Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Orson Scott Card
‹Cień Hegemona›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCień Hegemona
Tytuł oryginalnyShadow of the Hegemon
Data wydania10 stycznia 2002
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklSaga Cienia
ISBN83-7337-075-7
Format344s. 142×202mm
Cena34,90s.
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Zawsze w cieniu
[Orson Scott Card „Cień Hegemona” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Krótko mówiąc książka warta polecenia. Słyszałam wprawdzie uwagi, że przy takim tytule za mało jest w książce Petera. Owszem, osobiście pojawia się na krótko, nieco częściej jest wspominany, ale czy nie tak samo było z Enderem w poprzednim tomie?

Joanna Słupek

Zawsze w cieniu
[Orson Scott Card „Cień Hegemona” - recenzja]

Krótko mówiąc książka warta polecenia. Słyszałam wprawdzie uwagi, że przy takim tytule za mało jest w książce Petera. Owszem, osobiście pojawia się na krótko, nieco częściej jest wspominany, ale czy nie tak samo było z Enderem w poprzednim tomie?

Orson Scott Card
‹Cień Hegemona›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCień Hegemona
Tytuł oryginalnyShadow of the Hegemon
Data wydania10 stycznia 2002
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklSaga Cienia
ISBN83-7337-075-7
Format344s. 142×202mm
Cena34,90s.
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Wojna się skończyła, walczący w niej żołnierze wracają do domów. Problem znany z mnóstwa filmów o weteranach z Korei i Wietnamu. Ale tu wygląda to trochę inaczej. Z wojny wracają nastolatki, szkolone od małego w jednym tylko celu: pokonania Formidów (w pierwszym cyklu nazywanych Robalami). Poznajemy bliżej losy dwojga z nich: Groszka i Petry. Groszek poznaje dopiero swoją rodzinę odnalezioną w czasie jego pobytu w Szkole Bojowej, Petra wraca do miasteczka, w którym spędziła pierwsze lata życia. Oboje próbują zaadaptować się do nowych dla siebie warunków, znajdują nowych przyjaciół, przeżywają pierwsze romanse … nie, wróć. To nie jest scenariusz kolejnego sezonu „Beverly Hills 90210”. Owszem, niepełnoletni weterani powoli przystosowują się do życia niepełnoletnich cywili ale szybko okazuje sie, że strzelba nabita we wstępie do ostatniego rozdziału „Cienia Endera” wypaliła – wszyscy weterani wojny z Formidami zostają porwani, poza Groszkiem, który z rodzicami i bratem o włos unika śmierci w zamachu. Wniosek może być tylko jeden: całość zaplanował Achilles. Więcej szczegółów już nie zdradzę, przeczytajcie sami.
Card bardzo dobrze rozwija postać Petry. Z początku niezbyt dobrze się czuje w roli zbawczyni ludzkości a gdy już przycicha wrzawa wokół bohaterskich dzieci i Petra jako-tako ułoży sobie nowe życie wszystko znowu zostaje przewrócone do góry nogami gdy dostaje się w ręce Achillesa i jego wspólników. Bardzo realistycznie opisał jej zachowanie w tej sytuacji, o ile, oczywiście, jestem w stanie to ocenić nigdy czegoś podobnego nie przeżywając. Jej początkowy jawny bunt zostaje zastąpiony uległością – pozorną. Nawet w sytuacji zdawałoby się beznadziejnej potrafi przechytrzyć wroga, a popełnione błędy obrócić na swoją korzyść.
Jednak głównym bohaterem książki jest Julian Delphiki – Groszek. Z powodu ataków Achillesa nie może wieść spokojnego życia z niedawno poznaną rodziną. Musi pogodzić konieczność pozostawania w jak najgłębszym ukryciu z wewnętrzną potrzebą odnalezienia miejsca pobytu porwanych członków zespołu Endera. Wtedy też nawiązuje kontakt z Peterem. Bardzo podobała mi się rozmowa Groszka z matką Petera, Valentine i Endera (gdyby Card raczył podać jej imię to zdanie byłoby o wiele ładniejsze ;-)) oraz będąca jej pośrednim rezultatem krótka, lecz ważna rozmowa Petera z rodzicami. On też się zmienia, choć nie jest to tak bardzo widoczne jak u Petry, gdyż zmiany te są nie tyle skutkiem gwałtownych przeżyć (tych przecież miał pod dostatkiem od najmłodszych lat) lecz wewnętrznego dojrzewania.
Krótko mówiąc książka warta polecenia. Słyszałam wprawdzie uwagi, że przy takim tytule za mało jest w książce Petera. Owszem, osobiście pojawia się na krótko, nieco częściej jest wspominany, ale czy nie tak samo było z Enderem w poprzednim tomie? Też chciałabym kiedyś przeczytać choć streszczenie „Hegemona” napisanego przez Endera, ale Peter przecież dopiero zaczyna opisane w tej książce życie. Na razie musimy zadowolić się opisem życia Groszka, pozostającego zawsze w czyimś cieniu – z wyroku losu i własnego wyboru.
koniec
1 lutego 2002

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Zaprogramowany chłopiec
— Agata Rugor

Skoki czasowe i puszczanie bąków
— Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Lipiec 2013
— Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Nadduszo, zlituj się!
— Jędrzej Burszta

Bliski krewny Endera
— Konrad Wągrowski

Żony i mężowie
— Jędrzej Burszta

Napisane ręką apologety
— Jędrzej Burszta

Kosmiczna sielanka
— Beatrycze Nowicka

Cudzego nie znacie: Jadą, jadą Mleczną Drogą siostrzyczka i brat…
— Michał Kubalski

Cień…izna
— Jakub Gałka

Tegoż autora

Alternatywne wersje II wojny światowej
— Jakub Gałka, Michał Kubalski, Joanna Słupek, Konrad Wągrowski

Wstęp do kontynuacji
— Joanna Słupek

Zdrayco!!! Łaydaku!!! Oddaj brzytwę!!!
— Joanna Słupek

Demony i ludzie
— Joanna Słupek

Umarł król, niech żyje…?
— Joanna Słupek

Magiczne światło gazowych lamp
— Joanna Słupek

Nowe szaty Błazna
— Joanna Słupek

Słowo się rzekło…
— Joanna Słupek

Danie odgrzane
— Joanna Słupek

Tkaczka Pieśni
— Joanna Słupek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.