Rok 2002 w świecie komiksu francuskojęzycznegoBłażejRok 2002 w świecie komiksu francuskojęzycznego[Przypis Błażeja: Jak widać, w Polsce ukazuje się spora część komiksów, obecnych na powyższej liście – polscy wydawcy stawiają na „pewniaki”.] Nawet komiksy, opierające swój sukces głównie na nazwiskach twórców, jak np. albumy Tardiego (Le cri du peuple – 200000 egz.), Loisela (Peter Pan – 150000 egz.), Gibrata (Le vol du corbeau – 75000 egz.), Schuitena i Peetersa (La frontière invisible – 50000 egz.), Hermanna (Manhattan Beach 1957 – 50000 egz.), oraz nowe serie, np. Le décalogue Girouda (60000) czy Le triangle secret Convarda (50000) osiągają wyniki, jakich pozazdrościć im może wielu w książkowym świecie wydawniczym. I nawet jeśli sprzedaż jest zawsze mniejsza od nakładu, to i tak na rynku komiksowym mamy do czynienia z niebywałym wzrostem koniunktury. Różnorodność ocen Komiksy, które znajdują najszersze rzesze fanów, niekoniecznie są tymi, które zyskują uznanie fachowców – komiksowych krytyków i teoretyków. Z albumów opublikowanych w roku 2002 następujące dwadzieścia miało najwyższe noty wśród ekspertów: Le chemin de Saint-Jean Edmonda Baudoina (L’Association), Persépolis T.3 Marjane Satrapi (L’Association), Dr Jeckyll et Mr Hyde Lorenzo Mattottiego i Jerry’ego Kramsky’ego (Casterman), Quartier lointain T.1 Jirô Taniguchiego (Casterman), Carnets d’Orient T.6 : La guerre fantôme Jacques’a Ferrandeza (Casterman), David Boring Daniela Clowesa (Cornélius), Isaac le pirate T.2 i 3 Christophe’a Blaina (Dargaud), Le chat du rabbin T.1 i 2 Joanna Sfara (Dargaud), La valse des alliances Willa Eisnera (Delcourt), Jimmy Corrigan Chrisa Ware (Delcourt), Quelques mois à l’Amélie Jean-Claude’a Denisa (Dupuis), Vitesse moderne Blutcha (Dupuis), Journal T.4 Fabrice’a Neaud (Ego comme X), Le jeu lugubre Paco Roci (Erko), Le dérisoire Oliviera Supiota i Erica Omonda (Glénat), Norbert l’imaginaire T.2 Nicolasa Vadota i Oliviera Guéreta (Lombard), Garduno, en temps de paix Philippe’a Squarzoniego (Les Requins Marteaux), Torso Briana Michaela Bendisa i Marca Andreyki (Sémic), Berlin, la cité des pierres T.1 Jasona Lutesa (Seuil) i Petit Polio T.3 Farida Boudjellala (Soleil). [Przypis Błażeja: Większość tych albumów zostałą wydana przez duże wydawnictwa, jednak zwykle nie można zaliczyć ich do głównego nurtu. Potwierdza to wzrost zainteresowania domów wydawniczych (a zatem i czytelników) tematyką, do niedawna zarezerwowaną dla niewielkich wydawnictw niezależnych.] Mimo, że komiksy są czytane przez duży odsetek francuskojęzycznych Europejczyków, wciąż nie są uważane za element wysokiej kultury. Istnieją jednak środowiska, które postawiły sobie na celu badać komiks tak z punktu widzenia teoretycznego, jak i historycznego. Wydają one własne periodyki, takie jak np. Hop! i Le Collectionneur de Bandes dessinées. W szczególności, w roku 2002 ukazało się aż 46 (rok wcześniej – tylko 21) albumów komiksowych, zawierających dzieła mające 20 i więcej lat. Dzięki wydawnictwom takim, jak Soleil, Toth, Rackham, Hors-Collection, Niffle albo Mosquito, czytelnicy mogli zapoznać się z pracami na przykład Johna Buscemy, Jeana Cézarda, Willa Eisnera, Harvey’go Kurtzmana, Maurice’a Tillieux lub Dina Battaglii. Różnorodność zawodów Francuskojęzyczny europejski przemysł komiksowy zatrudniał w 2002 roku 1240 autorów (rok wcześniej było ich 1100). Mowa tu o osobach, które podpisały kontrakty na conajmniej trzy albumy bądź stale współpracują z periodykami, a zatem takich, które przynajmniej częściowo utrzymują się z tworzenia komiksów. Trzeba jednak przyznać, że autorzy ci w coraz większym stopniu pracują też w innych sektorach, np. związanych z grami wideo, internetem, kinem, telewizją i prasą ogólną. Wśród owych 1240 twórców, 150 jest tylko scenarzystami (nie rysuje). Liczebność tej grupy zwiększa się z roku na rok. W roku 2002 aż pięciu autorom scenariuszy poświęcono książki biograficzne lub zbiory wywiadów – mowa o Jeanie Van Hamme, Alexandro Jodorowskym, Jacques’u van Melkebeke, André-Paulu Duchâteau i René Goscinnym, ukazała się też książka poświęcona historii komiksu z punktu widzenia scenarzystów (Avant la case, wyd. PLG). Kobiety stanowią niestety jedynie niewielki ułamek artystów, pracujących w komiksowej branży – w roku 2002 było ich 85 (o 5 więcej niż rok wcześniej). Listę zawodów, związanych z komiksem, należy uzupełnić takimi profesjami, często pełnoetetowymi, jak kolorysta, liternik, tłumacz, wydawca, dziennikarz, teoretyk czy organizator festiwali. Należy też odnotować, że w roku 2002 odeszło kilku znanych komiksowych twórców, między innymi Charles Dupuis, Guy Vidal, Jean Pape, Pierre Joubert, Maurice Limat, Jean-Marie Ruffieux, Marcel Denis i Marc-René Novi. Różnorodność adaptacji Popularność komiksów rośnie z roku na rok i są one coraz częściej adaptowane do innych form medialnych. Komiksowi bohaterowie odnotowują wielkie sukcesy w kinach. Z filmów, które ukazały się w roku 2002, należy wymienić przede wszystkim Astérixa i Spider-Mana, nie zapominając o From Hell, Ghost World, Blade, Jean-Claude Tergal i Road to perdition. Wiele komiksów jest w trakcie adaptacji i niedługo trafi na ekrany kin, na przykład Les Pieds Nickelés, Jack Palmer, XIII, Bob Morane, Blake & Mortimer, Blueberry, Michel Vaillant, Lucky Luke, Tintin, Thorgal, La femme piège, Neige, Tanguy et Laverdure i Monsieur Jean. Komiksy można też odnaleźć w serialach telewizyjnych (np. Jeremiah w USA albo Ric Hochet, będący w trakcie zdjęć), filmów animowanych (np. Corto Maltese, Arzach, Titeuf, Lucky Luke, Jack Palmer, Agrippine, Petit Vampire, Kaput & Zösky), gier wideo i planszowych (Astérix, Thorgal, XIII, Lucky Luke, Papyrus, Largo Winch), musicali (Tintin, zaadaptowany przez pisarza Didier Van Cauwelaerta albo Bob et Bobette po flamandzku) i licznych produktów komiksopochodnych. Rysunki, stworzone na potrzeby komiksów lub przez komiksowych artystów, były też obecne w domenach takich jak polityka (mobilizacja anty-Le Penowska), reklama (kilka wielkich kampanii, wykorzystujących m.in. XIII dla La Française des Jeux i Boule & Bill dla poczty) lub – oczywiście – Internet. Komiksowi poświęcono też rozliczne wystawy graficzne, z których najważniejszymi były Maîtres de la bande dessinée américaine (Mistrzowie komiksu amerykańskiego) w CNBDI (Narodowe Centrum Komiksu i Obrazu) w Angoulême, Au Pérou avec Tintin (W Peru z Tintinem) w Musée du Cinquantenaire (Muzeum Pięćdziesięciolecia w Brukseli) i Reportages graphiques (Reportaże graficzne) w Musée de l’Homme (Muzeum Człowieka) w Paryżu. Płynie stąd wniosek, że komiks jest dobrze zintegrowany z tkanką kulturalną francuskojęzycznej Europy oraz że przenika wszystkie pokolenia i klasy społeczne. Jedna trzecia Francuzów, na przykład, czyta przynajmniej jeden album miesięcznie i posiada bibliotekę złożoną z minimum dziesięciu tytułów. O ile ten współczynnik czytelnictwa spada z wiekiem, to rośnie ze wzrostem wykształcenia. Copyright i podziękowania Podane w powyższym tekście liczby pochodzą od rzeczników prasowych odpowiednich wydawnictw. Autor (Gilles Ratier) dziękuje następującym osobom: Jérôme Aragnou,Virginie Arbib, Marlène Barsotti, Maud Beaumont, Pol Beauté, Régine Billot, Anne Caisson, Evelyne Colas, Cécile Cuillerier, Kathy Degreef, C. Humbert-Droz, Cédric Illand, Michel Jans, Emmanuelle Klein, Christophe Latger, Lise Louvet, Frédéric Mangé, Philippe Morin, Thierry Mornet, Loïc Néhou, Tanaquil Papertian, Stéphanie Parrault, Estelle Revelant, Olivier Sulpice i Hélène Werlé. Tekst ten jest własnością intelektualną © Gillesa Ratiera, sekretarza generalnego ACBD (Association des journalistes et Critiques de Bandes Dessinées – Stowarzyszenia Dziennikarzy i Krytyków Komiksowych). Jego wersja oryginalna pochodzi ze strony http://www.bdnews.net/specials.php?action=view&id=11. Tekst pochodzi ze stron Lagafium. |
W jubileuszowym 25 zestawieniu najlepiej sprzedających się komiksów, opracowanym we współpracy z księgarnią Centrum Komiksu, król mógł być tylko jeden! I kompletnie zdeklasował konkurencję.
więcej »Sporo już pisałem o Batmanie i Supermanie, przyszła więc w końcu pora wspomnieć o „tej trzeciej”. Księżniczka Diana, alias Wonder Woman, to najważniejsza kobieca postać w DC Comics, z tradycją sięgającą aż do roku 1941 – trzy lata po Kryptończyku i dwa lata po mrocznym rycerzu pojawia się ona, wojowniczka z Rajskiej Wyspy i jej ambasadorka w świecie ludzi. Sześćdziesiąt trzy lata po debiucie bohaterki, niejaki Greg Rucka rozpoczął jeden z najlepszych okresów w jej komiksowym życiu – całość jego (...)
więcej »Końcówka maja to oczywiście Komiksowa Warszawa i to wydarzenie widać bardzo dobrze w zapowiedziach premier wydawców. Premier szykuje się bardzo dużo, poniżej zwracamy uwagę na część z nich.
więcej »Ambasadorka pokoju
— Marcin Knyszyński
Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński
Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński
Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński
Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński
Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński
„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński
Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński
Nowe status quo
— Marcin Knyszyński
Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński
Drugi numer "Zeszytów Komiksowych"
— Błażej
Polak w Glénat!
— Błażej
Mega-wystawa Franquina we Francji
— Błażej
Odgrzewane danie
— Błażej
Mangi dla dorosłych z Castermana
— Błażej
Schuiten twórcą scenografii podczas Expo
— Błażej
Kriss de Valnor powraca!
— Błażej
Chory na talent
— Błażej
Moebius przegrał proces
— Błażej