Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Barbara Kingsolver
‹Odyseja›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOdyseja
Tytuł oryginalnyThe Lacuna
Data wydania9 stycznia 2014
Autor
PrzekładMałgorzata Małecka
Wydawca Albatros
ISBN978-83-7885-621-4
Format496s. 140×205mm
Cena35,—
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Niezłe, ale…
[Barbara Kingsolver „Odyseja” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Pomysł na tę powieść jest interesujący – biografia bohatera, którego życie toczy się w ciekawych czasach na pograniczu dwóch światów i kultur: w Meksyku i USA. Szkoda jednak, że „Odyseja”, z początku tak obiecująca, rozczarowuje.

Joanna Kapica-Curzytek

Niezłe, ale…
[Barbara Kingsolver „Odyseja” - recenzja]

Pomysł na tę powieść jest interesujący – biografia bohatera, którego życie toczy się w ciekawych czasach na pograniczu dwóch światów i kultur: w Meksyku i USA. Szkoda jednak, że „Odyseja”, z początku tak obiecująca, rozczarowuje.

Barbara Kingsolver
‹Odyseja›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOdyseja
Tytuł oryginalnyThe Lacuna
Data wydania9 stycznia 2014
Autor
PrzekładMałgorzata Małecka
Wydawca Albatros
ISBN978-83-7885-621-4
Format496s. 140×205mm
Cena35,—
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Harrison Shepherd pochodzi z mieszanego małżeństwa. Jego ojciec jest Amerykaninem, a matka – Meksykanką. Gdy na początku lat 30. XX wieku poznajemy kilkunastoletniego Harrisona, mieszka on z matką i jej ojczymem w jej ojczyźnie. Chłonie kulturę i niepowtarzalną magię Meksyku. Z dala dochodzą także echa przemian politycznych w tym kraju. Początek powieści jest bardzo obiecujący, proza pełna jest egzotycznej symboliki, obrazy i pejzaże mają swój klimat. Wśród nich – dorastający, wyobcowany bohater i jego wewnętrzny świat.
Zamysłem autorki była stylizowana biografia Harrisona, odtworzoną z archiwalnych źródeł. Jednym z nich jest dziennik bohatera, oprócz tego są też komentarze archiwistki, listy i fragmenty artykułów prasowych. Choć wielość form i narracyjna polifonia może być dla powieści zaletą, tutaj jednak to się nie sprawdziło. Ta magia prozy, w którą wchodzimy na początku, prozy pełnej barw i zmysłowych doznań, szybko ulatuje. Opisywane epizody i zdarzenia są od siebie oderwane – wszystko to sprawia, że całość wymyka się z rąk, rozmywa się i traci sens. Można też odnieść wrażenie, że w powieści autorka chyba chciała zmieścić za dużo – nie udało się jej dostatecznie harmonijnie powiązać ze sobą licznych powieściowych wątków.
To wrażenie pogłębia jeszcze fakt, że Harrison Shepherd, główny bohater, jest postacią bezbarwną i nijaką. Właściwie nie wiemy, jaki jest. Nie ma indywidualnych, wyrazistych cech charakteru, co sprawia, że nie jesteśmy wystarczająco zaangażowani emocjonalnie, aby utożsamić się z nim i chcieć poznać jego życie do końca. Wiele partii książki jest po prostu bez wyrazu i nie pomaga nawet to, że wśród postaci znajduje się para sławnych artystów: Frida Kahlo i Diego Riveira. Ten epizod dla miłośników sztuki będzie z pewnością ciekawostką. Książka nabiera nieco barw, gdy przyjeżdża do nich Lew Trocki, a Harrison zostaje jego sekretarzem. Jak się wydaje, autorka nie wykorzystała jednak potencjału tak barwnych – i kontrowersyjnych – postaci. Również one są płaskie, bez właściwości, bez ognia, pozbawione dynamiki.
W miarę ciekawie opisane jest zderzenie dwóch światów: Meksyku i USA. Shepherd po śmierci Trockiego w zamachu wyjeżdża do USA, do swojej drugiej ojczyzny i rozpoczyna tam udaną karierę literacką. Możemy więc poznać klimat wojennych lat i emocje towarzyszące Amerykanom podczas drugiej wojny światowej. Ciekawie są też przedstawione lata powojenne, gdy Stany Zjednoczone opanowuje histeria antykomunizmu, a Harrison zaczyna mieć kłopoty z racji swojej przeszłości w Meksyku. Amerykański czytelnik z pewnością ma do tego tematu zupełnie inny stosunek, stąd ta książka być może wzbudziła w USA dużo więcej emocji. Niestety, dla kogoś, kto nie jest obeznany z tamtymi realiami, wszystko to jest dosyć niszowe i odległe. Jak wspomniałam wcześniej, gdyby jeszcze bohater mógł w jakiś sposób zdobyć naszą sympatię, może bylibyśmy bardziej zaangażowani w jego historię.
Nadużyciem wydaje się zdanie z okładki książki, że autorka „burzy monopol pisarzy latynoamerykańskich na realizm magiczny”. Choć może to zapowiadać początek powieści (jak wspomniałam, bodaj najlepszy z całej książki), dalszy ciąg jest jednak zupełnie inny. „Odysei” na pewno nie można zaliczyć do nurtu realizmu magicznego.
Książkę dałoby się być może obronić, jako opowieść o bezsensie osądzania życia innych i mechanizmach stosowanych przez amerykańskich lustratorów, działających pod wodzą senatora McCarthy’ego. Ale to nie zmienia faktu, że do połowy powieści wypatrujemy, kiedy nabierze ona tempa, a od połowy – już tylko czekamy, kiedy książka się skończy. Wielka szkoda, bo pomysł na szeroko zakrojoną i mocno osadzoną w politycznych realiach „Odyseję”, jest naprawdę niezły.
koniec
25 czerwca 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
Joanna Kapica-Curzytek

28 IV 2024

Czym tak naprawdę jest tytułowa siła? Wścibstwem czy pełnym pasji poznawaniem świata? Trzech znakomitych autorów odpowiada na te i inne pytania w tomie esejów pt. „Ciekawość”.

więcej »

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Lakuny
— Joanna Kapica-Curzytek

Tegoż twórcy

Lakuny
— Joanna Kapica-Curzytek

Z gąsienicy w motyla
— Joanna Kapica-Curzytek

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.