Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Valeria Luiselli
‹Nieważcy›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNieważcy
Tytuł oryginalnyLos ingrávidos
Data wydania14 września 2016
Autor
PrzekładKatarzyna Okrasko
Wydawca W.A.B.
SeriaDon Kichot i Sancho Pansa
ISBN978-83-280-2617-9
Format256s. 123×194mm; oprawa twarda
Cena34,99
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Utkana z fragmentów
[Valeria Luiselli „Nieważcy” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Cechą tej prozy jest lekkość, poetycka nieoczywistość i dbałość o drobiazgi. „Nieważcy” to zapis wielowymiarowego doświadczenia, podczas którego „zagina się czas”.

Joanna Kapica-Curzytek

Utkana z fragmentów
[Valeria Luiselli „Nieważcy” - recenzja]

Cechą tej prozy jest lekkość, poetycka nieoczywistość i dbałość o drobiazgi. „Nieważcy” to zapis wielowymiarowego doświadczenia, podczas którego „zagina się czas”.

Valeria Luiselli
‹Nieważcy›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNieważcy
Tytuł oryginalnyLos ingrávidos
Data wydania14 września 2016
Autor
PrzekładKatarzyna Okrasko
Wydawca W.A.B.
SeriaDon Kichot i Sancho Pansa
ISBN978-83-280-2617-9
Format256s. 123×194mm; oprawa twarda
Cena34,99
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Valeria Luiselli to autorka meksykańska, mieszka wraz z mężem – także pisarzem – w Nowym Jorku. „Nieważcy” to jej debiut powieściowy, ale 34-letnia Luiselli ma obecnie na swoim koncie już kilka publikacji oraz nagród literackich.
„Nieważcy” nie mają linearnej akcji. To tekst utkany z odprysków wrażeń i doświadczeń, ale stanowiący zaskakująco zwartą całość. Narratorka i główna bohaterka pracuje w wydawnictwie, zajmując się poszukiwaniem tekstów, które byłyby warte publikacji. Jest jednocześnie żoną i matką dwójki dzieci. Córeczka jest jeszcze niemowlakiem, ale z kilkuletnim synem można już prowadzić ciekawe rozmowy. Dialogi Średniaka (tak jest nazywany) z matką i ojcem świadczą o tym, że jest to chłopiec inteligentny i obdarzony niezwykłą wyobraźnią.
Kobieta jest skupiona na szczegółach, z uwagą słucha swoich bliskich, potrafi dostrzec to, co najważniejsze w relacji z nimi. Obok niej toczy się życie rodzinne, ona sama w środku wszystkiego tworzy powieść. Pisarstwo Luiselli pokazuje całą siłę, jaką ma proza literacka: można coś napisać, a potem zmienić i sprawić, żeby było zupełnie inaczej. Można przesunąć granice, rozciągnąć i zagiąć czas, zamienić prawdę w fikcję – i odwrotnie. Przy tej subtelnej i pastelowej tonacji, jaką mają „Nieważcy”, całość wywiera na czytelniku wielkie wrażenie.
Proza jest także głęboko intelektualna, filozofująca, chwilami eksperymentalna – ale nieprzesadnie przy tym hermetyczna. Autorka wplata w swój tekst wiele nazwisk literatów amerykańskich i latynoamerykańskich, tworząc swoisty kulturowy kolaż. Siła jej wyobraźni podczas tworzenia tego niepowtarzalnego pejzażu jest ogromna.
Z literaturą można zrobić wszystko. Także – sfałszować dzieła autora lub sporządzić przekład jakiejś rzeczy, która nie istnieje. Jeżeli będzie się miało szczęście, nikt się nie zorientuje, jak jest naprawdę. Wszystko jest tu płynne i przenika się wzajemnie, tak jak głos głównej narratorki i pewnego mężczyzny. Czy to postać z jej fikcji? Pisarz, którego kiedyś spotkała? A może ktoś, kto zupełnie inny? W pewnym momencie to ten mężczyzna przejmuje narrację, a kobieta milknie, jakby kryjąc się za jego postacią. Nic tu nie jest do końca oczywiste.
Gorąco polecam powieść Valerii Luiselli „Nieważcy”. Bardzo podobał mi się jej niepowtarzalny nastrój: niedookreśloności i spokoju przemieszanego z nostalgią. Choć książka nie jest obszerna, jest zaskakująco pojemna: tyle tu szczegółów, niebanalnych skojarzeń, intelektualnych gier, strzępków rzeczywistości utrwalonych w krótkich, skondensowanych impresjach. „Powieść utkana z fragmentów. Powieść horyzontalna opowiedziana wertykalnie”, jak pisze sama autorka. Tyle tu wielowymiarowych płaszczyzn. Warto je zgłębić.
koniec
26 marca 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.