Przyjemność geometrii platońskiej w ogrodzieGaleria Arsenał
Galeria ArsenałPrzyjemność geometrii platońskiej w ogrodzieElżbieta Jabłońska „Przypadkowa przyjemność”, 2006/2007, 56 x 66 cm – lightbox Elżbieta Jabłońska – urodziła się w 1970 roku w Olsztynie. W latach 1990-95 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1996 roku pracuje w Zakładzie Rysunku UMK w Toruniu. Mieszka w Bydgoszczy. W 2003 roku otrzymała nagrodę „Spojrzenia 2003” Fundacji Kultury Deutsche Bank. Artystka zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką, fotografią, instalacją oraz działaniami typu performance. Twórczość Elżbiety Jabłońskiej, często określana przez krytykę jako postfeministyczna, stanowi dobrotliwie ironiczny komentarz do statusu i roli kobiet w tradycyjnym społeczeństwie. Artystka wykorzystuje i przekształca w swoich pracach kulturowe stereotypy i klisze towarzyszące pojęciu kobiety i kobiecości, prowadzi z nimi inteligentną grę, pełną humoru i ciepła. W 1997 Jabłońska włączyła do swojej twórczości działania, które można określić jako typowe obowiązki matki i gospodyni domowej. W 2002 roku Zewnętrzna Galeria AMS zaprezentowała na billboardach w kilkunastu największych miastach w Polsce pracę Elżbiety Jabłońskiej „Gry domowe”, która stanowiła fragment większego projektu zatytułowanego „Supermatka” eksponowanego w tym samym czasie w „Zachęcie” Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie. Składała się na niego seria fotografii, do których artystka pozowała wraz z synem przebrana w kostiumy komiksowych bohaterów: Supermana, Batmana i Spidermana. Na fotografii z billboardu widzimy artystkę w stroju Supermana, która siedzi w swojej kuchni i trzyma na kolanach synka. Obrazowi towarzyszą napisy: „zmywanie”, „pranie”, „gotowanie”. Elżbieta Jabłońska „Przypadkowa przyjemność”, 2006/2007, 56 x 66 cm – lightbox Wystawę Elżbiety Jabłońskiej „Przypadkowa przyjemność” można oglądać od 24 sierpnia do 16 września 2007 roku. Wernisaż 24 sierpnia o godz. 18.00. • • • „Galeria Arsenał zaprezentuje 24 sierpnia nowy projekt artysty zatytułowany «Ogrody». Praca została pomyślana w oparciu o lokalizację Galerii Arsenał, która znajduje się w pobliżu założenia ogrodowego Pałacu Branickich. Wystawa składać się będzie z dwóch części: pierwszej – w Galerii Arsenał, gdzie zaprezentowane zostaną obrazy i projekcje wideo nawiązujące do tematu ogrodu oraz drugiej – projekcji wideo w głównej części Ogrodów Branickich. Charakterystyczne dla artysty przenikanie się nieruchomej płaszczyzny malarskiej z ruchomym obrazem filmowym połączy obie ekspozycje w całość. Dominik Lejman w swojej twórczości eksperymentuje z językiem wideo, przywiązując coraz większą wagę do sposobu, w jaki publiczność może wtopić się w dzieło sztuki w bezpośrednim kontakcie z transmisją obrazu wideo. Czas obrazu/przestrzeń obrazu; czas spojrzenia/czas ruchu – są kluczowymi pojęciami dla twórczości Lejmana. Odnajdziemy w niej wypływającą z filozofii G. Deleuza analizę roli obserwatora, tego co zewnętrzne i wewnętrzne dzieła, podwójności, odbicia, ramy, obrazu nieruchomego i ruchomego, tożsamości obrazu i wynikającą z niej rolę ciała społecznego i indywidualnego. Sposób, w jaki «transmisja» modyfikuje nasze postrzeganie ciała i więzy między ciałem indywidualnym i grupowym, odzwierciedla relację artysty do przestrzeni publicznej i miejskiej. Obserwator, który doświadcza dzieła Lejmana, staje się integralną jego częścią, jednocześnie uruchamiając «przedstawienie». «Media frotage» – projekcja wideo w Künstlerhaus Bethanien w 2006, «Łyżwiarze» – projekcja wideo w Starej Rzeźni w Poznaniu w 2005, «Oddychająca katedra» – projekcja wideo na sklepieniu katedry św. Jana w Gdańsku w 2005, «Sufit statyczny» – fototapeta, prezentacja w ramach Praskiego Biennale w 2003 czy «Present Perfect» – instalacja w IP w Düsseldorfie w 2005 i «con/sequenze» w Willa Celimontana w Rzymie w 2004 roku – stają się «przestrzenią sceniczną» takiego przedstawienia. Artysta poddaje przestrzeń próbie najnowszych, technologii wizualnych, przekształca ją, aż w końcu udaje mu się przechwycić z niej istotę obrazu. Trzeba, tak jak pisał Jacques Rancier w «Le destin des image» widzieć bez bycia oglądanym, widzieć się bezpośrednio lub w przetworzeniu, widzieć się innym. Dominik Lejman „Ogród”, 2007 Prace Lejmana, tak jak wielkich jego mistrzów: Dana Grahama (vide: dzieło Dana Grahama z Centrum Pompidou w 1974 roku) czy Bruce’a Naumana, zmuszają widza do ciągłej refokalizacji (zwrócenie uwagi ku wnętrzu), do podporządkowania, do uregulowania zmysłowego. Chodzi o to, żeby znaleźć dobry odstęp, dobry punkt odniesienia, dobrą perspektywę. Analogia do czasu: teraźniejszego, ciągłego, przeszłego sytuuje artystę w centrum rozgrywek społecznych. Ogród w stylu Le Notre, który służył za scenografię dla arystokratycznych schadzek, stanie się odbiciem, a zarazem będzie odbijał (negatyw) współczesny porządek usystematyzowanego, zunifikowanego społeczeństwa. Ogród, jak sama nazwa wskazuje, jest miejscem odgrodzonym, ekskluzywnym i jako przestrzeń pomiędzy naturą i kulturą jest metaforą kondycji ludzkiej. Wszystko zależy w nim od cyklicznego upływu czasu, czasu biologicznego i czasu historycznego. Charakterystyczną cechą ogrodów francuskich jest symetria dwuboczna względem alejki głównej, biegnącej przez środek ogrodu. Drzewa i krzewy są równo przystrzyżone i uformowane. Ogród w stylu francuskim wyróżnia się swoim usystematyzowaniem. Nie ma w nim miejsca na improwizacje i dywersje. Żywopłoty i alejki są idealnym przełożeniem perspektywy ogrodowej, w której człowiek ma mieć swoje miejsce i obserwować świat z punktu, wzdłuż osi. Klasyczna architektura ogrodu Branickich w pracy Lejmana znajdzie odbicie w postmodernistycznej kategorii tłumu. Wiek XX był czasem, w którym do polityki wkroczyły masy. Masy aktywne, zorganizowane i oczywiście zmanipulowane. Masy nieniemych ludzi, którzy, tak jak mawiał Canettil, są zwierzętami stadnymi, które nigdy nie chciały być same. Przypomną nam o naszej historii fragmenty filmów Leni Riefenstahl i Siergieja Eisensteina, które Lejman wykorzysta w pracach prezentowanych w Galerii Arsenał. Przychodzi na myśl pytanie o rolę ogrodu we współczesnym świecie i o miejsce człowieka w ogrodzie. Czy człowiek w ogrodzie to zoon politikon Hanny Arend? Czy przestrzeń międzyludzka, więc z samej istoty będąca poza człowiekiem, to przestrzeń publiczna, więc i polityczna? A jeśli tak, to czy w takim świecie jest miejsce dla ogrodu? Jeśli jest, to dla ogrodu w jakim stylu? Na te pytania próbuje znaleźć odpowiedz Dominik Lejman, zapraszając nas do wspólnych poszukiwań w mrocznych meandrach Ogrodów Branickich.” Małgorzata Grygielewicz Dominik Lejman urodził się w 1969 roku, mieszka i pracuje w Gdyni. Artysta jest absolwentem ASP w Gdańsku oraz Royal College of Art w Londynie. Do jego licznych osiągnięć należą m.in. udział w wystawie zbiorowej „After the Wall” w Sztokholmie (1999), prezentacja indywidualna w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie „Luksus przetrwania” (2000), „Ostatni zapala światło” w CSW w Warszawie (2006), „Historia Naturalna” w Atlasie Sztuki w Łodzi, udział w Biennale Architektury w Wenecji (2004), wystawa „Painting as Presence” w Kunstlerhaus Bethanien (2006). Jest laureatem wielu polskich i zagranicznych nagród: „Paszportu Polityki” w 2001, Nagrody Artystycznej Prezydenta Gdyni, stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej Ministra Kultury RP, Trust for Mutual Understanding, rezydentem „Location 1” w Nowym Jorku. W 2003 roku w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w Białymstoku zrealizował oryginalny projekt artystyczny: „Szpital jako krajobraz małych spektakli”. Projekt ten był częścią europejskiego przedsięwzięcia „Sztuka w szpitalach Europy” (Art in hospital in Europe) zrealizowanego w ramach programu „Culture 2000”. Dominik Lejman wyświetlał na ściany pomieszczeń szpitalnych freski wideo ze zwierzętami. Wystawę Dominika Lejmana „Ogrody” można oglądać od 24 sierpnia do 16 września 2007 roku. Wernisaż 24 sierpnia o godz. 18.00. Także w piątek, 24 sierpnia 2007, o godz. 20.30 w ogrodzie francuskim pod Pałacem Branickich odbędzie się w ramach wystawy projekcja wideo. 15-222 Białystok, ul. Mickiewicza 2 tel. +48 85 742 03 53, +48 85 744 76 40 fax +48 85 742 85 60 Czynne: codziennie (z wyjątkiem poniedziałków i dni poświątecznych) w godz. 10.00 – 17.00 Wstęp: bilet normalny 6 zł, ulgowy 3 zł, w czwartki wstęp wolny |
Kaja Renkas – grafika / 20-lecie pracy twórczej
6 maja 2024, 18:00 – 24 maja 2024, 18:00
Olaf Brzeski
SYTUACJA JEST DOSKONAŁA
19.04–10.05.2024
kurator: Marcin Mierzicki
Rzetelny, terminowy dostawca wody do firm to oczekiwanie wielu firm oraz organizacji. Jeśli stoisz przed wyborem dostawcy wody mineralnej butelkowanej do firmy i Twoim celem jest zapewnienie pracownikom i klientom świeżej i zdrowej wody, jesteś we właściwym miejscu!
więcej »GSB – Etap 21: Stożek - Ustroń
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 20: Węgierska Górka – Stożek
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 19: Hala Miziowa – Węgierska Górka
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 18: Markowe Szczawiny – Hala Miziowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 17: Hala Krupowa – Markowe Szczawiny
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 16: Skawa – Hala Krupowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 15: Turbacz – Skawa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 14: Krościenko nad Dunajcem - Turbacz
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 13: Przehyba – Krościenko nad Dunajcem
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 12: Hala Łabowska - Przehyba
— Marcin Grabiński
Galeria Arsenał
— Innym żyje się jakoś łatwiej w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Historie o starości w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Foghorn w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Badania terenowe w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Wyjście z centrum w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Początek w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Eliza w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Architektoniczne ewolucje w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Kontrakt rysownika w Białymstoku
Galeria Arsenał
— Soundless w Białymstoku