Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Ignacio Martínez de Pisón
‹Gierki›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGierki
Tytuł oryginalnyEl tiempo de las mujeres
Data wydania24 kwietnia 2013
Autor
PrzekładMarta Szafrańska-Brandt
Wydawca Bona
ISBN978-83-62836-39-0
Format384s.
Cena39,90
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Bildungsroman na trzy głosy
[Ignacio Martínez de Pisón „Gierki” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Oryginalny tytuł tej świetnej warsztatowo powieści w dosłownym tłumaczeniu brzmi: „Czas kobiet”. Jej bohaterkami są kobiety, poszukujące swojej tożsamości i wybijające się na niezależność w patriarchalnej kulturze. A w tle – realia demokratyzującej się Hiszpanii lat 70. XX wieku.

Joanna Kapica-Curzytek

Bildungsroman na trzy głosy
[Ignacio Martínez de Pisón „Gierki” - recenzja]

Oryginalny tytuł tej świetnej warsztatowo powieści w dosłownym tłumaczeniu brzmi: „Czas kobiet”. Jej bohaterkami są kobiety, poszukujące swojej tożsamości i wybijające się na niezależność w patriarchalnej kulturze. A w tle – realia demokratyzującej się Hiszpanii lat 70. XX wieku.

Ignacio Martínez de Pisón
‹Gierki›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGierki
Tytuł oryginalnyEl tiempo de las mujeres
Data wydania24 kwietnia 2013
Autor
PrzekładMarta Szafrańska-Brandt
Wydawca Bona
ISBN978-83-62836-39-0
Format384s.
Cena39,90
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Każda z trzech sióstr: María, Paloma i Carlota ma do opowiedzenia swoją historię. Gdy umiera ich ojciec, dziewczyny są jeszcze młode i muszą zmierzyć się z tą stratą. To w rodzinie wielka i nieodwracalna zmiana, tym bardziej, że ze śmiercią męża zupełnie nie radzi sobie ich matka. Musi zarobić na utrzymanie, znaleźć pracę i stawić czoło życiu, ale to przychodzi jej z trudem.
„Gierki” to klasyczny Bildungsroman, rozpisany na trzy głosy. Siostry na przemian snują historię życia, opisując swoje nastoletnie lata. Każda z nich jest inna: María jest najrozsądniejsza ze wszystkich i to dzięki niej dom po utracie ojca trzyma się „w jednym kawałku”. Zajmuje nawet jego miejsce pracy, dochodząc do wniosku, że wszystkiego można się nauczyć. Tradycyjnie myśląca Carlota wybiera ucieczkę – najpierw z domu, a potem ucieka w małżeństwo i macierzyństwo, łudząc się, że w ten sposób rozwiążą się wszelkie problemy. Paloma jest bystrą obserwatorką, emanuje zmysłowością, przyciąga do siebie wielu mężczyzn, również takich, których spotkać na swojej drodze nie powinna.
Monologi są wspaniale skomponowane, pełne szczegółów z życia codziennego, głębokich psychologicznie obserwacji, emocjonalnych zawirowań, postaci z półświatka, ludzi dobrych i złych. Sceny mają wielką siłę wyrazu, są aż gęste od nawarstwiających się znaczeń, co może sprawić, że lektura nie zawsze okaże się łatwa, bo nie ma tutaj jednolicie zarysowanej akcji. Na pewno nie jest to książka, którą da się pochłonąć jednym tchem, ale w tym przypadku ta cecha jest zaletą i przemawia na korzyść „Gierek”.
Tytuł polski akcentuje to, co rzeczywiście z powieści można odczytać: refleksję, że nie znamy się wzajemnie, iż nawet bliskie sobie osoby skrywają przed sobą wiele sekretów i prowadzą między sobą swoistą grę pozorów. To jednak tylko jedna z możliwych interpretacji. Powieść może symbolizować także upadek patriarchalnego porządku (śmierć ojca) i nastanie czasu kobiet: poszerzanie pola ich możliwości i aktywności. Znakomicie oddaje to ostatnia scena książki, nawiązująca (nie bez przymrużenia oka) do tego, czym powieść się rozpoczyna. Każda z sióstr znajdzie w życiu swoje miejsce, a małżeństwo i macierzyństwo nie jest już jedyną drogą ich „kariery”. Tę symbolikę wzmacnia dodatkowo tło, w którym autor ukazuje polityczne zmiany zachodzące w Hiszpanii po upadku dyktatury generała Franco, w stronę budowania demokracji i społeczeństwa otwartego.
„Gierki” to także gratka dla tych, którzy lubią odczytywać ukryte literackie tropy. Autor składa tu hołd klasykom literatury: Jane Austen, Borysowi Pasternakowi, Ernestowi Hemingwayowi i Vladimirowi Nabokovowi, których wymienia w powieści. Nie pada tu jednak ani razu nazwisko Antona Czechowa, a to do jego „Trzech sióstr” jakże czytelnie nawiązują „Gierki”! María, Carlota i Paloma są tak bardzo podobne do Olgi, Maszy i Iriny, choć oczywiście bohaterki hiszpańskiej powieści są mądrzejsze o kilkadziesiąt lat obyczajowych przemian, jakie minęły od momentu napisania rosyjskiego dramatu. To tylko czubek góry lodowej, jeśli chodzi o powiązania powieści hiszpańskiego pisarza ze światem literackiej klasyki. Reszty nie zdradzę, bo najlepiej samemu sięgnąć po tę powieść i dokonywać tych odkryć podczas uważnej lektury.
koniec
9 lipca 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.