Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Federico Fellini, Milo Manara
‹Dwie podróże z Fellinim›

Dwie podróże z Fellinim
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDwie podróże z Fellinim
Scenariusz
Data wydaniamarzec 2003
RysunkiMilo Manara
PrzekładEwa Kosakowska, Joanna Grząka
Wydawca POST
ISBN-1083-913578-9-9
Format225×290 mm
Cena58,50
Gatunekobyczajowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Dwie podróże z Fellinim

Motyl przebity szpilką
[Federico Fellini, Milo Manara „Dwie podróże z Fellinim” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Na temat albumu "Dwie podróże z Fellinim" dyskutują Marcin Herman i Marcin Lorek.

Marcin Herman, Marcin Lorek

Motyl przebity szpilką
[Federico Fellini, Milo Manara „Dwie podróże z Fellinim” - recenzja]

Na temat albumu "Dwie podróże z Fellinim" dyskutują Marcin Herman i Marcin Lorek.

Federico Fellini, Milo Manara
‹Dwie podróże z Fellinim›

Dwie podróże z Fellinim
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDwie podróże z Fellinim
Scenariusz
Data wydaniamarzec 2003
RysunkiMilo Manara
PrzekładEwa Kosakowska, Joanna Grząka
Wydawca POST
ISBN-1083-913578-9-9
Format225×290 mm
Cena58,50
Gatunekobyczajowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Dwie podróże z Fellinim
Marcin Herman: Ile to już czasu upłynęło od naszej ostatniej rozmowy na łamach Esensji? Zdaje się, że można to już liczyć w latach...
Marcin Lorek: Faktycznie. Mam jednak nadzieję, że nowy cykl naszych rozmów na stałe zagości w Esensji. O ile tylko starczy sił, bo ostatnio o ciekawe tematy do dyskusji nie trudno.
MH: Wydaje mi się, że wydanie przez POST "Dwóch podróży z Fellinim" jest dobrym powodem, by powrócić do naszych rozważań. Ten wyjątkowy album został praktycznie przemilczany przez "komiksową krytykę". A zawiera on aż dwie prace mistrza komiksu erotycznego Milo Manary, zrealizowane do scenariuszy filmowych Federico Felliniego. Zaryzykuję stwierdzenie, że jest to album zarówno wyjątkowy, jak trudny. Od momentu wydania minęło kilka miesięcy, a dopiero teraz zdobyłem się na to, by coś na jego temat nieśmiało powiedzieć...
ML: Rzeczywiście "Dwie podróże z Fellinim" to pozycja bardzo wyjątkowa. W liczącym ponad 140 stron albumie znalazło się miejsce nie tylko dla komiksów, ale także dla wspomnień i wypowiedzi ich autorów. Odkrywają oni okoliczności towarzyszące powstawaniu "Podróży do Tulum" i "Podróży G. Mastorny zwanego Fernet", co ułatwia odbiór samych komiksów. Nasuwa się pytanie, czy album ten nie jest nieco zbyt wyjątkowy dla przeciętnego polskiego miłośnika komiksów?
MH: Z pewnością. I bardzo dobrze, że komiks ukazał się wraz z dodatkami. Nawet z nimi jest wystarczająco trudny, a bez nich brak znajomości twórczości Felliniego i brak odpowiedniego literackiego "zaplecza", uczyniłyby go praktycznie niezrozumiałym. Wydaje mi się również, że POST nie ma zamiaru trafiać do przeciętnego polskiego miłośnika komiksów, ale do zupełnie innej grupy odbiorców...
ML: "Dwie podróże z Fellinim" to gratka przede wszystkim dla znawców i miłośników filmów Felliniego. Zarówno fabularnie, jak i wizualnie "Podróż do Tulum" oraz "Podróż G. Mastorny" nawiązują do twórczości tego reżysera. Co więcej, "Podróż G. Mastorny" to komiks powstały na podstawie scenariusza filmu fabularnego, którego realizacji Fellini nigdy nie doprowadził do końca. Jestem pewny, że mimo wszystko znakomita większość miłośników komiksów znajdzie tu także coś dla siebie. Mam na myśli oczywiście doskonałe rysunki Milo Manary.
MH: Oba komiksy są piękne. Jakkolwiek narysowane jedną ręką, bardzo się od siebie różnią. "Podróż do Tulum" jest barwna. Znajdziemy tam kontrastujące ze sobą kolory. "Podróż G. Mastorny zwanego Fernet" jest mocno stonowana kolorystycznie. W przypadku obu komiksów sposób realizacji silnie wiąże się z fabułą.
ML: A propos fabuły. "Podróż G. Mastorny zwanego Fernet" rozpoczyna się podczas podróży lotniczej głównego bohatera. Na skutek burzy kapitan zmuszony jest do awaryjnego lądowania w górskim miasteczku. Mastorna trafia do luksusowego hotelu, gdzie spotyka swoich bliskich znajomych i uczestniczy niezwykłej kolacji. Opowieść ta pełna jest dziwacznych, zaskakujących czytelnika zdarzeń, które prowadzą wprost do punktu kulminacyjnego. Jeden kadr, jedno zdanie wypowiedziane przez spikerkę telewizyjną, pozwala inaczej spojrzeć na wszystko, co do tej pory przydarzyło się Mastornie.
MH: Nieco inaczej jest w przypadku "Podróży do Tulum". Podróż zapoczątkowana potrzebą zrobienia filmu, staje się sama w sobie procesem tworzenia. Opowieść pozornie nieskomplikowana, z czasem obrasta w dodatkowe znaczenia. Pełno tam symboli i nawiązań. Można powiedzieć, że jest to metaforyczna podróż na granicy jawy i snu, gdzie może zdarzyć się dosłownie wszystko. Stąd taka, a nie inna kolorystyka.
ML: Również w "Podróży G. Mastorny zwanego Fernet" środki wizualne zastosowane przez Manarę - kolorystyka utrzymana w jednej tonacji - podkreśla niezwykłość i nierealność doświadczeń głównego bohatera. Wprowadza pozorny spokój, który wyraźnie kontrastuje z nieprawdopodobnymi i nielogicznymi wydarzeniami. O ile jednak w przypadku "Podróży G. Mastorny zwanego Fernet" autorzy zdecydowali się dać czytelnikom klucz do rozwiązania zagadki, w przypadku "Podróży do Tulum" tego klucza najwyraźniej brakuje. Powoduje to, że zrozumienie tego komiksu i interpretacja przedstawionych w nim wydarzeń stanie się znacznie trudniejsza i mniej jednoznaczna... Sposób odczytania sensu tworów wyobraźni Felliniego zależy praktycznie wyłącznie od wyobraźni czytelnika.
MH: Zastanawiam się, ilu czytelników będzie czerpać pełną przyjemność z odbioru tych opowieści? Przyznam, że wiele motywów w obu komiksach przerasta mnie. I pochlebię sobie tutaj stwierdzeniem, że nie jest to wina mojego braku wyobraźni, ale braku znajomości twórczości Felliniego. Tak więc pozostają miłośnicy kina Felliniego.
ML: Mimo wszystko chyba jednak nie tylko oni, choć bez wątpienia im właśnie będzie najłatwiej poruszać się po złożonym świecie przedstawionym przez autorów tych komiksów. Pozostali mogą czerpać przyjemność z próby dokonywania własnych interpretacji.
MH: W jednym z komentarzy, które znalazły się w albumie, Manara twierdzi, że dla Felliniego kino i kamera to coś więcej, niż opowiadanie historii. Dla niego to trzecie oko, dzięki któremu uczestniczy w przeobrażaniu świata i daje tę możliwość również nam, a fabuła staje się jedynie pretekstem. Zastanawiam się, czy przez to komiks ten nie traci więcej, niż zyskuje.
ML: Musimy pamiętać, że było to przede wszystkim przedsięwzięcie o charakterze artystycznym. Fellini zdecydował się odbyć mały romans z komiksem, pasją, która nigdy go nie opuściła. Do realizacji swoich filmowych scenariuszy wybrał Milo Manarę. Do ich nakręcenia przymierzał się wielokrotnie, zawsze nieskutecznie. To, czego nie udało mu się osiągnąć w filmie, przełożył na język komiksu. Być może właśnie odmienność medium jakim jest komiks pozwoliła mu wreszcie uzyskać zadowalający efekt.
MH: Odmienność, polegająca na pięknie statycznego obrazu, "sytuacji zastygłych poza czasem". Odmienności, którą określił jako "bezruch motyla przebitego szpilką". Film uchwycony w karby niezmiennego obrazu komiksowego.
ML: Tak czy inaczej, "Dwie podróże z Fellinim", poza niewątpliwym wyzwaniem intelektualnym, zachwycają swoją plastyką. Jest to jedna z najważniejszych pozycji komiksowych tego roku.
koniec
10 sierpnia 2003

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Holmes w tunelu czasoprzestrzennym
Maciej Jasiński

26 IV 2024

„Sherlock Holmes Society” to popkulturowy miszmasz, w którym mieliśmy w jednej historii zombie, Kubę Rozpruwacza, pana Hyde’a i wiele różnych innych motywów. Czwarty album serii domykał większość wątków, dlatego ostatnie dwa albumy to jakby nowe otwarcie. A skoro tak, to autorzy postanowili przebić to, co już było. Nic więc dziwnego, że piąta część rozpoczyna się od wybuchu bomby atomowej w samym centrum Birmingham.

więcej »

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Orgia u Borgiów
— Paweł Ciołkiewicz

Rządy tłumu tępych idiotów
— Paweł Ciołkiewicz

Od świętości do absurdu
— Aleksander Krukowski

Podążaj za Białym Królikiem
— Paweł Ciołkiewicz

Co za małpa!
— Paweł Ciołkiewicz

Wina i odkupienie
— Paweł Ciołkiewicz

Ciemne strony seksu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Bierzcie i… uczcie się miłości
— Sebastian Chosiński

Światło i mrok
— Paweł Ciołkiewicz

Historia w obrazkach: Papież, który… gwałci, pluje, kopuluje
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Przyszłość Thorgala i prawo skali
— Marcin Herman

Nazwisko: Sienkiewicz, Henryk. Zawód: scenarzysta komiksowy
— Marcin Herman, Piotr Niemkiewicz

Kto mu pisze teksty?
— Marcin Herman

Reklama – wybór (nie)kontrolowany!
— Marcin Herman

Nie tylko underground #5
— Marcin Herman

Thorgal to dziewica?
— Marcin Herman

Festiwal się zmienia
— Marcin Herman

Debiutant zwycięża w Łodzi
— Marcin Herman

Wilq triumfuje
— Marcin Herman

Nieśmietelnie zabawne
— Marcin Herman

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.