Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 5 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Kadr, który…: Fioletowo-różowy agent specjalny

Esensja.pl
Esensja.pl
Komiks „Poe Dameron. Eskadra Czarnych” odznacza się niezwykle ciekawym zastosowaniem kolorów. Sceny dziejące się w poszczególnych miejscach mają odrębne palety barw, co nie tylko znakomicie wygląda, ale też ułatwia zorientowanie się w dość poszatkowanej fabule.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Kadr, który…: Fioletowo-różowy agent specjalny

Komiks „Poe Dameron. Eskadra Czarnych” odznacza się niezwykle ciekawym zastosowaniem kolorów. Sceny dziejące się w poszczególnych miejscach mają odrębne palety barw, co nie tylko znakomicie wygląda, ale też ułatwia zorientowanie się w dość poszatkowanej fabule.
Jak już napisałam w recenzji, komiks Phila Noto urzekł mnie przede wszystkim dopracowaną i ciekawie zastosowaną kolorystyką. Akcja toczy się w kilku różnych miejscach, a każde z nich ma własną gamę barwną, na przykład planeta-więzienie tonie w odcieniach beżu i zgniłej zieleni. Z kolei wnętrza prywatnych kwater agenta Terexa na jego statku są ciemnoróżowe, z dodatkiem błękitnego światła generowanego przez hologram Phasmy, co nadaje obiektom lekko fiołkowych odcieni. Róż i fiolet nie kojarzą się raczej z groźnym przedstawicielem Nowego Porządku, no ale w końcu róż to tylko rozbielona czerwień, a czerwień kojarzy się u nas ogólnie groźnie i ostrzegawczo.
Duże postaci – czyli Terex i jego służąca – znajdują się prawie w centrum, ale zostały nieco przesunięte, żeby nie tworzyć zbędnej osi symetrii. Po prawej rysownik umieścił więcej drobnych elementów: półki z trofeami to jasna plama światła i kontrastujące obiekty, które każdy fan „Gwiezdnych wojen” zaczyna szczegółowo badać wzrokiem (albo też podziwia nogi siedzących na sofie kobiet). Taki układ ustala równowagę między obiema połówkami kadru. Różnice wielkości poszczególnych postaci podkreślają przestrzeń pomieszczenia. Głowa służki wystaje nieco poza kadr, co jest zabiegiem lubianym przez tego rysownika, ale używanym oszczędnie. No i ciekawostka: hologramowa Phasma znajduje się najbliżej czytelnika, a więc i jej dymek przesłania kogoś innego!
koniec
25 stycznia 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Niedzielny krytyk komiksów: Śrubełek? Głowadzik?
Marcin Osuch

28 IV 2024

Każdy smok ma swój słaby punkt ukryty pod którąś z łusek. Tak było ze Smaugiem z „Hobbita”, tak było też ze smokiem z przygód Jonki, Jonka i Kleksa. A że w przypadku tego drugiego chodziło o wentyl do pompki? Na tym polegał urok komiksów Szarloty Pawel.

więcej »

Niekoniecznie jasno pisane: Jedenaście lat Sodomy
Marcin Knyszyński

21 IV 2024

Większość komiksów Alejandro Jodorowsky’ego to całkowita fikcja i niczym nieskrępowana, rozbuchana fantastyka. Tym razem jednak zajmiemy się jednym z jego komiksów historycznych albo może „historycznych” – fabuła czteroczęściowej serii „Borgia” oparta jest bowiem na faktycznych postaciach i wydarzeniach, ale potraktowanych z dość dużą dezynwolturą.

więcej »

Komiksowe Top 10: Marzec 2024
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

17 IV 2024

W 24 zestawieniu najlepiej sprzedających się komiksów, opracowanym we współpracy z księgarnią Centrum Komiksu, czas się cofnął. Na liście znalazły się bowiem całkiem nowe przygody pewnych walecznych wojów z Mirmiłowa i ich smoka… Ale, o dziwo, nie na pierwszym miejscu.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Dobra robota, robocie
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Z tego cyklu

Głowa astronauty czy ufoludka?
— Wojciech Gołąbowski

W świetle i bez niego
— Wojciech Gołąbowski

Właściwy człowiek na właściwym grzbiecie
— Konrad Wągrowski

Trójwymiarowość
— Wojciech Gołąbowski

Sakai i Andreas
— Wojciech Gołąbowski

Pośród cieni
— Wojciech Gołąbowski

Co to to, kto to tak pcha
— Marcin Mroziuk

Ho, ho… kurde bele… ho!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

No wiesz ty co…?
— Wojciech Gołąbowski

Kto wrobił G.H. Fretwella?
— Paweł Ciołkiewicz

Tegoż autora

Po komiks marsz: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Po komiks marsz: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Krótko o filmach: Walka Thora z podwodnym Sauronem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Weekendowa Bezsensja: Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (31)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.