Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Weekendowa Bezsensja: Streszczenia lektur (1)

Esensja.pl
Esensja.pl
1 2 »
Redaktorzy Bezsensji weszli w kontakt ze swoim wewnętrznym dzieckiem. Dla ścisłości – wewnętrznym gimnazjalistą. Owocem tego bliskiego spotkania III stopnia są wypracowania na temat ulubionych lektur bezsensjonistów, napisane stylem uczniowskim (nie jesteśmy jednak przesadnie ortodoksyjni: ortografię oraz interpunkcję zastosowaliśmy dorosłą). Ciekawe, ilu prawdziwych gimnazjalistów trafi tu przez wyszukiwarkę i potraktuje nasz żart jako prawdziwe „zgapy”?

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Weekendowa Bezsensja: Streszczenia lektur (1)

Redaktorzy Bezsensji weszli w kontakt ze swoim wewnętrznym dzieckiem. Dla ścisłości – wewnętrznym gimnazjalistą. Owocem tego bliskiego spotkania III stopnia są wypracowania na temat ulubionych lektur bezsensjonistów, napisane stylem uczniowskim (nie jesteśmy jednak przesadnie ortodoksyjni: ortografię oraz interpunkcję zastosowaliśmy dorosłą). Ciekawe, ilu prawdziwych gimnazjalistów trafi tu przez wyszukiwarkę i potraktuje nasz żart jako prawdziwe „zgapy”?
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
J.R.R. Tolkien ‹Władca pierścieni›
„Władca pierścieni” jest bardzo interesującą książką z rodzaju fantastyki. Napisał ją J. Tolkien dla swoich dzieci, które pojechały walczyć na wojnie. Później książka zdobyła popularność dookoła całego świata.
Głównym bohaterem jest Frodo, który jest hobbitem, nie ma żony, tylko przyjaciela Sama, i z tego powodu ma owłosione stopy. Wujem Froda jest Bilbo, który znika na urodzinach po tym, jak Gandalf wystrzelił z fajerwerków i zostawia mu złoty pierścień, znaleziony w innej książce tego samego autora. Frodowi Gandalf każe przechowywać pierścień w tajemniczości i tak akcja się toczy przez kilkanaście lat, kiedy to Gandalf przyjeżdża i wrzuca pierścień do kominka, chociaż ciągle jest zimny. Wtedy okazuje się, że Frodo musi wyjechać do elfów, którzy mieszkają w mieście Rivendell. Ich dowódcą jest Elrond, który ma córkę imieniem Arwena i nie chce jej wydać za Aragorna, zanim nie zostanie królem Gondorem. Lecz to się okazuje dopiero później, ponieważ bohaterowie robią po drodze wiele przygód, na przykład wpadają w pieczarki. W Rivendell dostają Drużynę do pomocy, w liczbie osób dziewięciu, żeby zrównoważyć liczbę Upiorów, które się potopiły w rzece.
Drużyna również przeżywa wiele przygód, na przykład biją się z orkami w starej kopalni i Gandalf spada do przepaści, żeby ich uratować. Na dodatek tropi ich Gollum, który kiedyś był hobbitem, ale zmutował na skutek złego oddziaływania pierścienia. Boromir rzuca się na Froda pod wpływem pożądania do pierścienia, co staje się powodem rozdzielenia Drużyny na części: Frodo i Sam wyruszają do Mordoru, a pozostali ścigają Meriadoka i Pippina za to, że porwali ich orkowie, z wyjątkiem Boromira, który zmarł.
W dalszych częściach książki młodzi hobbici spotykają entów i ramię w ramię z drzewami pokonują Sarumana za to, że zniszczył ekologię Isengardu. Aragorn, Legolas i Gimli spotykają jeźdźców na koniach i objawia im się biały Gandalf. Następuje wielka bitwa pod Gondorem i wszyscy martwią się, co się dzieje z Frodem i Samem, od których nie ma żadnej wieści z wyjątkiem mieczyka i kolczugi. Tymczasem nasi dzielni hobbici walczą z pajęczycą Szelobą, która chce ich omotać i zjeść, a potem zostają chwilowo wzięci do wojska przez orków, lecz udaje im się uciec, bo udają, że zemdleli. Gollum, który wcześniej został aresztowany za łowienie ryb w niedozwolonym miejscu, teraz nadal tropi hobbitów, na koniec obgryza Frodowi rękę i wpada do lawy, co jest dowodem na to, że czasami nawet nędznik może spełnić dobry uczynek.
„Władca pierścieni” kończy się dobrze, chociaż trochę smutno, bo Aragorn żeni się z Arweną, a pozostali bohaterowie wyjeżdżają za granicę. Z książki tej wynika morał, że jest lepiej mieć przyjaciół niż bogactwa, którzy pomogą w potrzebie.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Magdalena Kozak ‹Nocarz›
„Nocarz” jest książką o wampirach, ale nie zalicza się do gatunku horroru, ponieważ nie jest nastawiony na straszenie czytelnika. Jest to książka patriotyczna. Tytuł pochodzi od słowa Nocarze: są to pozytywne wampiry, patriotycznie nastawione, gdyż zwalczają Renegatów, wyniszczających naród polski. Słowo renegat w dawnych czasach oznaczało kogoś, kto zastępuje króla. Ukazuje to zarozumiałość złych wampirów, które swoją nazwą chciałyby wszystkim pokazać, że są jak królowie! Król wampirów nazywa się Ukryty, ale występuje dopiero w następnych odcinkach książki. Renegaci piją prawdziwą krew, którą zabierają ludziom. Nocarze piją krew sztucznie zrobioną, która tym się różni, że nie jest czerwona, lecz rubinowa.
Głównym bohaterem jest młody mężczyzna o zawodzie lekarz farmacji, który postanawia wstąpić do tajnej agencji wojskowej, żeby chronić Ojczyznę i przezywać męskie przygody. W tym celu zostaje pasowany na wampira po ciemku za pomocą miecza wakizashi i od tego momentu nazywa się Vesper. Poznajemy też inne postaci, takie jak: Ultor, Alacer, Okruszek oraz Nidor, który jest najlepszym przyjacielem głównego bohatera i cały czas stoi za jego plecami. Wszystkie wampiry mają imiona po łacinie, żeby móc się łatwiej między sobą porozumiewać.
Vesper lubi być dobrym wampirem, lecz często przeżywa wewnętrzne rozdarcie, na przykład kiedy musi zastrzelić tragiczne ofiary, żeby je wysadzić w powietrze dla zatarcia śladów. Za karę chce sobie obciąć głowę, co widzimy również w scenie z uwięzionym renegatem, który obgryza palce jak pies. Oprócz wewnętrznych przeżyć bohatera w książce jest dużo scen walki oraz męskiej przyjaźni. Dokładnie opisane są helikoptery i pistolety, których używają w tym celu, więc jest to również lektura bardzo kształcąca. Niestety, zakończenie jest ponure, ponieważ Vesper odjeżdża z Panią i rozdeptuje sobie legitymację.
Książka ta zawiera dużo patriotyzmu, a także podkreśla korzyści płynące z przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, co widać w scenie, kiedy Nocarze lecą z Polski do Anglii bez kontroli granicznej. Z tego powodu nadaje się na lekturę dla młodych ludzi szukających własnej drogi w życiu.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Mike Resnick ‹Kirinyaga›
Książka ta opowiada o świecie przyszłości, w którym Ziemia jest już tak zniszczona, że w Afryce została tylko jedna święta góra. Dzięki nowoczesnej technologii została w kosmosie sztucznie utworzona afrykańska planeta, którą zasiedlili Masajowie, którzy nie chcieli być Kenijczykami, lecz w pocie czoła swych rąk uprawiać ziemię i doić krowy na podobieństwo swoich przodków. Planeta ta nazywa się Kirinyaga, podobnie jak książka.
Głównym bohaterem jest Koriba, pełniący rolę szamana, ponieważ umie korzystać z komputera i w ten sposób przepowiada deszcz oraz inne nieszczęścia. Mieszkańcy wioski płaca mu kozami za leczenie, a on bardzo pilnuje przestrzegania dawnych obyczajów, co nieraz kończy się dramatycznie, na przykład musi zabijać noworodki, które urodziły się nie tym końcem, co trzeba.
Książka jest podzielona na opowiadania. Najbardziej podobało mi się to opowiadanie, w którym mała dziewczynka leczy ptaka w chacie Koriby i na skutek tego uczy się rozmawiać z komputerem, a nawet tworzy własny system operacyjny. Historia ta ma smutne zakończenie, ponieważ dziewczynka chciała dotknąć nieba jak ptak i się zabiła, o czym napisała wiersz, a mieszkańcy wioski myśleli, że to wszystko czary. Inne opowiadania pokazują, jak ludzkie jednostki nie mogą się przystosować do trudów życia na Kirinyadze i muszą wyjechać za granicę lub wędrować po stepie razem z hienami. W końcówce książki na planecie rozbija się statek kosmiczny, co powoduje, że mieszkańcy dostają rowery, wiatraczki i inne nowinki techniczne. Na skutek tego z powrotem stają się Kenijczykami. Przesłanie z tego płynie takie, że przejawów cywilizacji nie da się powstrzymać wolą jednego człowieka.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Lois McMaster Bujold ‹Stan niewolności›
„Stan niewolności” jest to książka z gatunku science-fiction, ponieważ akcja rozgrywa się w przestrzeni kosmicznej. Znajduje się tam stacja, sztucznie zbudowana przez wielką korporację, na której wyhodowano nową rasę ludzi. Mają oni po cztery ręce, lecz nie mają wcale nóg. Jest to przystosowanie do życia w zerowej grawitacji, co powoduje, że potocznie nazywają ich czworączkami.
Czworączki wykonują na stacji różne prace, na przykład sadzą rośliny jadalne. Jedna z dziewczyn zakochuje się w chłopaku z innej grupy i ma z nim niemowlę, które często nosi przy sobie, co powoduje podziw mniejszych dzieci, ponieważ nigdy nie widziały prawdziwej matki. Niestety, ta sielanka kończy się, gdy na stację przybywa kontrola z rządu, której przywódczyni sprzeciwia się genetyce oraz nienawidzi mutantów, w wyniku czego chce wszystkie czworączki odesłać na ziemię, żeby pełzały jak ptak z połamanymi skrzydłami. Główny bohater dramatycznie przełamuje swoje wątpliwości i pomaga czworączkom porwać stację wraz z lekarzem i jego żoną, która gra na skrzypcach bez nagłośnienia. W sekrecie kocha się w czwororęcznej dziewczynie imieniem Silver i nie chce, żeby od grawitacji opadła jej aureola srebrnych włosów.
Książkę tę można polecić wszystkim nastolatkom spragnionym dowodu, że prawdziwa miłość nie takie przeszkody przezwycięży.
1 2 »

Komentarze

07 III 2010   20:44:24

na wszystkich znanych bogów, co za stek bzdur! większych idiotyzmów nigdy na oczy nie widziałam. Jeśli to miał być żart, to mało śmieszny/

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Okładka <i>Amazing Stories Quarterly</i> z wiosny 1929 r. to portret jednego z Małogłowych.<br/>© wikipedia

Stare wspaniałe światy: Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
Andreas „Zoltar” Boegner

11 IV 2024

Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (24)
Andreas „Zoltar” Boegner

7 IV 2024

Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (23)
Andreas „Zoltar” Boegner

14 III 2024

Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

10 naj…: 11 twarzy jesieni
— Esensja

Do księgarni marsz: Wrzesień 2018
— Esensja

Meandry
— Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Styczeń 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Wrzesień 2016
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Piątka na piątek: Ten młody zdusi Centaury
— Esensja

Esensja czyta: Sierpień 2016
— Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Marcin Osuch, Joanna Słupek

Esensja czyta: Sierpień 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Kanon ze smoczej jaskini: Moja własna lista. Część I
— Beatrycze Nowicka

Co leży Pomiędzy?
— Magdalena Kubasiewicz

Tegoż twórcy

Krótko o książkach: Lektura w splotach
— Jarosław Loretz

Meandry
— Beatrycze Nowicka

Rozterki magicznej dzieciarni
— Beatrycze Nowicka

Lengorchia na lato
— Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Sierpień 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Kopiuj-wklej, nielegalna kaszanka i antypolskie spiski
— Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Styczeń 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Grudzień 2016
— Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Listopad 2016
— Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Wrzesień 2016
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Po komiks marsz: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Po komiks marsz: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Krótko o filmach: Walka Thora z podwodnym Sauronem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.