przychodzi na świat jej najmłodsza siostra Heidi.
Choć o realiach życia w krajach tak zwanej demokracji ludowej wiemy stosunkowo dużo, bo przecież należała do nich do 1989 roku także Polska, „Lata rozłąki” przyniosą nam bardzo wiele nowej wiedzy faktograficznej o Niemczech Wschodnich. Na ogół niewiele wiadomo u nas o pierwszych latach po wojnie, stereotypowo kojarzymy ten kraj jako kolorową wyspę socjalistycznego dobrobytu, ale to akurat dotyczy czasów późniejszych w dziejach NRD. Nina Willner zdołała pokazać obezwładniający koszmar ówczesnej egzystencji, ogarniętej ścisłą kontrolą obywateli – takiej, jaką w filmie „Życie na podsłuchu” pokazuje reżyser Florian Henckel von Donnersmarck. W książce jest także wiele odniesień do Muru Berlińskiego i jego ponurej historii.
Ze smutkiem czytamy o nowych czasach, łamiących wielu ludziom moralny kręgosłup. Warto pamiętać, że to mechanizm uniwersalny. Ojciec rodziny, nauczyciel i dyrektor szkoły, jest zmuszony przestawić się na gloryfikowanie socjalizmu, z czym trudno mu się pogodzić. W jego ślady idzie najstarszy syn, otwarcie i z dumą akceptując nowy ustrój oraz błyskawicznie się do niego przystosowując. Wszyscy muszą uważać na potencjalnych donosicieli, by nie powiedzieć o słowo za dużo. A powodów do krytyki jest mnóstwo: niedobór żywności, absurdalne zarządzenia i zakazy. Przez dłuższy czas nie ma też kontaktu z Hanną.
Tymczasem dziewczyna osiedla się w Heidelbergu (to miasto ma dla niej i jej rodziny symboliczne znaczenie) i radzi sobie nadzwyczajnie dobrze. Znajduje pracę, układa sobie życie. Udaje się jej nawiązać kontakt z rodziną, a w pewnym momencie „łaskawe” władze wydają nawet matce pozwolenie na odwiedziny córki w Niemczech Zachodnich. Matka nie wyjeżdża sama, ale nie chciałabym zdradzać szczegółów. Powiem tylko, że ten epizod jest przepiękną historią, która w jakiś sposób na wiele lat naznacza dzieje podzielonej rodziny. Po jakimś czasie Hanna wyjeżdża na stałe do USA, co jest swoistym symbolicznym zwieńczeniem jej marzeń (jak również w pewnym sensie całej rodziny, która pozostała w NRD.
„Lata rozłąki” to także opowieść o niezwykłej sile kobiet, pozwalającej przetrwać najciemniejsze czasy wschodnioniemieckiego totalitaryzmu. To matka spaja rodzinne więzi, stale dbając, by dzieci nie rozdzieliła podejrzliwość i donosicielstwo. Silna jest Hanna, układając sobie życie na Zachodzie z dala od rodziny. Jest ona wzorem dla najmłodszej z rodzeństwa Heidi, choć obie siostry prawie się nie znają. Symboliczne są także toczące się po obu stronach Żelaznej Kurtyny losy obu kuzynek – córki Hanny i córki Heidi.
Książka jest nie tylko rodzinną historią i opowieścią o pojedynczych ludziach. Znajdziemy tu także wiele szczegółów dotyczących równoległych historii obu części Niemiec, co daje nam bogaty obraz rozgrywających się tam wydarzeń politycznych i sytuacji społecznej. Przykładem może być stosunkowo słabo znany epizod stłumionych przez wojska radzieckie strajków i demonstracji robotników w NRD w 1953 roku. Kuzynka autorki książki zostaje czołową wschodnioniemiecką sportsmenką – dzięki czemu bez przemilczeń opisany jest nieludzki system dopingu w NRD-owskim sporcie. Z drugiej strony wiele rzeczy jest nam znanych (jak na przykład hasła w zamieszczonym na końcu słowniku), ale trzeba przypomnieć, że „Lata rozłąki” to książka napisana dla czytelnika amerykańskiego.
Sama Nina Willner, autorka książki, też odgrywa w tej historii aktywną rolę. Była ona przez wiele lat oficerem wywiadu armii amerykańskiej, prowadząc operacje wywiadowcze na terenie NRD. Możemy więc zapoznać się z kulisami tego rodzaju misji i prześledzić wiele związanych z nimi szczegółów.
Jak możemy się spodziewać, ta historia rodzinna ma – po czterdziestu latach – szczęśliwe zakończenie. Upadł Mur Berliński, a obywatele NRD mogli od tej pory swobodnie wyjeżdżać z kraju. Mieszkająca w USA Hanna mogła wreszcie po wielu latach spotkać się ze swoją dawno niewidzianą rodziną. Jednak nie wszyscy doczekali tego szczęśliwego momentu.
Pasjonująca i ciekawa opowieść Niny Willner o swojej rodzinie uzupełniona jest wieloma zdjęciami z rodzinnych archiwów, fotografiami ilustrującymi historię obu państw niemieckich. Są nawet zdjęcia ze szpiegowskich misji autorki. Książka powstała po drobiazgowym zebraniu materiałów źródłowych – spis pozycji bibliograficznych, z których korzystała autorka podczas pisania, jest naprawdę imponujący, co bardzo podnosi rangę „Lat rozłąki” jako znakomitego dokumentu.
Wszystko składa się na niezwykłą książkę: to historyczny reportaż, jak i zapis indywidualnych doświadczeń ludzi, których życie w dramatyczny sposób naznacza historia. Gorąco polecam „Lata rozłąki” jako znakomicie napisane świadectwo zimnowojennych czasów oraz rodzinną sagę, toczącą się przez powojenne dziesięciolecia.
koniec
17 maja 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
Joanna Kapica-Curzytek

28 IV 2024

Czym tak naprawdę jest tytułowa siła? Wścibstwem czy pełnym pasji poznawaniem świata? Trzech znakomitych autorów odpowiada na te i inne pytania w tomie esejów pt. „Ciekawość”.

więcej »

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.