Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Fred Astaire

ImięFred
NazwiskoAstaire

Kalendarium: Fred Astaire

Esensja.pl
Esensja.pl
10 maja wypada 110 rocznica urodzin Freda Astaire.

Kalendarium: Fred Astaire

10 maja wypada 110 rocznica urodzin Freda Astaire.

Fred Astaire

ImięFred
NazwiskoAstaire
Fred Astaire (właśc. Frederick Austerlitz; 1899.05.10 – 1987.06.22) był synem austriackiego emigranta urodzonym już w Ameryce, w Omaha. Zaczął występować już w wieku 7 lat, mimo, że początkowo odmawiał nauki tańca i muzyki (grał na pianinie, akordeonie i klarnecie). Mimo to rodzicie postawili na swoim i mały Fred zaczął naśladować siostrę, której towarzyszył występach – tańczył z nią na scenie przez całą młodość, aż do 1931 roku, przyjmując w międzyczasie pseudonim „Astaire”. W 1915 roku rodzeństwo pojawiło się w pierwszym filmie, a dwa lata później na Broadwayu. Występowali z wielkimi sukcesami ponad dekadę – aż do zamążpójścia siostry – na scenach Nowego Jorku i Londynu.
Prawdziwa przygoda z kinem rozpoczęła się w 1933 roku, kiedy to w wytwórni MGM Astaire zaliczył swój pierwszy duży film „Dancing Lady”. MGM tylko wypożyczyło tancerza, który miał podpisany kontrakt z RKO – to tam poznał Ginger Rogers, z którą zaczął występować. Razem zrobili w latach 30-tych dziesięć filmów, z których ponad połowa okupowała czołówkę list produkcji RKO.
Astaire wykorzystał popularność do zapewnienia sobie w kontraktach całkowitej autonomii w kwestii choreografii tańca – dzięki temu udało mu się zrewolucjonizować muscial. W jego filmach narracja prowadzona była za pomocą tańca i śpiewu, filmowanego długimi ujęciami, bez zbliżeń. Jego styl tańca był połączeniem stepowania, baletu i tańca towarzyskiego i choć sprawiał wrażenie improwizacji, był starannie przygotowany i równie starannie rejestrowany (ujęcia powtarzano po kilkadziesiąt razy).
W międzyczasie, niechętny stałym duetom Astaire, starł się „uwolnić” od Rogers, co udało mu się w 1939 roku, gdy zerwał kontrakt z RKO. W późniejszym okresie Astaire kręcił filmy z innymi aktorkami, m.in. Ritą Hayworth, a wraz z Rogers zagrał ponownie w 1949 roku. W 1946 roku Astaire ogłosił przejście na emeryturę: zajął się interesami związanymi z wyścigami konnymi i założył szkołę tańca. Nie wytrzymał jednak długo bez kamery: powrócił pod koniec lat 40-tych by zastąpić Gene’a Kelly u boku Judy Garland i Ann Miller, a później zaczął regularną pracę w wytwórni MGM.
Pod koniec lat 50-tych, mając na koncie 35 musicali nakręconych w ćwierć wieku, Astair ogłosił, że rezygnuje z tańca by zająć się aktorstwem dramatycznym. Entuzjastycznie recenzowano jego występ w dramacie apokaliptycznym „On the Beach”. W rzeczywistości Astair nie zrezygnował z tańca całkowicie: występował w telewizji za co zresztą został obsypany nagrodami Emmy. Ostatni kinowy musical nakręcił w 1968 roku. W międzyczasie grywał w „zwykłych” filmach – w 1974 roku dostał nominację do Oscara (wcześniej otrzymał Oscara honorowego) za rolę w „The Towering Inferno”, którą uhonorowano też BAFTA i Złotym Globem. Jego ostatnim filmem był horror „Ghost Story” nakręcony w 1981 roku.
Prywatnie Astaire był równie dystyngowany jak jego postacie, co pozwoliło mu stać się ikoną mody i ułatwiało kontakty z kobietami. Pierwszy raz ożenił się w 1933 i przez dwie dekady żył szczęśliwie wychowując troje dzieci, póki żona nie zmarła na raka. W 1980 roku poślubił o 45 lat młodszą dżokejkę, którą poznał dzięki fascynacji wyścigami konnymi. Fred Astaire zmarł na zapalenie płuc w 1987 roku mając 88 lat. Nigdy nie nakręcono o nim filmu, bo aktor nie życzył sobie by przeinaczano w jakikolwiek sposób jego życiorys.
Wybrana filmografia:
  • Tańcząca Wenus (1933)
  • Karioka (1933)
  • Wesoła rozwódka (1934)
  • Roberta (1935)
  • Panowie w cylindrach (1935)
  • Błękitna parada (1936)
  • Zatańczymy? (1937)
  • Kłopoty małej pani (1937)
  • Zakochana pani (1938)
  • Na skrzydłach sławy (1939)
  • Druga zwrotka (1940)
  • Marzenia o karierze (1941)
  • Moja najmilsza (1942)
  • Jolanda i złodziej (1945)
  • Parada wielkanocna (1948)
  • Królewskie wesele (1951)
  • Wszyscy na scenę (1953)
  • Silk Stocking (1957)
  • Ostatni brzeg (1959)
  • Tęcza Finiana (1968)
  • koniec
    10 maja 2009

    Komentarze

    Dodaj komentarz

    Imię:
    Treść:
    Działanie:
    Wynik:

    Dodaj komentarz FB

    Najnowsze

    Dostawca wody do firm - transport Gratis na terenie Polski

    27 IV 2024

    Rzetelny, terminowy dostawca wody do firm to oczekiwanie wielu firm oraz organizacji. Jeśli stoisz przed wyborem dostawcy wody mineralnej butelkowanej do firmy i Twoim celem jest zapewnienie pracownikom i klientom świeżej i zdrowej wody, jesteś we właściwym miejscu!

    więcej »

    Czy zawód programisty to wciąż przyszłościowa profesja?

    26 IV 2024

    Od kilku lat w branży IT dało się zaobserwować pewien zastój w zapotrzebowaniu na informatyków i programistów. Wśród osób kształcących się w tym właśnie kierunku spowodowało to niemałą panikę. Czy jest się czego obawiać?

    więcej »

    Promocja: Przebarwienia na twarzy - jak sobie z nimi radzić?

    19 IV 2024

    Przebarwienia na twarzy mogą mieć naprawdę różne pochodzenie. Mogą być wynikiem zarówno działania słońca, jak i zmian hormonalnych, stanów zapalnych, a także niewłaściwej pielęgnacji skóry. Zobacz jak sobie radzić z przebarwieniami.

    więcej »

    Polecamy

    Knajpa na szybciutko

    Z filmu wyjęte:

    Knajpa na szybciutko
    — Jarosław Loretz

    Bo biblioteka była zamknięta
    — Jarosław Loretz

    Wilkołaki wciąż modne
    — Jarosław Loretz

    Precyzja z dawnych wieków
    — Jarosław Loretz

    Migrujące polskie płynne złoto
    — Jarosław Loretz

    Eksport w kierunku nieoczywistym
    — Jarosław Loretz

    Eksport niejedno ma imię
    — Jarosław Loretz

    Polski hit eksportowy – kontynuacja
    — Jarosław Loretz

    Polski hit eksportowy
    — Jarosław Loretz

    Zemsty szpon
    — Jarosław Loretz

    Zobacz też

    Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
    Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.