Nagroda za Całokształt Twórczości dla Reżysera ze Szczególną Wrażliwością Wizualną zostanie wręczona podczas tegorocznego Festiwalu Andrzejowi Żuławskiemu. Kapituła Plus Camerimage 2008 postanowiła uczcić jednego z najwybitniejszych, a zarazem kontrowersyjnych polskich reżyserów, który większość swoich filmów zrealizował poza granicami kraju. Poprzednio tego typu nagrodę odebrał podczas Plus Camerimage 2007 Roman Polański.
Andrzej Żuławski laureatem nagrody Plus Camerimage
Nagroda za Całokształt Twórczości dla Reżysera ze Szczególną Wrażliwością Wizualną zostanie wręczona podczas tegorocznego Festiwalu Andrzejowi Żuławskiemu. Kapituła Plus Camerimage 2008 postanowiła uczcić jednego z najwybitniejszych, a zarazem kontrowersyjnych polskich reżyserów, który większość swoich filmów zrealizował poza granicami kraju. Poprzednio tego typu nagrodę odebrał podczas Plus Camerimage 2007 Roman Polański.
Andrzej Żuławski
|
Imię | Andrzej |
Nazwisko | Żuławski |
Debiutował jako asystent Andrzeja Wajdy przy filmach Samson, Miłość dwudziestolatków i Popioły. Pierwsze krótkometrażowe filmy, Pieśń triumfującej miłości oraz Pavoncello, zrealizował w 1967 roku dla polskiej telewizji. Publikował w tym czasie recenzje filmowe w tygodniku "Film" i miesięczniku "Kino", a także utwory poetyckie we "Współczesności". Wydał również powieść, która została natychmiast wycofana przez cenzurę. Swój debiut fabularny zrealizował w 1971 roku na podstawie scenariusza, napisanego wspólnie z ojcem, zatytułowanego Trzecia część nocy. Wizjonerski i oryginalny film, szokujący drastycznością i pełną ekspresji rolą Małgorzaty Braunek, wywołał skrajnie różne opinie w kraju artysty, poza jego granicami natomiast dostrzeżono talent Żuławskiego i wskazywano na niezwykłe nowatorstwo oraz ekscentryczną osobowość młodego reżysera. Po zatrzymaniu przez cenzurę jego kolejnego filmu Diabeł z 1972 roku, Żuławski postanowił wyjechać do Francji, gdzie spędził wcześniej młodość i studiował reżyserię oraz nauki polityczne. We Francji nakręcił Najważniejsze to kochać z Romy Schneider i Klausem Kinskim w rolach głównych, a następnie powrócił do Polski by zrealizować swój najambitniejszy projekt, superprodukcję s-f Na srebrnym globie. Po dwóch latach pracy władze PRL-u nakazały przerwać zdjęcia, wskutek czego Żuławski ponownie porzucił Polskę. W 1980 roku sfilmował Opętanie z Isabelle Adjani, które przez wielu krytyków uważane jest za najwybitniejsze dzieło w jego dorobku filmowym. Zrealizowane w latach 80. filmy, w większości których obsadzał wówczas Sophie Marceau, nieustannie przynosiły artyście rozgłos, dzieląc widownię i krytyków na fascynatów oraz zagorzałych przeciwników jego trudnego i kontrowersyjnego stylu. Ostatni film Żuławskiego, Wierność, z 2000 roku, należy do tej grupy artystycznych dokonań reżysera, które określa się mianem znakomitych.
Dorobek artystyczny Żuławskiego obejmuje w sumie 12 filmów fabularnych, z czego znakomitą część krytycy uznali za genialne, a także ponad 20 książek, o których pisze się, że są niezwykle wyrafinowane intelektualnie. Międzynarodową sławę zyskał jednak dzięki filmom, których oryginalny styl pełen ekspresji wywołuje w widzach skrajne emocje. Artysta sięga po rozmaite artystyczne środki, łamiąc wszelkie normy i konwencje. W ośrodku każdej historii obsadza postać kobiecą, której nadaje status medium. W opublikowanym ostatnio wywiadzie-rzece reżyser ujawnił źródła swych inspiracji, natchnienia i ......tortur, które, jak sam przyznał, są główną siłą sprawczą jego filmów. Żuławski to wybitna postać współczesnego kina, która przez długie lata zmagała się z niedostosowaniem do zastanej rzeczywistości. To właśnie droga pod prąd przyniosła Żuławskiemu najznakomitsze rezultaty, bowiem dzięki takim filmom, jak Trzecia część nocy, Diabeł czy Opętanie krytycy filmowi uznawali go raz po raz za objawienie.
Wybrana filmografia:
2000: Wierność
1996: Szamanka
1990: Błękitna nuta
1989: Borys Godunow
1989: Moje noce są piękniejsze niż wasze dni
1985: Narwana miłość
1984: Kobieta publiczna
1981: Opętanie
1976: Na srebrnym globie
1975: Najważniejsze to kochać
1972: Diabeł
1971: Trzecia część nocy
Andrzej Żuławski dotychczas był uhonorowany na Festiwalu Camerimage w 2002 nagrodą za duet, który stworzył wraz z autorem zdjęć Andrzejem J. Jaroszewiczem w pracy nad znaczną częścią swoich filmów (Szamanka, Błękitna nuta, Borys Godunow, Na srebrnym globie, Diabeł). W 1996 roku Żuławski przewodniczył również Jury w Konkursie Filmów Fabularnych Festiwalu Camerimage.