Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Joachim Bauer
‹Co z tą szkołą?›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCo z tą szkołą?
Tytuł oryginalnyLob der Schule
Data wydania18 listopada 2015
Autor
PrzekładAndrzej Lipiński
Wydawca Dobra Literatura
SeriaNowe ścieżki edukacji
ISBN978-83-65223-25-8
Format160s. 145×205cm
Cena32,90
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Pomóc szkole
[Joachim Bauer „Co z tą szkołą?” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Nigdy dosyć sensownych książek na temat niedociągnięć współczesnej szkoły. Głos w tej sprawie zabiera niemiecki neurobiolog Joachim Bauer, pytając „Co z tą szkołą?”

Joanna Kapica-Curzytek

Pomóc szkole
[Joachim Bauer „Co z tą szkołą?” - recenzja]

Nigdy dosyć sensownych książek na temat niedociągnięć współczesnej szkoły. Głos w tej sprawie zabiera niemiecki neurobiolog Joachim Bauer, pytając „Co z tą szkołą?”

Joachim Bauer
‹Co z tą szkołą?›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCo z tą szkołą?
Tytuł oryginalnyLob der Schule
Data wydania18 listopada 2015
Autor
PrzekładAndrzej Lipiński
Wydawca Dobra Literatura
SeriaNowe ścieżki edukacji
ISBN978-83-65223-25-8
Format160s. 145×205cm
Cena32,90
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Niemiecki system szkolnictwa, choć odmienny od polskiego, cierpi na podobne bolączki. Zbiurokratyzowanie edukacji sprawia, że uczniowie tracą motywację i radość uczenia się. Nauczyciele są przemęczeni i obciążeni pracą ponad siły w zbyt licznych klasach. Brak w szkole opartego na zaufaniu dialogu między nauczycielami, uczniami i ich rodzicami.
Joachim Bauer, autor książki, wypowiada się na temat realiów szkoły nie z punktu widzenia pedagoga. Patrzy na praktykę edukacyjną jako badacz-neurobiolog i tych w kategoriach ją interpretuje. Takie spojrzenie na rzeczywistość szkolną od nowej strony może dać jeszcze szerszy jej obraz. Kształtujący się system nerwowy młodego człowieka „uczy się” i utrwala szereg reakcji, które – nieprawidłowo ukształtowane – prowadzą do zaburzeń w kontakcie z otoczeniem. Dlatego tak ważne jest dla uczniów przebywanie w bezpiecznym, wspierającym środowisku szkolnym, relacja z przyjazną mu dorosłą osobą.
Autor analizuje także miejsce nauczycieli w systemie szkolnym, nie pomijając specyfiki ich zawodu. Ostro protestuje przeciwko stygmatyzowaniu ich jako „nierobów” (jak wypowiedział się publicznie premier jednego z niemieckich landów, co nie zaszkodziło mu w dalszej karierze politycznej). Bauer wskazuje na ponadprzeciętną presję psychiczną, której poddani są nauczyciele: cytowane przez niego wyniki badań wykazują, że tylko w ciągu jednego roku około pięćdziesiąt procent nauczycieli doświadcza podczas wykonywanej pracy ciężkich zniewag i zastraszania lub bezpośredniej przemocy fizycznej. Autor zachęca jednocześnie, aby nauczyciele nie bali się częściej otwarcie mówić o trudach swojej pracy, walcząc w ten sposób z krzywdzącymi ich stereotypami.
Początkujący nauczyciele zapewne z zainteresowaniem przeczytają wskazówki autora o tym jak przetrwać na szkolnej arenie, jak z powodzeniem wystąpić przed klasą (bardzo istotna jest mowa ciała) i jak radzić sobie z agresją, która w szkole jest, niestety, częstym zjawiskiem. Być może te rady będą dla niejednej osoby inspirujące i pomocne.
„Co z tą szkołą?” będzie także książką interesującą dla rodziców. Autor podkreśla wpływ postaw rodzicielskich na motywację ucznia do nauki oraz na atmosferę w domu rodzinnym. Porusza stosunkowo rzadko podejmowany temat ojca, którego jakość relacji z dzieckiem ma wielki wpływ na kształtowanie się osobowości dziecka. Niby nic nowego, ale na przykład nadal w naszej kulturze za wychowanie dzieci (i ich wyniki w nauce) najczęściej odpowiadają matki. Bauer uznaje za niezbędną obecność „nowoczesnych ojców, którzy odpowiedzialność za rodzinę i troskę o jej dobro pojmują jako nierozłączny element swojej męskiej tożsamości”.
Inspirujące są spostrzeżenia (poparte cytowanymi wynikami wielu badań) dotyczące wpływu środowiska szkolnego na osobowość ucznia oraz jakości jego relacji z nauczycielami i rodzicami. Jednak nie sposób oprzeć się przeświadczeniu, że autor chciał w książce zabłysnąć stworzeniem „neurobiologicznej teorii wszystkiego”, co dotyczy realiów edukacyjnych: od szkoły, i polityki edukacyjnej do szeroko pojmowanej rzeczywistości społecznej (uwarunkowanej jakością edukacji). W większości jednak porusza zagadnienia dla nauczycieli raczej oczywiste: przepełnione klasy, absurd standaryzacji i zewnętrznych testów, agresję i przemoc w szkołach. O tych rzeczach pisano już wielokrotnie, więc łączenie tych zjawisk z prawidłami neurobiologii, jak czyni to autor – właściwie niewiele wnosi.
Doświadczeni pedagodzy zauważą także, że autor – choć chce sprawić wrażenie, że pisze o rzeczach nowych i przełomowych – w gruncie rzeczy nie „odkrywa Ameryki”. Na przykład obszernie opisywana przez Bauera empatia (jako „neurobiologiczny pomost” w relacji między nauczycielem a uczniem) to element pedagogiki humanistycznej, wpisującej się także w tradycję polskiej edukacji już od dziesiątek lat. Znalazłoby się też wiele innych poruszanych w książce rzeczy, atrakcyjnie „opakowanych” w nowoczesną otoczkę neurobiologii, a które są u nas już od lat dobrze znane i praktykowane. To dobrze świadczy o dorobku (często niedocenianych) polskich pedagogów humanistycznych, że ich opis rzeczywistości edukacyjnej i formułowane wnioski zostają teraz potwierdzane przez badania neurobiologiczne.
Edukacja to temat zawsze wywołujący wiele dyskusji i polemik – swoje zdanie na jej temat mają nauczyciele, rodzice i uczniowie. „Co z tą szkołą?” Joachima Bauera chce pomóc szkole, inspirując czytelników do własnych przemyśleń na prezentowane przez autora tematy. Choć książka dotyczy realiów szkolnictwa niemieckiego – zawarte tu spostrzeżenia będą w większości również aktualne w odniesieniu do sytuacji w Polsce. Współczesna szkoła ulega gwałtownym przemianom, tak jak otaczająca ją rzeczywistość społeczna. Racjonalna dyskusja na temat edukacji zawsze jest w cenie, bo pytanie o jej przyszły kształt to zawsze pytanie o pomysł na świat, w którym chcielibyśmy żyć.
koniec
13 marca 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Ten okrutny XX wiek: Budowle muszą runąć
Miłosz Cybowski

29 IV 2024

Zdobycie ruin klasztoru na Monte Cassino przez żołnierzy armii Andersa obrosło wieloma mitami. Jednak „Monte Cassino” Matthew Parkera bardzo dobrze pokazuje, że był to jedynie drobny epizod w walkach o przełamanie niemieckich linii obrony na południe od Rzymu.

więcej »

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
Joanna Kapica-Curzytek

28 IV 2024

Czym tak naprawdę jest tytułowa siła? Wścibstwem czy pełnym pasji poznawaniem świata? Trzech znakomitych autorów odpowiada na te i inne pytania w tomie esejów pt. „Ciekawość”.

więcej »

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.