Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Anna Brzezińska
‹Córki Wawelu›

WASZ EKSTRAKT:
90,0 (0,0) % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCórki Wawelu
Data wydania14 września 2017
Autor
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-06393-4
Format832s. 143×205mm; oprawa twarda
Cena59,90
Gatunekhistoryczna
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Królewny i karliczka
[Anna Brzezińska „Córki Wawelu” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Córki Wawelu” Anny Brzezińskiej to powieść drobiazgowo oddająca realia epoki. Brzezińska potwierdza, że jest pisarką mogącą zaskoczyć i rozległą wiedzą, i doskonałym warsztatem. Odbiór jej najnowszej książki zależy jednak przede wszystkim od tego, z jakimi oczekiwaniami podejdziemy do lektury.

Magdalena Kubasiewicz

Królewny i karliczka
[Anna Brzezińska „Córki Wawelu” - recenzja]

„Córki Wawelu” Anny Brzezińskiej to powieść drobiazgowo oddająca realia epoki. Brzezińska potwierdza, że jest pisarką mogącą zaskoczyć i rozległą wiedzą, i doskonałym warsztatem. Odbiór jej najnowszej książki zależy jednak przede wszystkim od tego, z jakimi oczekiwaniami podejdziemy do lektury.

Anna Brzezińska
‹Córki Wawelu›

WASZ EKSTRAKT:
90,0 (0,0) % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCórki Wawelu
Data wydania14 września 2017
Autor
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-06393-4
Format832s. 143×205mm; oprawa twarda
Cena59,90
Gatunekhistoryczna
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Nazwisko Anny Brzezińskiej fanom polskiej fantastyki zapewne nie jest obce. Autorka debiutowała w roku 1998 opowiadaniem „A kochał ją, że strach”. Jej pierwsza powieść ukazała się zaledwie rok później, bo 1999 roku. Brzezińska wydała ciepło przyjętą przez czytelników Sagę o zbóju Twardokęsku, kilka zbiorów opowiadań, trzykrotnie zdobyła nagrodę Zajdla, długo prowadziła własne wydawnictwo – Runę. Po premierze „Wiedźmy z Wilżyńskiej Doliny” w 2010 roku ukazało się jednak już tylko jedno opowiadanie pisarki. Gdy wydawało się, że więcej o Annie Brzezińskiej nie usłyszymy, najpierw wznowienia doczekały się dwa jej zbiorki, a potem do księgarń trafiły „Córki Wawelu”.
„Córki Wawelu” to książka, którą trudno mi jednoznacznie ocenić. Mamy do czynienia z powieścią doskonale napisaną, stworzoną w oparciu o ogromną wiedzę, umiejętności i rzetelny research. Jest to jednak także powieść trudna, utrzymana w konwencji, która wielu czytelników może odstraszyć – a fanów dotychczasowej twórczości Brzezińskiej rozczarować. Podtytuł powieści głosi, że mamy do czynienia z „opowieścią o jagiellońskich królewnach”. Tymczasem, chociaż faktycznie poznajemy losy córek Zygmunta Starego, po pierwsze, postacią, o której dowiadujemy się najwięcej, jest karliczka Dosia, po drugie, perypetie bohaterek służą jako pretekst do niemalże podręcznikowych wywodów na tematy związane z życiem kobiet w tamtej epoce. Dowiadujemy się na przykład, jak postrzegano ladacznice, jak królowie traktowali karły i poznajemy szczegóły odnośnie zajęć takich jak przędzenie. Informacje przedstawiane przez autorkę są bez wątpienia ciekawe i przekazane w przystępny sposób – ale znudzą zapewne osoby, które nie przepadały za lekcjami historii. A jeśli ktoś spodziewa się, że „Córki Wawelu” będą przypominać fabularyzowane historie o angielskich królowych (na przykład Philippy Gregory czy Elizabeth Chadwick) albo osmańskich sułtankach czy książki Elżbiety Cherezińskiej – gorzko się rozczaruje. Mnie osobiście to „rozdwojenie” powieści na z jednej strony historie o przygodach Dosi, z drugiej na historyczne eseje, męczyło. Gdybym dostała same dygresje historyczne, bez otoczki fabularnej, zapewne uznałabym je za fascynujące. Gdy zostały połączone z historią karliczki – jakoś nie współgrały, wytrącały mnie z rytmu, sprawiały, że nijak nie potrafiłam przejąć się losami królewien i ich małej służki. Równie problematyczne okazało się to wybieganie w niektórych rozdziałach na przód, ku czasom, gdy jagiellońskie królewny dorosły i wyszły za mąż, to powracanie znów do czasów ich dzieciństwa. Zastosowane przez Brzezińską zabiegi trudno uznać za wadę, ale zapewne nie każdemu przypadną do gustu. Ze względu na nie powieść ta przeznaczona jest dla bardzo konkretnej grupy: czytelników, którzy są gotowi oderwać się podczas lektury od głównych wątków i z ciekawością będą czytać drobiazgowe, historyczne wykłady.
Bohaterki Brzezińskiej przedstawione zostały bardzo wiarygodnie i drobiazgowo. Można powiedzieć, że „Córki Wawelu” traktują nie tyleż o jagiellońskich królewnach czy karliczce Dosi, co ogólnie o żyjących za czasach Jagiellonów kobietach. O matkach, służących, ladacznicach, żonach potężnych szlachciców, karlicach, królowych. O ich obowiązkach, nieszczęściach i drobnych radościach. I ich sytuacja zostaje przez autorkę doskonale nakreślona. Jednocześnie jednak ciężko naprawdę wczuć się w ich sytuację i zapałać do tych kobiet prawdziwą sympatią. Wciąż utrzymujemy od nich pewien dystans, związany ze specyficznym typem narracji.
„Córki Wawelu” to bez wątpienia pozycja bardzo wartościowa. Ja byłam lekturą odrobinę rozczarowana – chociaż w dużej mierze wynikało to z faktu, że znając i wysoko ceniąc poprzednie powieści Brzezińskiej liczyłam na historię, w której większe znaczenie będą mieć emocje bohaterów oraz fabuła. Książkę polecam przede wszystkim osobom chcącym poszerzyć swoją wiedzę, ceniącym dobry warsztat autora i drobiazgowość świata przedstawionego.
koniec
25 lutego 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Wiedźmie kłamstwa
— Anna Nieznaj

Esensja czyta: Listopad 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Paweł Micnas, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Gdzie diabeł nie może, tam wiedźmę pośle
— Magdalena Kubasiewicz

Oczy błękitne jak niebo
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Styczeń 2011
— Jędrzej Burszta, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Jak dawniej nie będzie
— Jędrzej Burszta

Esensja czyta: Grudzień 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Kołatka w kształcie łba kota czyli o tym, że nic się nie kończy
— Karina Murawko-Wiśniewska

Chwała ogrodów, błoto i morze
— Michał R. Wiśniewski

Kategoria A
— Michał R. Wiśniewski

Tegoż autora

Nie ma łatwych dróg
— Magdalena Kubasiewicz

Mistrzowie czarnego sportu
— Magdalena Kubasiewicz

A na trakcie śpiewa bard
— Magdalena Kubasiewicz

Krucze opowieści
— Magdalena Kubasiewicz

Ciemny książę i drużyna bohaterów
— Magdalena Kubasiewicz

Witaj w ciemnym mieście Grimm
— Magdalena Kubasiewicz

Krąg zemsty ma swój koniec
— Magdalena Kubasiewicz

Trupy i pani Przecinek
— Magdalena Kubasiewicz

Czarownica wraca
— Magdalena Kubasiewicz

Są światy inne niż ten
— Magdalena Kubasiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.