Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Cath Crowley
‹Słowa w ciemnym błękicie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSłowa w ciemnym błękicie
Tytuł oryginalnyWords in Deep Blue
Data wydania11 kwietnia 2018
Autor
PrzekładZuzanna Byczek
Wydawca Jaguar
ISBN978-83-7686-671-0
Format288s. 135×200mm
Cena34,90
Gatunekdla dzieci i młodzieży, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Z rozsypanych kawałków
[Cath Crowley „Słowa w ciemnym błękicie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Słowa w ciemnym błękicie”, powieść dla starszej młodzieży, opisuje różne odmiany miłości. Do ludzi i miejsc, a przede wszystkim książek, których lektura pomaga w życiowych rozterkach.

Joanna Kapica-Curzytek

Z rozsypanych kawałków
[Cath Crowley „Słowa w ciemnym błękicie” - recenzja]

„Słowa w ciemnym błękicie”, powieść dla starszej młodzieży, opisuje różne odmiany miłości. Do ludzi i miejsc, a przede wszystkim książek, których lektura pomaga w życiowych rozterkach.

Cath Crowley
‹Słowa w ciemnym błękicie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSłowa w ciemnym błękicie
Tytuł oryginalnyWords in Deep Blue
Data wydania11 kwietnia 2018
Autor
PrzekładZuzanna Byczek
Wydawca Jaguar
ISBN978-83-7686-671-0
Format288s. 135×200mm
Cena34,90
Gatunekdla dzieci i młodzieży, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Dosyć rzadko mamy okazję poznać literaturę australijską, ale „Słowa w ciemnym błękicie” przekonują, że warto. Pochodząca z Melbourne autorka Cath Crowley ma już na swoim koncie kilka książek i jest laureatką wielu nagród literackich. Zajmuje się także nauczaniem pisarstwa kreatywnego.
Nic nie jest łatwe, gdy stoi się u progu dorosłości i gdy trzeba dokonać (czasem w krótkim czasie) wielu życiowych wyborów. Trudno zdecydować o tym, co dalej po szkole, jak ułożyć sobie relacje z rodziną i przyjaciółmi, jak zdobyć uwagę kogoś, kto bardzo się nam podoba. A gdy jeszcze – tak jak w przypadku głównych bohaterów – wydarzy się życiowy dramat, który w mgnieniu oka zmienia całe życie, wszystko się rozpada i sprawy przestają się układać.
Rachel już prawie, prawie kończy szkołę. Ma ambitne zamiary, by iść na wymarzone studia, jest lubiana w gronie przyjaciół, ale jak większość ludzi w tym wieku przeżywa zawirowania i nieporozumienia w relacjach z nimi. Okazuje się, że życie weryfikuje jej plany. Jest zmuszona wziąć na siebie dużo więcej niż zwykle osoby w jej wieku.
Podobne kłopoty ma Henry, pracujący w antykwariacie, który jest własnością jego rozwiedzionych rodziców. Książki z drugiej ręki to dzisiaj (także w Australii!), niestety, biznes bez przyszłości, dlatego lokal zagrożony jest likwidacją. Czy sama miłość do książek będzie wystarczająca, by ocalić antykwariat, do którego zaglądają stali klienci, tworzący wokół sklepu sympatyczną społeczność? Henry ma także problem z miłością innego rodzaju – wciąż nie jest pewien uczuć Amy, która odchodzi od niego i wraca… Stawką w grze jest wspólna podróż dookoła świata.
Oboje, Rachel i Henry, są obciążeni ponad miarę życiowymi problemami i próbują je rozwiązywać. Autorka pokazuje całą złożoność i powagę ich sytuacji, podkreślając przy tym, że nie ma tutaj łatwych odpowiedzi. Muszę przyznać, że bardzo mi odpowiada taki partnerski stosunek pisarki do czytelnika. Cath Crowley nie próbuje obracać tu trudnych spraw w wątpliwej jakości komedię (jak to się nieraz zdarza w przypadku książek dla młodzieży), nie banalizuje kłopotów, nie moralizuje. To sprawia, że czytelnikom dużo łatwiej utożsamić się z bohaterami i wczuć się w ich położenie.
„Słowa w ciemnym błękicie” mają też jeden bardzo mocny atut. To książki odgrywają tutaj, obok bohaterów, rolę pierwszoplanową. Są one przedstawione tutaj jako przedmioty sentymentalne i pamiątki, które pomagają nam wspominać ważne dla nas rzeczy (Frederick). Wokół nich skupia się także społeczność, budują się więzi. Ale Cathy Crowley przypomina także, że książki to także słowa – pozwalające pozbierać się po tragedii czy znaleźć ukojenie. To dzięki lekturze możemy znaleźć potrzebne nam do życia siły oraz inspirację do rozwiązania swoich problemów. Ciekawym tropem dla czytelników będą obficie przez autorkę przytaczane tytuły książek literatury światowej, poezji i prozy, które mogą posłużyć z powodzeniem jako lista dalszych lektur.
Bohaterowie „Słów w ciemnym błękicie” mają jeszcze coś, czego nie ma żaden inny antykwariat na świecie. To Biblioteka Listów. Specjalna półka w Howling Books, gdzie między kartkami książek można zostawić list do kogoś i stamtąd później odebrać odpowiedź. Albo w specjalnie do tego przeznaczonych egzemplarzach zapisać coś na marginesie, co później okaże się ważne dla innych. Książki i słowa – trochę jak listy wysyłane w butelce – wywołują drgania i kręgi na wodach życia: inspirują, budują i dodają odwagi. Mogą też zmienić czyjeś losy. Dialogi prowadzone przez książkowe postacie za pośrednictwem listów są nieraz bardzo romantyczne – ale też pozwalają się wiele dowiedzieć o życiu.
Powieść przynosi także refleksje związane ze zmieniającym się światem. Czy książki i czytający ludzie całkowicie znikną? Jaki to świat, w którym muszą zniknąć antykwariaty, bo w ich miejsce wkraczają deweloperzy i budują nowe bloki mieszkalne? Czy wystarczy kochać bez granic jakieś miejsce, by móc je ocalić?
„Słowa w ciemnym błękicie” to książka nieszczególnie obszerna, ale wyróżnia się pozytywnie szerokością spojrzenia na poruszane tutaj problemy. Każdy z nas przeżywa takie chwile, kiedy musimy zweryfikować siłę miłości, a także prawdziwość przyjaźni. Krok po kroku, z rozsypanych kawałków, tak jak Rachel i Henry, ułożymy swoje życie, choć nie zawsze będzie to najłatwiejsze. Cath Crowley daje nam tu jeszcze jedną ważną wskazówkę: miłość do książek sprawia, że nie trzeba się obawiać grozy życiowych burz.
koniec
8 maja 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
Joanna Kapica-Curzytek

28 IV 2024

Czym tak naprawdę jest tytułowa siła? Wścibstwem czy pełnym pasji poznawaniem świata? Trzech znakomitych autorów odpowiada na te i inne pytania w tomie esejów pt. „Ciekawość”.

więcej »

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.