Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Domingo Roberto Mandrafina, Carlos Trillo
‹Spaghetti Bros #2›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSpaghetti Bros #2
Scenariusz
Data wydanialistopad 2021
RysunkiDomingo Roberto Mandrafina
PrzekładRobert P. Lipski
Wydawca Elemental
CyklSpaghetti Bros
ISBN9788396096289
Format196s. 180x247 mm
Cena83,00
Gatunekkryminał, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Tragikomedia pomyłek
[Domingo Roberto Mandrafina, Carlos Trillo „Spaghetti Bros #2” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Drugi tom opowieści o patologicznej (co tu ukrywać) rodzinie włoskich imigrantów nie zawodzi tych z czytelników, którym odpowiada i ciężki, czarny humor, i dość nietypowy sposób narracji.

Dagmara Trembicka-Brzozowska

Tragikomedia pomyłek
[Domingo Roberto Mandrafina, Carlos Trillo „Spaghetti Bros #2” - recenzja]

Drugi tom opowieści o patologicznej (co tu ukrywać) rodzinie włoskich imigrantów nie zawodzi tych z czytelników, którym odpowiada i ciężki, czarny humor, i dość nietypowy sposób narracji.

Domingo Roberto Mandrafina, Carlos Trillo
‹Spaghetti Bros #2›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSpaghetti Bros #2
Scenariusz
Data wydanialistopad 2021
RysunkiDomingo Roberto Mandrafina
PrzekładRobert P. Lipski
Wydawca Elemental
CyklSpaghetti Bros
ISBN9788396096289
Format196s. 180x247 mm
Cena83,00
Gatunekkryminał, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Tym razem scenarzysta, Carlos Trillo, zmienił nieco formę opowieści: zamiast pojedynczych epizodów, które niekoniecznie się ze sobą łączyły, ale za to dawały nam możliwość poznania całej piątki rodzeństwa Centobucchich, otrzymujemy spójną historię. Jedynie pierwszy rozdział można potraktować samodzielnie – jako przypomnienie gwałtownego charakteru, ale i kochliwości Amergo, jak i tego, że to nie postać czysto komediowa: potrafi być niezwykle okrutny i mściwy.
Taki wstęp jest dość istotny, bo drugi tom „Spaghetti Bros” skupia się właśnie na gangsterze. Amerigo poznaje piękną dziewczynę i postanawia się z nią pobrać. Wiele wskazuje na to, że sprawa zostanie doprowadzona do końca, ale oczywiście w ten czy inny sposób zostają w nią wplątani pozostali Centobucchi: wybranka ma już kochanka, ksiądz Francesco (ich spowiednik) dowiaduje się, kto nim jest; policjant Antonio doprowadzony zostaje do prób zabicia brata… A i obie siostry nie mają lekko – jedna ma problemy z karierą, druga zostaje kochanką (i zabójczynią na zlecenie) największego przeciwnika Amerigo. Czy poleje się krew? No jasne.
Fabułą „Spaghetti Bros” w drugiej odsłonie jeszcze bardziej przypomina telenowelę – mroczną i krwawą. Relacje rodzeństwa stają się tak skomplikowane, że aby wyjaśnić je postronnym, przydałby się wykres – na szczęście Trillo na tyle sprawnie rozpisał akcję, że czytelnik nie będzie miał większego problemu z nadążaniem, kto, z kim, jak i gdzie.
Scenarzysta ponownie zgrabnie łączy tu wątki komediowe – jak perypetie sercowe Amerigo czy zamotanie i choleryczność ojca Farnciszka – z tymi dużo cięższymi, wręcz tragicznymi. Część dowcipów opiera się na przemocy fizycznej (jak walki gangów) albo seksualnej. Czasami te motywy pojawiają się samodzielnie, nie jako baza do specyficznego rodzaju humoru. Ogółem z tego właśnie powodu nie jest to komiks dla każdego – powiedzmy sobie szczerze, część osób może być nim po prostu zniesmaczona. Może też sprowokować dyskusję o tym, czy dzisiaj powinno się wydawać tytuły, które pokazują przemoc seksualną i domową jako normę i podstawę dowcipu.
Rysunkowo jest tak, jak w tomie poprzednim: większość plansz podzielono na sześć kwadratowych kadrów, na których Domingo Mandrafina skupia się raczej na twarzach postaci niż na tłach czy sylwetkach. W porównaniu do pierwszej części dostajemy nieco więcej scen akcji: mordobicia i strzelanin. Nadal ogląda się to z dużą przyjemnością – nieco trąci myszką, ale to zabieg zamierzony i dobrze wykonany. Nie ma się do czego przyczepić.
„Spaghetti Bros” w drugiej odsłonie nadal czytają się bardzo dobrze – o ile nie rażą nas wspomniane kwestie przemocy. Groteskowość wydarzeń, skomplikowanie na poziomie „Zbuntowanego Anioła” i otoczka zmitologizowanych lat prohibicji w USA sprawdzają się bardzo dobrze – ponownie polecam.
Plusy:
  • wpadające w oko rysunki
  • niesamowita tragikomedia pomyłek
Minusy:
  • dużo wyraźniejsze motywy przemocowe
koniec
20 września 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Palec z artretyzmem na cynglu
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

27 IV 2024

„Torpedo 1972” to powrót po latach Luca Torelliego, niegdyś twardziela i zabijaki, a dziś… w sumie też zabijaki, ale o wiele bardziej zramolałego.

więcej »

Holmes w tunelu czasoprzestrzennym
Maciej Jasiński

26 IV 2024

„Sherlock Holmes Society” to popkulturowy miszmasz, w którym mieliśmy w jednej historii zombie, Kubę Rozpruwacza, pana Hyde’a i wiele różnych innych motywów. Czwarty album serii domykał większość wątków, dlatego ostatnie dwa albumy to jakby nowe otwarcie. A skoro tak, to autorzy postanowili przebić to, co już było. Nic więc dziwnego, że piąta część rozpoczyna się od wybuchu bomby atomowej w samym centrum Birmingham.

więcej »

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Kłamstwo jak codzienny chleb
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Impreza się rozkręca
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

O barwach uprzedzeń
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Cóż za kontrowersyjne treści!
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Piękna baja!
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Coraz bardziej wybuchowo
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Diabeł tkwi na każdej stronie
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

To jedzenie robi jedzenie!
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Podręcznikowa lekcja historii
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Te straszne zmiany
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Końce i początki
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.