Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Karen Swan
‹To ostatnie lato›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTo ostatnie lato
Tytuł oryginalnyThe Last Summer
Data wydania27 lipca 2022
Autor
PrzekładAnna Pochłódka-Wątorek
Wydawca Bukowy Las
ISBN978-83-8074-430-1
Format448s. 135×215mm
Cena44,90
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Dwa światy
[Karen Swan „To ostatnie lato” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„To ostatnie lato” przynosi nam ciekawą historię szkockiej wyspy, będącej malowniczym tłem opowieści o miłości pary młodych ludzi wywodzących się z dwóch różnych światów.

Joanna Kapica-Curzytek

Dwa światy
[Karen Swan „To ostatnie lato” - recenzja]

„To ostatnie lato” przynosi nam ciekawą historię szkockiej wyspy, będącej malowniczym tłem opowieści o miłości pary młodych ludzi wywodzących się z dwóch różnych światów.

Karen Swan
‹To ostatnie lato›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTo ostatnie lato
Tytuł oryginalnyThe Last Summer
Data wydania27 lipca 2022
Autor
PrzekładAnna Pochłódka-Wątorek
Wydawca Bukowy Las
ISBN978-83-8074-430-1
Format448s. 135×215mm
Cena44,90
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Powieść jest pierwszym tomem ciekawie pomyślanej „Sagi Gaelickiej”. Jak wyjaśnia autorka w „Podziękowaniach” zamieszczonych na końcu książki, inspiracją do jej napisania była prasowa wzmianka o historii archipelagu St. Kilda – najdalszym przyczółku Hebrydów Zewnętrznych, z niewielką wyspą Hirtą, leżącą około stu mil od wybrzeża Szkocji. Jeszcze do lat 30. XX wieku miała ona stałych mieszkańców, ale ewakuowano ich na stały ląd. Po pierwszej wojnie światowej społeczność rozpadła się i jej izolowana, samodzielna egzystencja nie była już możliwa. To nostalgiczne pożegnanie z wyspą przybliża nam w powieści Karen Swan. Główna bohaterka, Effie, wraz z innymi mieszkańcami przenosi się na stałe w inne miejsce.
Myślę, że warto lekturę powieści zacząć właśnie od tego końcowego tekstu autorki, dzięki czemu w pełni docenimy walor historyczny i faktograficzny jej utworu. Nie polecam iść za – moim zdaniem całkowicie zbędnym - prologiem, który niepotrzebnie kieruje naszą uwagę w inną stronę, sugerując, że będzie to opowiadanie o życiowych losach trzech przyjaciółek. Flora i Mhairi nie mają absolutnie żadnego znaczenia dla dalszego rozwoju fabuły; są tu postaciami ledwie trzecioplanowymi.
Effie to zaradna młoda dziewczyna, żyjąca w ścisłym kontakcie z naturą, w surowych warunkach przyrody, dyktowanych przez geograficzną specyfikę otoczonej klifami wyspy. Mieszka sama ze starzejącym się ojcem, któremu musi zapewnić utrzymanie. Życie nie rozpieszcza, ale Effie i tak ma szczęście, bo jest dobra w tym, co robi, a przy tym nie brakuje jej inteligencji, ambicji i przebojowości. Pierwsza część książki „To ostatnie lato” przynosi nam opis codziennej egzystencji na archipelagu St. Kilda – mamy tu mnóstwo interesujących szczegółów dotyczących tradycji i zajęć jego rodowitych mieszkańców, które to z dzisiejszej perspektywy są już tylko rozdziałem zamkniętym.
Szkoda jednak, że ta część „wyspowa” jest aż nazbyt gęsto upakowana wydarzeniami, które następują po sobie jedno po drugim. Autorka mogła tutaj dać czytelnikom oddech i wprowadzić więcej przestrzeni, aby w pełni ujawnił się cały ciekawy koloryt tej opowieści i jej jedyna w swoim rodzaju przygodowa atmosfera. Romans przenika się tutaj z początkiem kryminalnego wątku i na tym etapie trudno się zdecydować, na co zwrócić baczniejszą uwagę. Brakowało mi poza tym – dosyć często stosowanego w literaturze, również popularnej – stylistycznego zabiegu, aby niektóre wypowiedzi postaci zabrzmiały w oryginalnym języku gaelickim, ojczystym języku mieszkańców St. Kildy (i całej północno-zachodniej Szkocji). Byłoby to ciekawym, „klimatycznym” urozmaiceniem.
Niestety, z czasem akcja powieści zwalnia i staje się dosyć sztampowa. Jej schemat nie jest bowiem nowy: oto mamy tu płomienną miłość przekraczającą granice klas społecznych. Mężczyzna wysokiego urodzenia (Sholto) zakochuje się w kobiecie „z nizin”, która z racji tego uczucia już nie obraca się między służącymi, ale nie jest jeszcze (i nigdy nie będzie) równa wysoko urodzonym. Podobne rozwiązanie zastosowała na przykład Anne Jacobs w swojej powieści „W cieniu tajemnic”. Nie będzie to żadnym spoilerem, jeśli napiszę, że pomiędzy tymi dwoma światami trudno znaleźć satysfakcjonujące wszystkich porozumienie. Z czasem jednak pojawiają się także inne komplikacje, utrudniające kochankom pozostanie w związku.
Na szczęśliwe zakończenie jest tu jednak stanowczo za wcześnie. Ponieważ jest to pierwszy tom cyklu, nie oczekujmy, że rozwiążą się tutaj wszystkie wątki, a tajemnice znajdą wyjaśnienie. Zgodnie z regułami pisarskiej sztuki, „To ostatnie lato” kończy się wyrazistym cliffhangerem. Musimy zatem zaczekać na kolejną część, aby dowiedzieć się, jakie będą losy Effie i Sholto. Utwór jako całość czyta się nieźle i ma sporo walorów rozrywkowych. Książka z pewnością sprawdzi się do czytania w tym szczególnym, budzącym nostalgię czasie, gdy późne lato przechodzi we wczesną jesień.
koniec
7 września 2022

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
Joanna Kapica-Curzytek

28 IV 2024

Czym tak naprawdę jest tytułowa siła? Wścibstwem czy pełnym pasji poznawaniem świata? Trzech znakomitych autorów odpowiada na te i inne pytania w tomie esejów pt. „Ciekawość”.

więcej »

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.